کمال تبریزی معتقد است که باید فضا را برای تجربیات جدید سینماگران فراهم کرد تا مسیر پیشرفت سینمای ایران هموار شود اما متاسفانه سینمای ما کوتهبین است و مدام خود را مشغول فیلمهای جمع و جور میکند.
به گزارش جی پلاس، این روزها بحث ساخت فیلمهای پرهزینه با پروداکشنهای بزرگ حسابی در سینمای ایران به راه افتاده است و نظرات مختلف و گوناگونی درباره آن از سوی سینماگران مطرح میشود.
در واقع برخی معتقدند که باید از ساخت فیلمهایی از این دست که تجربیات جدیدی را در اختیار سینمای ایران قرار میدهند استقبال و حمایت کرد چرا که از این طریق میتوان مسیر پیشرفت سینمای ایران را هموار کرد اما در مقابل برخی دیگر مخالف این امر هستند و معتقدند که نباید هزینه ساخت فیلمها را بالا برد.
این اتفاق را اما میتوان در فیلم هایی که در چند وقت اخیر روی پرده سینماهای کشور رفتهاند، دید. فیلم هایی که با سبک و سیاقی تازه و نوآورانه توانستند مخاطبان را شگفت زده کرده و البته مورد توجه هم قرار بگیرند.
کمال تبریزی یکی از کارگردانانی است که با فیلم جدیدش، «ما همه با هم هستیم» تا حدود زیادی تجربه جدید را در سینمای ایران رقم زده است، او در گفت و گو با خبرآنلاین تاکید کرد که باید اجازه داد تا در سینمای ما هم کارگردانان کارهای جدیدی را اجرا کنند تا سینمای ایران رشد کند.
مشروح گفت و گو با این کارگردان را درباره وضعیت سینمای ایران و کیفیت ساخت فیلمها در ادامه میخوانید.
سینمای جمع و کور و کم هزینه رشد نمیکند
در بین سینماگران ایرانی، به عنوان مثال مانی حقیقی وقتی فیلم «اژدها وارد میشود» را ساخت خیلیها با او برخورد کردند و گفتند اژدهایش، مارمولک هم نبود. ولی واقعا جسارت او باعث شد تا فیلمسازان دیگر تا حدودی متفاوت تر از قبل به سینما نگاه کنند. کمال تبریزی در این باره نظر خود را اینطور بیان کرد: «بله، متاسفانه سینمای ما کوته بین است و مدام همدیگر را به ساختن فیلم جمع و جور و کم هزینه توصیه میکنیم. این رویه مانع رشد سینمای ایران و حضورش در بازارهای جهانی است. کره جنوبی را در نظر بگیرید تا ۱۰، ۱۵ سال پیش در مقایسه با ما سینمای قابل عرضه نداشتند و کاملا معمولی و ضعیف بودند، ولی حالا به جایی رسیده اند که سینمای ما در دهه ۶۰ به بعد آن را تجربه کرده بود و در تمام دنیا شناخته شده بود. ما به جای ادامه رشد طبیعی سینما امروز فیلمهای عشقولانسی میسازیم و جایزه اول کن را یک فیلم کره ای میگیرد.»
او ادامه داد: «به جشنواره بوسان در کره جنوبی که به نوعی جشنواره کن آسیایی است بروید و تغییرات سالنهای سینما را ببینید، بهترین سالنهای موجود در دنیا را تاسیس کردهاند با بهترین کیفیت تصویر و صدا و امکانات حیرتآور و ما در ایران همچنان با سودای سینمای رئالیستی مسیر کهنه قدیمی را طی میکنیم! من مخالف سینمای ساده که واقعگرایی جادویی دارد نیستم اما در کنار آن باید تجربیات جدید هم داشته باشیم.»
سینمای ما تنها دو طیف مشخص دارد
تبریزی با تاکید بر اینکه در سینمای ما تنها دو طیف مشخص برای ساخت فیلم وجود دارد، توضیح داد: «متاسفانه سینمای ما در دو طیف مشخص خلاصه میشود، یک سمت فیلمهای سخیف و سراسر لودگی و پر حرف با شوخی های کلامی جنسی به اسم فیلم طنز که پرفروش هم میشوند و سمت دیگر فیلمهای جشنوارهای و هنر و تجربه،... و گرچه این هردو برای سبد تنوع در سینمای ایران لازم هستند ولی میان این دو طیف دره عمیقی وجود دارد که از انواع گونه های دیگر سینمایی خالی مانده است ما ، برای کودک و خانواده فیلم نداریم، سینمایی که قهرمان داشته باشد، سینمای رویاپرداز، وحشت ، اکشن و پلیسی و غیره ... نداریم و خود را دلخوش به همین دو طیف کردهایم.»
متاسفانه سینمای ما در دو طیف مشخص خلاصه میشود، یک سمت فیلمهای سخیف و سراسر لودگی و پر حرف با شوخی های کلامی جنسی به اسم فیلم طنز که پرفروش هم میشوند و سمت دیگر فیلمهای جشنوارهای و هنر و تجربه
این کارگردان اضافه کرد: «به همین دلیل است که خیل عظیمی از مخاطبان جرات نمیکنند که به سینما بروند در صورتیکه سینما یک تجربه جمعی است و باید عظمت و بزرگ بودن خود را حفظ کند. سینما جای حیرت و تخیل هم هست . اما اگر عده ای بخواهند برخلاف رویه معمول قدمهای اول را در این مسیر بردارند انتقادها شروع میشود که میخواهند پول خرج میکنند و پول پاشی کنند ! حداقل فیلم را نگاه کنید هزینهای که برای آن شده و مغرضانه آن را چندین برابر اعلام می کنند در فیلم دیده میشود.»
همه چیز امروز دم دستی شده است
تبریزی با اشاره به هزینههای مشابه و یکسان چند فیلمی که اخیرا روی پرده رفته است، گفت: «ضمن آنکه فیلمهایی با هزینه مشابه نیز قبلا به نمایش درآمدهاند، فیلم «غلامرضا تختی» که به نظرم از نظر فیلمبرداری در سطح جهانی است و همه چیز از میزانسن گرفته تا طراحی صحنه و ... عالی است و متاسفانه در سینما و جذب مخاطب مهجور میماند، چرا؟ چون همهچیز دم دستی شده است، و ما هم راضی هستیم که همه چیز سطحی و دم دستی باشد.»
او همچنین گفت: «در یک برنامه تلویزیونی با کمال تاسف میگفتند فیلمهایی که باید دو میلیارد تومان هزینه داشته باشد را با چهار میلیارد تومان بودجه میسازند، فیلم دو میلیاردی را نگاه کنید و با فیلم چهار میلیاردی مقایسه کنید، اگر چهار میلیارد هزینه در فیلم دیده نشد حق با شماست، اما اگر دیده شود چه اشکالی دارد اصلا ۲۰میلیارد و حتی بیشتر هزینه واقعی کنند. همه جای دنیا سینما صنعتی گرانقیمت است اما اینجا سینما باید قدکوتاه باشد و عقبمانده به نظر برسد.»