حرف های رییس فدراسیون دوومیدانی درباره انتقاد به سفرهای متعددش

به گزارش جی پلاس، ماه‌های آخر دوره چهار ساله ریاست مجید کیهانی در فدراسیون دوومیدانی با انتقاداتی همراه بوده است. انجام سه سفر در سال 98 به قطر، سوئیس و تایلند و تداوم سفرهای خارجی، استعفای تیمور غیاثی از سخنگویی سازمان تیم‌های ملی، پاداش‌های بازی‌های آسیایی و حواشی پیرامون آن  از جمله مسائلی بودند که منتقدان درباره آنها صحبت می‌کردند. این در حالی است که کیهانی معتقد است که نهایت تلاش خود را برای پیشبرد اهداف این رشته انجام می‌دهد  و بخشی از این انتقادات به دلیل در پیش بودن انتخابات است.

در همین خصوص گفت‌‌وگویی با مجید کیهانی انجام داده ایم.

* ابتدا درباره سفر اخیر به تایلند صحبت کنید.
- موضوع این سفر افتتاح ساختمان جدید کنفدراسیون آسیا بود که از سنگاپور به بانکوک تایلند منتقل شد. نه تنها من، بلکه همه روسای فدراسیون‌ها دعوت شده بودند. همچنین جلسه هیئت رئیسه نیز برگزار شد که موضوع اصلی، انتخاب نفرات کمیسیون‌های مختلف بود. من هم با توجه به اهمیت کمیسیون‌ مسابقات، درخواست عضویت دادم که مورد قبول قرار گرفت.

* و البته توافقاتی هم برای ایجاد کمپ پرتاب‌های غرب آسیا داشتید.
- من قبلاً در این باره با دهلان الحمد رئیس کنفدراسیون آسیا صحبت کرده بودم و حتی در دیداری که «سباستین کو» رئیس اتحادیه جهانی با رضا صالحی‌امیری در سوئیس داشت، این موضوع را به کو گفتم و او هم اعلام کرد که با دهلان در این باره حرف می‌زند تا حمایت لازم صورت بگیرد. من براساس صحبت اولین با دهلان، پروپوزالی را آماده کردم و تحویل او دادم. در این پروپوزال ترکیبی از امکانات مجموعه آفتاب انقلاب و همچنین آکادمی ملی المپیک دیده شده است که با نظر دهلان، به کمیسیون توسعه ارجاع داده شد. خیلی از دوستان گفتند که ما در آسیای میانه هستیم و چه ربطی به غرب آسیا دارد. در این باره باید بگویم که کمپ‌ها مختص به زون و منطقه خاصی نیست، بلکه مناطق مختلف را در بر می‌گیرد.

*  این کمپ برای ایران هزینه هم دارد؟
- نه تنها هزینه ندارد، بلکه می‌توانیم درآمدزایی ارزی هم کنیم. کنفدراسیون آسیا یکسری امکانات و تجهیزات را می‌دهد و هر کشوری هم که نیاز به اردو داشته باشد، درخواست می‌دهد و به ایران می‌آید.

*  ورزشگاه آفتاب انقلاب شرایط میزبانی این کمپ را دارد؟
- ساماندهی آفتاب انقلاب در دستور کار  است و قرار شده علاوه بر کمک به کمپ پرتاب‌‌های غرب آسیا، صرفاً به عنوان کمپ تیم‌های ملی مورد استفاده قرار بگیرد.

*  یکی از انتقادات روزهای اخیر، موضوع سفرهای متعدد شماست؛ سفرهایی که گاهی می‌تواند انجام نشود.
- سفرهای من در راستای وظیفه ذاتی‌ام است. اگر حضور در جلسات در کشورهای مختلف نبود، الان نایب رئیس آسیای میانه نبودم. درست است که من نتوانستم وارد هیئت رئیسه شوم، اما همه تلاشم را کردم تا برای ایران یک پست بین‌المللی و مهم بگیرم. 8 نفر برای عضویت در هیئت رئیسه انتخاب شدند و به عنوان نفر نهم معرفی شدم، پس تلاشم را کردم و حضور موثر در جلسات بین‌المللی داشتم. صالحی‌امیری رئیس کمیته ملی المپیک در جریان سفر به سوئیس روابط من با «سباستین کو» رئیس اتحادیه را دید. در ضمن شما فدراسیون‌های دیگر را بررسی کنید که آیا روسای آنها در مجامع مختلفی که در کشورهای مختلف برگزار می‌شود، شرکت می‌کنند یا نه.

