ساخت کپسول فضایی چند بار مصرف از سوی آژانس فضایی اروپا

شرکت‌های فضایی "بلو اوریجین"(Blue Origin) و "اسپیس‌ایکس"(SpaceX) رؤیای موشک‌های قابل استفاده مجدد را به واقعیت تبدیل کرده‌اند و اکنون نیز آژانس فضایی اروپا(ESA) اعلام کرده است که در حال ساخت یک کپسول چند بار مصرف است که می‌تواند تجهیزات علمی را چندین بار به لبه فضا انتقال دهد و به زمین بازگردد.

این آژانس فضایی در سال ۲۰۱۵ یک پرتاب فضایی و فرود موفقیت آمیز را در پرواز آزمایشی "حمل کننده واسط آزمایشی"(IXV) تجربه کرد. "اسپیس رایدر" نیز با افزودن یک قسمت بارگیری چند منظوره، ادوات فرود برای هنگام بازگشت به زمین و طراحی ارتقا یافته برای حصول اطمینان از توانایی بازگشت حداقل پنج بار به زمین بر پایه همان فضاپیما ساخته می‌شود.

حمل‌کننده واسط آزمایشی(Intermediate eXperimental Vehicle) یا "IXV" فضاپیمایی ساخته سازمان فضایی اروپا است که ویژه روبرو شدن با چالش‌های مربوط به ورود مجدد فضاپیما به جو زمین است.

کپسول "اسپیس رایدر" بر موشک "وگا-سی"(Vega-C) سوار می‌شود و به قسمت بالایی این موشک موسوم به "AVUM+" متصل می‌شود که ۶۰۰ وات قدرت را فراهم می‌کند و هنگامی که در مدار قرار می‌گیرد آن را هدایت می‌کند.

قسمت بارگیری می‌تواند تجهیزات را تا حداکثر وزن ۸۰۰ کیلوگرم یا حجم ۱۲۰۰ لیتر حمل کند.

این کپسول می‌توانند بسته به نوع آزمایش علمی مورد نیاز خود را بچرخاند و در موقعیت مناسب قرار دهد. به عنوان مثال اگر تجهیزات در نظر گرفته شده برای مطالعه زمین باشد، می‌تواند به صورت برعکس پرواز کند یا اگر هدف مطالعه فضا باشد به صورت افقی پرواز کند.

این فضاپیما هنگامی که مأموریت کامل شود که می‌تواند دو ماه یا بیشتر طول بکشد می‌تواند خود را از مدار خارج کند و خود را برای ورود به جو و بازگشت به زمین مهیا کند. پس از آن به اندازه کافی سرعت خود را کم کرد یک چتر نجات آزاد می‌شود تا آن را به زمین برساند و به راحتی بر روی جایگاه فرود خود قرار گیرد.

سپس می‌توان بارهای علمی بارگیری شده را پیاده کرد و مجموعه‌ای جدید از تجهیزات را نصب کرد و کپسول را دوباره آماده پرواز کرد.

ایده این است که شرکت‌های خصوصی بتوانند از "اسپیس رایدر" به عنوان یک پلت‌فرم برای انجام آزمایشات در مدار نزدیک و بدون نگرانی نسبت به نحوه پرتاب و فرود فضاپیما استفاده کنند.

"اسپیس رایدر" اخیراً بررسی‌های طراحی اولیه برای سیستم‌ها و زیرسیستم‌های خود را پشت سر گذاشته است تا در پایان سال جاری به طراحی نهایی برسد. اگر همه چیز خوب پیش برود، آژانس فضایی اروپا قصد دارد این کپسول چند بار مصرف را در سال ۲۰۲۲ راه‌اندازی کند.

مدار نزدیک زمین معمولاً تعریف مداری بر گرد زمین است که مکان هندسی‌اش از سطح زمین می‌تواند تا ارتفاع ۲۰۰۰ کیلومتر باشد. با توجه به زوال سریع اجسام در ارتفاع کمتر از ۲۰۰ کیلومتر، در تعریفی که عموماً از مدار نزدیک زمین مقبول است ارتفاع بین ۱۶۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری از سطح زمین ذکر می‌شود. سرعت مداری مورد نیاز برای پایدار ماندن در مدار زمین حدود ۷٫۸ کیلومتر بر ثانیه است، اما این رقم با افزایش ارتفاع مداری کاهش می‌یابد.

به غیر از مأموریت‌های پروژهٔ آپولو و پرواز به ماه و سپس نیوهورایزنز، پروازهای فضایی از جمله تمام مأموریت‌های شاتل فضایی و مأموریت پروژه مرکوری و پروازهای فضایی سرنشین‌دار مانند پرواز هواپیما-موشک "X-15"، همه زمانی در مدار نزدیک زمین(LEO) قرار گرفته‌اند.