مثل همیشه شخصیتی آرام و دوست داشتنی داشت که همین رفتارش هر انسانی را جذب اخلاق نیکویش می‌کند. مردی مهمان نواز و خوشرو که با تمام وجود دعوت ما را پذیرفت تا مهمان مهربانی‌های یک مرد واقعی باشیم.
به گزارش جی پلاس، با تمام آرامشی که در چهره او دیده می‌شود، دلی پر از درد داشت که وقتی از گذشته‌اش برای ما تعریف می‌کرد پی بردیم در گذشته هم در دنیای فوتبال حق‌خوری‌هایی بوده و این بغض مرد آرام داستان ما زمانی ترکید که از ناملایماتی که در عرصه فوتبال در حق فرزندش روا شده بود حرف می‌زد. همدل با این مرد دوست داشتنی افسوس خوردیم و آرزوی روزهای خوب برای فوتبال کشورمان کردیم.
علیرضا طارمی ملقب به "علیشاه"، از پیشکسوتان به نام فوتبال بوشهر و پدر مهدی طارمی بازیکن فوتبال کشورمان است که همواره از ایشان به عنوان الگوی اخلاق در فوتبال گذشته یاد می‌شود. وی هم‌چنین سابقه کاپیتانی در تیم به یادماندنی و رویایی پاس بوشهر را در کارنامه خود دارد.
زمین خاکی آغازگر فعالیت فوتبالیست‌های قدیمی
مثل خیلی از فوتبالیست‌های قدیم از زمین‌های خاکی واقع پشت مسجد محله شیخ سعدون (کوتی) شروع کرده است. او در این باره می‌گوید که در سن هفت سالگی و در دوران دبستان نیز در مدرسه فوتبال بازی می‌کردم و آن زمان در محله نیز جام‌های متعددی برگزار می‌کردند و تیم‌ها با نام محل خودشان در رقابت‌ها شرکت می‌کردند.
لقب علیشاه را در دوران کودکی گرفتم
طارمی درباره لقبش خود می‌گوید: آن موقع‌ها هر بازیکنی که ذاتاً از استعداد بالقوه‌ای برخوردار بود کلمه "شاه" را به اسم او اضافه می‌کردند و از آن‌جا که خدا این استعداد را نیز به من داده بود من در بوشهر به علیشاه معروف شدم که هنوز هم من را به این اسم می‌شناسند.
این پیشکسوت فوتبال بوشهری ادامه می‌دهد: فوتبالم را با حضور در خط حمله شروع کردم و سر زن بودم که در لیگ دسته سه بوشهر سابقه آقای گلی را هم داشتم. داستان حضورم در داخل دروازه برمی‌گردد به روزی که ما پشت جهاد کشاورزی (جهاد سازندگی سابق) بازی داشتیم و من از روی بچگی خودم در دروازه ایستادم و خیلی هم خوب کار کردم و غلامرضا موجی مربی تیم ۲ تومان به من پاداش داد که آن موقع اصلاً پاداش دادن رسم نبود. این شد که درون دروازه ایستادم و بدون دستکش گلری می‌کردم.
ایران‌جوان اولین باشگاه رسمی من بود
وی با بیان خاطراتی از گذشته به ایسنا می‌گوید: سال ۱۳۵۲ در حالی که ۱۶ سال سن داشتم به ایران‌جوان پیوستم و در تمامی رده‌های پایه این تیم حضور داشتم و حتی به تیم بزرگسالان هم راه یافتم. با این تیم قهرمان هم شدم و در بازی‌های زیرگروه تخت جمشید در کرمانشاه هم شرکت کردم، ولی ایران‌جوان برای تقویت تیم از "رضا عبدالله زاده" و "صفر ربیعانی" دو دروازه‌بان تیم‌های رقیب به عنوان یار کمکی در این دوره از بازی‌ها استفاده کرد که از من خوب استفاده نشد.
برای بار دوم در ایران‌جوان حقم پایمال شد
علیشاه طارمی ادامه می‌دهد: پس از این اتفاق ما در رقابت‌های لیگ دو تخت جمشید شرکت کردیم، ولی باز هم ایران‌جوان از محمدرضا خجسته به عنوان دروازه‌بان کمکی استفاده کرد تا دوباره حق من ضایع شود و نتوانم درون دروازه بایستم.
او با اشاره به اینکه تجربه تلخ نیمکت نشینی در ایران‌جوان باعث شد قید این تیم را بزنم، ادامه می‌دهد: با دعوت عبدالمحمد پوربهی در رقابت‌های آموزشگاه‌های بوشهر شرکت کردم که هم‌زمان ایران‌جوان نیز در رشت بازی داشت و به ما خبر دادند تا به اتفاق حسین وردیانی به اردوی تیم ملحق شویم ولی باز هم نیمکت نشین شدم و دیگر از ایران‌جوان زده شدم و به تیم محله خودم برگشتم.