* برخی سفرهای شما ضروری است، اما شاید برخی از آنها ضروری نباشد؛ درست مثل سفر به هنگ‌کنگ.
- خواهشی که از دوستان دارم، این است که کوچک نگاه نکنند. این سفر در جریان مسابقات قهرمان آسیا پیش از انتخابات کنفدراسیون آسیا بود و بسیاری از روسای آسیایی در آنجا حضور داشتند که نیاز بود رایزنی از نزدیک داشته باشم. من سالیانه 5، 6 مسافرت داشته‌ام که برخی از آنها از طرف کمیته المپیک هم بوده است، پس غیر منصفانه به این موضوع نگاه نکنید. موضوع فقط سفر نیست، بلکه بحث شرکت در جلسات مهم است. اینکه نمی‌شود برونئی و ماکائو در جلسات باشند و در نهایت تصمیم‌گیری کنند. همین سفر اخیر به تایلند، مهمترین دستاوردش برای ایران بود و اگر نمی‌رفتم، نمی‌توانستیم عضویت در کمیسیون مسابقات را بدست بیاوریم. نمی‌دانم چرا به این موضوع انتقاد می‌شود.

* سفرهای شما برای کسب کرسی‌های اصلی در کنفدراسیون آسیا در نهایت بی‌ثمر ماند و عنوان شد که شما در جبهه مقابل «دهلان الحمد» هستید و به همین دلیل هم رأی نیاوردید.
- من برای انتخابات ریاست در کنار هلان بودم و به او هم رأی دادم. می‌توانید ببینید که ما دوستی خیلی نزدیکی هم با هم داریم. البته برای نایب رئیسی در کنار هندی‌ها بودم و حتی جلساتی را با آنها داشتم. رقابت واقعاً نزدیک بود. دوستانی که می‌گویند نباید به این سفرها به منظور رایزنی برای انتخابات می‌رفتم، باید بدانند که همه آنها رایزنی برای کسب کرسی بین‌المللی بود. من در انتخابات کنفدراسیون تا مرز موفقیت هم پیش رفتم و 22 رأی بدست آوردم.

* البته در نهایت نایب رئیس آسیای میانه شدید.
- من بعد از پیروزی انقلاب، تنها رئیس فدراسیون دوومیدانی هستم که توانسته‌ام یک پست در کنفدراسیون داشته باشم. قبلاً آقای علیجانی پس داشت، اما او رئیس فدراسیون نبود. اینها ماحصل همین مذاکرات است. همچنین فکر نمی‌کنم پس از انقلاب، هیچ کدام از روسای فدراسیون دوومیدانی همزمان عضو هیئت اجرایی هم بوده باشند، اما من به این مهم رسیده‌ام. علی کفاشیان هم پس از ریاستش در فدراسیون، وارد کمیته المپیک شد. پس منصفانه ببینید. اینکه همه چیز سیاه دیده شود، انصاف نیست.

* به هر حال همین مسائل منجر به انتقاداتی از شما می‌شود.
- ما در حال انجام اصلاحاتی هستیم، در واقع متناسب با شرایط اقتصادی کشور تصمیم‌گیری می‌کنیم و آنچه که امروز اتفاق افتاده، در راستای برنامه‌های فدراسیون است. پس از مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا در قطر، به مربیان گفتیم که مثل قبل کارشان را شروع کرده و ادامه بدهند، اما یکی از آنها می‌گفت که N درصد از قرارداد مک‌ویلکینز مربی احسان حدادی را می‌خواهد. با کسی تعارف نداریم و با درخواست‌های غیر متعارف موافقت نمی‌کنیم. در دوومیدانی، فقط بحث یکی دو مربی که دسترسی به رسانه دارند، نیست، بلکه ما 30، 40 مربی داریم که باید از همه حمایت کنیم. ما با چنین درخواست‌هایی موافقت نکردیم و آنها نیز تلاش می کنند تا همه دوومیدانی را سیاه نشان بدهند.

