از خرمشهر تا اهواز، من پشت به عراقی‌ها، خیره به جاده، رانندگی می‌کردم و کاظم در تاریکی شب، زل زده بود به بیچاره‌هایی که از غافل‌گیری امروز هنوز گیج و منگ بودند.
به گزارش جی پلاس، بهرام محمدی فرد با انتشار این عکس در صفحه اینستاگرامش نوشت:
کاظم اخوان(1) را شما نمی‌شناسید، جوانی کشتی‌گیر با قدی کوتاه و موهای چتری، شجاع و تو دل برو، عکاس خبرگزاری ایرنا بود. عصر سوم خرداد که آفتاب پایین آمد و ما سرمست از فتح بزرگ همین بچه‌ها و رزمنده‌های کوچه خیابان‌های خودمان بودیم، به ما گفتند اگر می‌توانید کمک کنید تا عراقی‌ها را به عقب ببریم. آن‌قدر اسیر عراقی زیاد بود که از ما هم خواستند کمک کنیم.
من می‌ترسیدم ولی کاظم با شجاعت تمام، مأموریت را پذیرفت، تازه مرا هم دلداری می‌داد. دوربین‌ها را غلاف کردیم و او که قبلاً دم دست مصطفی چمران برای خودش چریکی شده بود، اسلحه به دست گرفت. با یک اتوبوس راه افتادیم سمت اهواز. من شدم راننده و کاظم با یک اسلحه کلاشینکف شده بود نگهبان شصت هفتاد تا عراقی که تا خرخره در اتوبوس جا گرفته بودند.
از خرمشهر تا اهواز، من پشت به عراقی‌ها، خیره به جاده، رانندگی می‌کردم و کاظم در تاریکی شب، زل زده بود به بیچاره‌هایی که از غافل‌گیری امروز هنوز گیج و منگ بودند. راه به نظر طولانی می‌آمد ولی وقتی رسیدیم احساس خوبی داشتم.
دو ماه بعد از همین اتفاق، کاظم را برای همیشه در لبنان از دست دادم، عکاسی جسور با سری نترس و... . حالا سی و هفتمین سه خردادِ بدون او را می‌گذرانم و هر بار که در تاریکی شب در جاده‌ای رانندگی می‌کنم، احساس می‌کنم کاظم با اسلحه‌اش کنارم نشسته و هنوز مراقب من است.
بر او که قلبم برای همیشه پیشش جاماند، از راه دور سلام می‌کنم...
(خرمشهر، جمع کردن عراقی‌ها برای انتقال به خط پشتیبانی/ ۳خرداد ۱۳۶۱)
1. چهاردهم تیر ماه سال 61 بود که اتومبیل سفارت ایران حامل مسئولان سیاسی ـ نظامی ایران از جمله حاج احمد متوسلیان، سید محسن موسوی (کاردار سفارت ایران در بیروت)، کاظم اخوان (عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران) و تقی رستگار مقدم (کارمند سفارت ایران) در مسیر سفارت ایران در بیروت به اسارت نیروهای فالانژ در آمد.