فروارد دومین پست من در فوتبال بود
طارمی بیان کرد: داستان حضور من در خط حمله از آن‌جا شروع شد که در محله صلح آباد یک جام به نام "دژگیر" برگزار شد و بازی‌ها به صورت دو حذفی برگزار می‌شد و ما با استقلال جبری بازی داشتیم. من نیمه اول درون دروازه ایستادم و با نتیجه یک بر صفر به رختکن رفتیم که در بین نیمه به آقای اکبر شمسا گفتم در خط حمله بازی می‌کنم. در نیمه دوم دو گل زدیم و هر دو گل را خودم وارد دروازه استقلال کردم. ما مجدداً به استقلال برخورد کردیم و همان داستان نیمه اول بازی قبلی تکرار شد و با یک گل به رختکن رفتیم که در نیمه دوم در پست فروارد بازی کردم. استقلالی‌ها برای من زیاد کُری می‌خواندند که این بازی مثل بازی قبل نیست که بتوانی گلزنی کنی، ما در این نیمه سه گل وارد دروازه این تیم کردیم و بازی را بردیم و در این بازی هم دو گل به ثمر رساندم.
پاس رویایی‌ترین تیم من بود
وی با گفتن اینکه با تیم شاه آباد در لیگ دسته سه بوشهر به لیگ دو صعود کردیم می‌گوید: آن زمان پاس شهربانی در دستان بچه‌های جفره بود که ما این تیم را سال ۵۸ و در آستانه منحل شدن تحویل گرفتیم و در همان سال قهرمان جام حذفی شدیم. یادم هست که از ایران‌جوانی‌ها پیشنهادهای زیادی مبنی بر حضور مجدد در این تیم داشتم ولی به خاطر آن جریان‌ها این تیم را تحریم کرده بودم و نرفتم!
این بازیکن پیشکسوت فوتبال با اشاره به اینکه برخلاف شاهین و ایران‌جوان کاملاً بومی بودیم، می‌گوید: ما با پاس و ستارگان فوتبال بوشهر هر سال قهرمان می‌شدیم و در این بین شاهین و ایران‌جوان با وعده پول به بازیکنان ما می‌خواستند به ما ضربه بزنند. ما تیمی بودیم که کاملاً بومی بوده و از بازیکنان بوشهری استفاده می‌کردیم. بر خلاف شاهین و ایران‌جوان دو رقیب اصلی‌مان که چند بازیکن غیر بومی داشت.
طارمی از تجربه اولین حضور در لیگ کشور می‌گوید. "سال ۱۳۶۷ با تیم فوتبال پاس به عنوان نماینده بوشهر در لیگ سراسری کشور شرکت کردیم و نتایج نسبتاً خوبی گرفتیم که قبل از شروع رقابت‌ها شاهین سه بازیکن خوب ما را گرفت و باعث شد نتوانیم با قدرت در لیگ کشور حضور داشته باشیم. در سال ۶۸ به تدریج کمک‌ها کم شد که آن زمان آقای بلبل آبادی سرپرست تیم ما بود و واقعاً همکاری زیادی می‌کرد. ولی با رفتن ایشان تیم رو به افول رفت و با پیشنهادهای شاهین و ایران‌جوان بازیکنان از این تیم جدا شدند و پاس زیر نظر مخابرات رفت و تغییر نام داد.
او با اشاره به روزهای بعد از پاس بیان می‌کند: پس از خداحافظی پاس از فوتبال بوشهر در تیم‌های مقاومت، پرسپولیس بوشهر (باغ زهرا) و استقلال صدرا بازی کردم و فکر کنم استقلال آخرین تیمی بود که در آن بازی داشتم.
مربیگری را از دوران کودکی دوست داشتم
این پیشکسوت فوتبال بوشهر با بیان علایقش ادامه می‌دهد: از زمان کودکی علاقه شدیدی به کار مربیگری داشتم. در تیم پاس نیز خودم تیم را تمرین می‌دادم و همیشه تمرینات ما نسبت به سایر تیم‌ها متفاوت بود و همین امر باعث شده بود ما همیشه فوتبال قدرتمند و جذاب‌تری ارائه بدهیم.
طارمی این‌طور ادامه می‌دهد: در سال ۷۶ با مدرسه فوتبال در صدا و سیما شروع کردم که در همان زمان پسرم مهدی نیز در این مدارس و زیر نظر خودم فوتبال را شروع کرد و سپس در مدرسه فوتبال برق ادامه دادیم.
وی با اشاره به بازگشتش به ایران‌جوان به عنوان مربی می‌گوید: در سال ۸۷ به عنوان مربی ایران‌جوان در کنار ناصر ابراهیمی کار کردم و در سال‌های بعد نیز یکی، دو سال در کنار آقایان حمید معماری و عبدالرحیم خرمزی در عرصه مربیگری تجربه اندوزی کردم.
