محمد بنا: راضی‌ام روی سکو نرویم اما خیالمان از سهمیه راحت شود

به گزارش جی پلاس، محمد بنا درباره شرایط شاگردانش در روزهای پایانی اردوی هشتم تیم ملی کشتی فرنگی گفت: خوشبختانه شرایط بچه ها روز به روز بهتر می شود، البته من همیشه از شرایط سخت لذت بیشتری می‌برم، هر قدر کشتی‌گیران آماده تر باشند و رقابت نزدیکی داشته باشند و کار من برای انتخاب سخت تر شود بیشتر لذت می برم چون کشتی‌گیری که از دل این رقابت سخت خارج می‌شود فردی است که می توان به او اعتماد کرد. 

همانطور که از قبل گفته بودید با قهرمانی در مسابقات آسیایی به خواسته تان رسیدید، از عملکرد شاگردانتان در آسیایی رضایت داشتید؟ 

تنها از نتیجه قهرمانی که کسب شد رضایت داشتم. حتی در اوزانی که طلا گرفتیم مانند ۸۷ کیلوگرم راضی نبودم. تقریبا در تمام اوضاع المپیکی مانند ۶۰، ۶۷، ۷۷ و ۹۷ کیلوگرم از عملکرد بچه ها راضی نبودم، اما چون تیم‌مان روی سکوی قهرمانی رفت برای بازگشت روحیه نتیجه خوبی بود. 

حدود هفت ماه است که کار را شروع کرده اید، آیا ارزیابی که در این مدت داشتید، محقق شده است؟ 

از چیزی که تصور داشتم بهتر است و خیلی بیشتر و جلوتر هستیم. جوانان خوبی با قابلیت های بالایی داریم که می توانند آینده درخشانی را رقم بزنند. نگاه ما تنها مسابقات امسال یا المپیک ۲۰۲۰ نیست، طوری کار می‌کنیم که این تیم و بچه ها و جوانانی که اضافه می‌شوند موفقیت بزرگی در المپیک ۲۰۲۴ کسب کنند. شرایطی که وجود دارد و نفراتی که دیدیم از ستارگان قبلی کشتی فرنگی چیزی کم ندارند، فقط باید ذهنیت برنده بودن را در آنها به وجود آوریم. از نظر جسمانی تمام افرادی که کنار من کار می‌کنند این توانایی را دارند که بچه‌ها را به اوج برسانند، اما مهم ذهنیت و خودباوری است که می توانند در سطح اول کشتی فرنگی دنیا بدرخشند. 

در این مدت در هر چهار مسابقه ای که شرکت کردیم روی سکو رفته ایم در ترکیه دوم، در مجارستان دوم، در قهرمانی آسیا اول و در قزاقستان دوم شدیم. واقعاً بچه ها عالی کشتی گرفتند. 

انتقاداتی به کادر فنی کشتی فرنگی شده است که چرا برای کسب رنکینگ فرنگی‌کاران به تورنمنت های بیشتری اعزام نشدند، شما برنامه‌ای برای این موضوع نداشتید؟ 

متاسفانه مباحثی که مطرح می‌شود کارشناسی نیست و از روی غرض است. این موضوع از چند جنبه قابل بحث است، مثلاً ابتدا از عدالت و فرآیند انتخابی صحبت می کنند، اگر ما از ابتدا یک گروه خاص را برای رنکینگ جدا می کردیم و آنها انتخاب شده بودند همین افراد انتقاد می‌کردند که چرا انتخابی نادیده گرفته شده است، چون عملا هم انتخاب بی معنا می شد. اگر هم قرار بود عدالتی برقرار و انتخابی برگزار شود از کجا معلوم کشتی‌گیری که رنکینگ آورده می تواند در انتخابی برنده باشد، شاید می‌باخت. از طرف دیگر ما قافیه اصلی امتیاز رنکینگ را در مسابقات جهانی باختیم. 

تمام نفراتی که در حال حاضر رتبه های نخست رنکینگ را در اختیار دارند در مسابقات جهانی اول شدند و ۵۰ امتیاز رنکینگ را گرفتند. کشتی‌گیران ما اگر در هر چهار مسابقه رنکینگ دار هم اول می‌شدند نهایتا ۳۵ امتیاز می‌گرفتند و اگر ۱۰ امتیاز دیگر هم اضافه می‌شد نهایتا ۴۵ امتیازی می‌شدند که بازهم به ۵۰ امتیاز مسابقات جهانی نمی‌رسید. 
از طرفی تنها علیاری در مسابقات جهانی موفق به کسب مدال شد و امتیازات سایرین خیلی پایین بود. 