شرایط ما مشخص است؛ کسی که درخواستش را در رسانه‌ها مطرح کند، مطلقاً با او مخالفت می‌کنیم. جالب اینکه در پایان دوره حضور افشین داوری نفراتی بودند که حتی صدای‌شان بلندتر بود، پس این جریان فقط مختص به دوره من نیست. حرف من این است که هر چیزی یک چهارچوبی دارد و براساس آن چهارچوب همکاری می کنیم، اما با کسی که خط و نشان بکشد، مخالفت می‌کنیم.

* بحث اخیر پاداش‌های بازی‌های آسیایی هم حسابی حاشیه‌ساز شد.
- شرایط ورزش دوومیدانی با همه رشته‌ها متفاوت است. در رشته‌هایی مثل فوتبال و کشتی و تکواندو، هر تیم یک سرمربی مشخص و چند مربی مشخص دارد و ورزشکاران زیر نظر کادر فنی چندین ماه تلاش می‌کنند، اما در دوومیدانی هر ورزشکار، مربی خودش را دارد. وقتی که قرار است 20 نفر را اعزام کنیم، آیا می‌توانیم 20 مربی را در سفر تیم داشته باشیم؟ جواب منفی است، پس مجبوریم 6، 7 مربی را بفرستیم و این فرصت حضور در مسابقات بین‌المللی را به آنها بدهیم. در واقع ما با توجه به شرایطی که وجود دارد، فرصت تجربه بین‌المللی را از 13 مربی می‌گیریم. ما 5 مدال می‌گیریم که دو مدال برای آنهایی بوده که مربی‌شان در اعزام حضور داشته، اما 3 مدال برای آنهایی است که مربیان‌شان در این سفر حضور نداشتند.

براساس آیین‌نامه وزارت ورزش، پاداش به آنهایی تعلق می‌گیرد که اعزام می‌شوند و آی‌دی کارت دارند و آن 13، 14 مربی‌ که اعزام نمی‌شوند، نمی‌توانند پاداش بگیرند. در واقع به این تعداد 13، 14 مربی نه تنها پاداش نمی‌رسد، بلکه فرصت حضور در مسابقات بین‌المللی را هم می‌گیریم. در این میان چه کسی متضرر می‌شود؟ همان‌هایی که در این دسته هستند و این مصداق بارز بی‌عدالتی است. به همین دلیل حتماً از وزارت ورزش درخواست خواهیم کرد تا تغییری در پاداش مربیان به وجود بیاورد.

در این میان حاشیه‌هایی هم ایجاد می‌شود که آنها را به جان می‌خرم، چون می خواهیم اصلاحات صورت بگیرد. با این اصلاحات، منافع برخی به خطر می‌افتد، اما اگر منصفانه نگاه شود، مشکلی پیش نمی‌آید. این کار در راستای عدالت محوری است و حتماً با داورزنی و سلطانی‌فر صحبت می‌کنم. اصلاح پرداخت پاداش‌ها یک موضوع کلی و عمومی در دوومیدانی است و متعلق به یک شخص خاص نیست.

* شما پیش از این اصلاح، از شیوه اخذ تعهد استفاده می‌کردید.
- بله، تا زمانی که آیین‌نامه اصلاح نشود، تعهد می‌گیریم.