فوتبال امروز قابل قیاس با گذشته نیست
این پیشکسوت مستطیل سبز با یادآوری شرایط گذشته می‌گوید: فوتبال امروز دنیا به لحاظ علمی و اقتصادی قابل قیاس با دوران ما نیست. یک مربی آن زمان همه کارها را انجام می‌داد و کمک دستی نداشت ولی الان یک کادر فنی نزدیک به ۱۰ نفر است. تمرینات گذشته مثل حالا مدرن نبود و فقط یک دویدن ساده دور زمین و سپس دو گله بازی کردن بود.
او با بیان اینکه علمی نبودن فوتبال دلیل اصلی حضور نداشتن پیشکسوتان در فوتبال امروز است، ادامه می‌دهد: در زمان‌های دور فوتبال علم و فن‌آوری امروزی را نداشت و کلاس‌های مربیگری هم نبود. بازیکنان هم پس از بازنشستگی فوتبال را رها می‌کردند و به اشتغال‌شان می‌پرداختند، ولی عشقی که بازیکنان در زمان ما به فوتبال داشتند الان کمرنگ‌تر شده و پول جای آن را گرفته است. حالا از هم‌بازی‌های سابق من فقط حمید کللی و منصور بهرمان در عرصه مربیگری فعالیت دارند.
پول نباشد فوتبال هم نیست
علیرضا طارمی با اشاره به شرایط روز ورزش فوتبال گفت: موضوع بر خلاف گذشته است که دوران ما عشق به فوتبال بود ولی الان با توجه به شرایط اقتصادی اگر پول نباشد این ورزش نابود خواهد شد که چه بسا بسیاری از باشگاه‌های قدیمی فوتبال ما نابود شدند و الان اثری از آن‌ها دیده نمی‌شود. زمان ما با اتوبوس خط واحد به این شهر و آن شهر می‌رفتیم که وقتی می‌رسیدیم جانی برای بازی کردن نداشتیم ولی الان همه سفرها با پرواز است و حدود یکی، دو ساعت بعد بازیکن به مقصد می‌رسد.
گل فراموش نشدنی
وی با اشاره به گلزنی‌هایش می‌گوید: سال ۶۸ با تیم پاس مقابل جنوب اهواز بازی داشتیم و در حالی که با یک گل عقب بودیم توپ ارسالی روی دروازه حریف را با پرشی بلند با سر تبدیل به گل تساوی بخش بازی کردم که از شیرین‌ترین گل‌های دوران بازی‌ام بود.
کم لطفی‌های زیادی به مهدی طارمی شد
طارمی در توضیح شرایط پسرش در فوتبال گفت: مهدی در همان ابتدای راه فوتبالی‌اش کم لطفی‌های زیادی از تیم‌های شاهین و ایران‌جوان دید و کم‌تر از این بازیکن با استعداد استفاده می‌شد و من بارها این موضوع را به مربیانی چون ناصر ابراهیمی در ایران‌جوان و علیرضا مرزبان در تیم شاهین متذکر می‌شدم. موقعی که مهدی را به شاهین بردم حتی در تمرینات نیز او را پشت گل می‌گذاشتند و بعضی مواقع که در تمرین از این بازیکن استفاده می‌کردند در پست دفاع به بازی گرفته می‌شد، این در حالی بود که پست مهدی مهاجم بود.
برخی اشتباهات مهدی باعث شد دیر به فوتبال معرفی شود
پدر مهدی طارمی بیان می‌کند: مهدی اشتباهاتی در تصمیم گیری‌هاش داشت و قبل از حضورش در خدمت سربازی به او متذکر شدم که در دانشگاه ثبت نام کند و اگر این کار را می‌کرد می‌توانست در فینال جام حذفی که بین شاهین و استقلال تهران در حافظیه شیراز برگزار شد شرکت کند. در این جام مهدی خصوصاً مقابل داماش یکی از بهترین‌ها بود و زودتر مورد توجه تیم‌های مطرح ایران قرار می‌گرفت.
وی با اشاره به اینکه حاشیه دشمن جان یک فوتبالیست است، گفت: هر بازیکنی وارد مسائل حاشیه‌ای شود قطعاً فوتبالش نابود خواهد شد. بازیکنان سرشناس زیادی در ایران و حتی فوتبال روز دنیا داشتیم که مسائل حاشیه‌ای فوتبال آن‌ها را به نابودی کشانده است.
علیشاه طارمی ادامه داد: کسی در این فوتبال موفق خواهد شد که در مسیرش حرکت کند و با جان و دل و سالم ادامه دهد که در این مورد نیز بازیکنان زیادی داشتیم که موفق بوده‌اند.