 نمی شد طوری برنامه ریزی کرد که نفرات اصلی که شانس بیشتری برای حضور در مسابقات جهانی داشتند به مسابقات رنکینگ اعزام می شدند؟

زمانی که تیم را تحویل گرفتیم نوری و علیاری به زحمت راه می رفتند، چه برسد به این که شرایط حضور در مسابقه را داشته باشند ترسیدیم آن‌ها را به مجارستان ببریم چون آماده نبودند. تمام مسابقات رنکینگ در وزن قانونی برگزار می شود، چهار مسابقه پشت سر هم در وزن قانونی برگزار می شود وکشتی‌گیر را فرسوده می‌کند، آن هم فقط برای کسب ۳۵ امتیاز رنکینگ. این غیر ممکن است.

در وزن ۹۷ کیلوگرم آلکسانیان قهرمان جهان و المپیک کجای رنکینگ قرار دارد؟ از طرف دیگر موسایف که نفر اول رنکینگ است از کجا معلوم نماینده روسیه در مسابقات جهانی باشد؟ روسها انتخابی برگزار می کنند و کشتی گیری که برتر باشد را به مسابقات جهانی اعزام می کنند. همانطور که گفتم قافیه امتیاز رنکینگ را در مسابقات جهانی باختیم که نتوانستیم امتیازات لازم را کسب کنیم. طلای آسیا تنها ۱۲ امتیاز دارد. در خیلی از تورنمنت‌ها به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان امتیازات کمتر هم می‌شود. این صحبت‌ها منصفانه نیست، عدالت محوری و فرایند در مسیر رنکینگ هیچ معنایی ندارد چون با یکدیگر جور در نمی آید.

یعنی یکی را باید فدای دیگری کنیم؟

نمی دانم چه چیزی را باید جواب بدهم؛ ولاسوف نفر اول المپیک است، اما جایی در رنکینگ ندارد و در بین نفرات معمولی قرار می گیرد. به عنوان مثال اگر من عبدولی را در ۸۲ کیلوگرم انتخاب کنم در هر کجای جدول که قرار بگیرد، اگر آماده باشد همه را می برد، اما کدام کشتی گیر ما این توانایی را داشته که نفر اول رنکینگ شود؟ من در چه زمانی آمده ام؟ ۵ - ۶ ماه است تلاش می‌کنیم شرایط آمادگی جسمانی و روانی بچه‌ها را بالا ببریم تا به خودباوری برسند. هنوز هم تکرار می‌کنم که کارمان در قزاقستان سخت است.

۹۰ روز تا مسابقات جهانی فرصت داریم برنامه چیست؟ 

خدا را شکر زمان مناسبی در اختیار داریم. تا اینجا هم راه را خیلی خوب آمدیم و بچه ها واقعا خوب تحمل کردند و عذاب کشیدند و سختی‌ها را تحمل کردند. فکر نمی کردم این طور همراهی کنند. ان‌شاءالله این مسیر را هم با همین روند ادامه دهیم. 

باید دو هدف را در مسابقات جهانی در نظر بگیریم، اول اینکه آیا می‌خواهیم روی سکو برویم و نسبت به سال گذشته چند پله بالاتر بیاییم که اعتقاد دارم به راحتی به این موضوع دست پیدا می‌کنیم، اما از نظر المپیکی راضی هستم که روی سکوی جهانی نرویم، اما تمام سهمیه المپیک را بگیریم، هر چند می دانم سرزنش می شوم و انتقاد می کنند، اما باز هم راضی هستم تا خیالمان بابت سهمیه‌ها راحت شود. اعتقاد دارم سخت ترین مسابقات جهانی همیشه قبل از المپیک است، خیلی امیدوارم چون ایمان دارم بچه ها با تمام وجودشان اجازه نمی‌دهند کشتی فرنگی شرمنده شود.

انتخابات فدراسیون کشتی هم شرایط را کمی نابسامان کرده است. 

متاسفانه سه دوره که من حضور داشتم دقیقاً قبل از المپیک کشتی دچار این چالش می‌شود و تغییرات به وجود می آید. نمی دانم آیا می توان چیزی را تغییر داد و برگرداند یا نه، اما این بدترین اتفاقی است که می‌تواند قبل از المپیک رخ دهد که در سه دوره اخیر گریبان کشتی را گرفته است.