* و باز هم اعتراض در این باره و سایر مسائل می‌شود.
- بله، همه دوستانی که معترض هستند، درخواست‌هایی داشتند که ما با آنها موافقت نکردیم. یک مربی درخواست داشته که بخشی از قرارداد مک‌ویلکینز را بگیرد و گفت که اگر موافقت نکنیم، دیگر کار نمی‌کند. ما هم گفتیم که خُب کار نکند. چنین مربیانی اگر دلسور هستند، باید کار کنند. ما حقوقی معادل سرمربی کشتی و تکواندو به برخی مربیان داده‌ایم، اما اجازه نمی‌دهیم بدعتی در دوومیدانی به وجود بیاید که در آینده دردسرساز شود.

* برخی از ورزشکاران خواستار تمرین با همین مربیان هستند، ورزشکارانی که استعداد زیادی دارند و می‌توانند مدال‌آور هم باشند.
- اگر این ورزشکاران خواستار حمایت فدراسیون هستند، باید در چارچوب مد نظر فدراسیون هم حرکت کنند. هر قراردادی باید توافق هر دو طرف را به دنبال داشته باشد. متاسفانه بدعت‌هایی به وجود می‌آید که ضربه می‌زند و جمع کردن آنها سخت است. مربی که در رسانه حرفش را می‌زند، جایی در برنامه فدراسیون ندارد. جای حرف زدن، هیئت استان و فدراسیون است.

* پاداش بازی‌های آسیایی هم که اوج انتقادات از شما و فدراسیون بود.
- در بازی‌های آسیایی 12 ورزشکار از رشته دوومیدانی اعزام شدند. 8 مربی و همراه هم کنار تیم بودند که سه نفر از آنها را مربیان خارجی تشکیل می‌دادند. در واقع من، هاشم صیامی، تیمور غیاثی، سجاد مرادی و پریسا بهزادی بودیم. تیم ایران در جاکارتا 2 طلا و یک نقره گرفت. پاداشی هم که به فدراسوین تعلق می‌یافت، برای چهار نفر بود؛ من به عنوان سرپرست تیم، تیمور غیاثی، هاشم صیامی و سجاد مرادی که شاگردانش دو مدال کسب کردند. فقط پریسا بهزادی نمی‌گرفت که آن هم به دلیل عدم مدال‌آوری بانوان بود. سجاد مرادی حقش بود که پاداش بگیرد و نزدیک به 300 میلیون هم دریافت کرد.  که 100 میلیون پاداش فدراسیون، 140 میلیون پاداش وزارت ورزش و نزدیک به 50 میلیون هم پاداش ارزی بود که از این بابت خوشحالیم و نوش جانش هم باشد. پاداش من، پاداشی بود که وزارت ورزش به روسای فدراسیون‌های اعزامی اهدا کرد و من هم می‌توانستم مثل بقیه آن را در جیبم بگذارم، اما در راستای ساماندهی پاداش‌ها، مبلغی از خودم کم کردم. صیامی هم با مناعت طبع پیشنهاد این کار را داد که همه پاداش حقش نیست و از او هم کم و به مربیان اهدا شود.

* منتقد اصلی در این کار تیمور غیاثی سخنگوی سازمان تیم‌های ملی  و یکی از افراد نزدیک به فدراسیون بود که استعفا هم کرد.
- تیمور غیاثی کمی مقاومت کرد، اما بعد از آن قبول کرد که 45 درصد از پاداش را بدهد و به صورت کتبی هم رضایت داد. غیاثی بزرگ دوومیدانی ایران و حفظ حرمتش واجب است، اما باید بپذیریم که شرایط دوومیدانی با سایر رشته‌ها متفاوت دارد. ما از سال 96 دست روی پاداش‌ها گذاشتیم  و گفتیم که قطعاً اصلاح می‌کنیم. در این میان هر پاداشی هم که کم شده، با رضایت کتبی افراد بوده است. شنیدم که غیاثی استعفا داده؛ البته با او صحبت نکرده‌ام و هر تصمیمی که بگیرد، قابل احترام است.

* چقدر از این انتقادات را منصفانه می‌دانید؟ برخی هم معتقدند که این انتقادات به دلیل در پیش بودن انتخابات فدراسیون است.
- بخشی از انتقادات به خاطر موضوعی است که گفتید و این طبیعی است و البته برای همه فدراسیون‌ها هم همین شرایط وجود دارد. نکته مهم این است که اواخر دوره مدیریتی‌ام در فدراسیون دوومیدانی مصادف با چند تصمیم مهم بود. اگر من به فکر انتخابات بودم، جو را آرام نگه می‌داشتم و با درخواست‌ها برخی افراد موافقت می‌کردم، اما روا نبود که به خاطر خودم، بدعتی اشتباه را پایه گذاری کنم.

همین جا از همه اعضای خانواده دوومیدانی می‌خواهم که حاشیه‌ها را کم کنند. تمام تلاش ما این است که شرایط را برای موفقیت این رشته فراهم کنیم. ما هیچ درخواست غیر معقول از وزارت ورزش و کمیته المپیک نداشته‌ایم و به امید خدا انتخابات هم برگزار می‌شود. از دوستان معترض می‌خواهم که حاشیه ایجاد نکنند تا در نهایت بهترین گزینه، رأی بیاورد.

 هرمجموعه کاری ایرادهایی دارد و ما هم مستثنی نیستیم. همه باید برای کمک به دوومیدانی تلاش کنند و انشاالله بهترین گزینه انتخاب شود. اگر من هم انتخاب نشدم، حتماً به رئیس جدید کمک می‌کنم.

* به توجه به قوانین انتخابات و اینکه کمتر از دو ماه تا پایان دوره ریاست شما باقی مانده، به نظر می‌رسد انتصاب سرپرست برای فدراسیون دوومیدانی قطعی است.
- هر تصمیمی که وزارت ورزش بگیرد، تابع هستم و هدفم فقط کمک به دوومیدانی خواهد بود.

* انتقاداتی نسبت به شما درخصوص عدم توجه به اردو و برنامه‌های برخی ورزشکاران وجود دارد.
- تغییر مسابقات قهرمانی نوجوانان و همچنین بزرگسالان آسیا، باعث شد تا اردوها را زودتر تشکیل دهیم. الان هم که مسابقه بزرگ بین‌المللی نداریم و منتظر رقابت‌های قهرمانی جهان هستیم. ما باید برای اعزام‌ها و اجرای برنامه‌ها اهم و فی‌الاهم کنیم. موضوع مهم فدراسیون حمایت از احسان حدادی است. البته از تفتیان و تعدادی دیگر از ورزشکاران هم حمایت می‌کنیم. موضوع اصلی این است که کسب سهمیه مسابقات جهانی قطر بسیار سخت شده و روسای کشورهای خارجی در دیدار اخیر می‌گفتند که شاید 50 کشور بیشتر نتوانند به این سهمیه‌ها برسند. به هر حال ورزشکاران اصلی خود را باید به مسابقات بفرستیم و اردوها را نیز داشته باشیم. ما باید همچنین برای سال‌های بعدی هم برنامه‌ریزی کنیم. بر این اساس اسامی تیم جوانان اوایل مرداد اعلام و اردوی آنها نیز تشکیل می‌شود.

مسابقات قهرمانی کشور را در پیش داریم و سپس رقابت‌های باشگاه‌های کشور در سه مرحله انجام می‌شود که از دل آنها، تمامی نفراتی را که شانس مدال برای بازی‌های آسیایی 2022 دارند را انتخاب کرده و 3 سال تحت نظر می‌گیریم.

* البته برخی ورزشکاران گفته‌اند که می‌خواهند با مربیانی که مد نظر فدراسیون نیستند، تمرین داشته باشند.
- شرایط هم مشخص است. ضمن اینکه به دنبال یک مربی پرتاب دیسک خارجی هستیم و مذاکراتی را در این باره داشته‌ایم. امکان ندارد ما از ورزشکار و مربی‌ که علیه فدراسیون در رسانه‌ها صحبت می‌کنند، حمایت کنیم. آنها اگر حرفی دارند، بیایند در هیئت و فدراسیون بزنند، نه در رسانه‌.