پرکاری مثانه یک مساله رایج و معمول است که افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باید در نظر داشت که این مساله به‌هیچ‌وجه بیماری نیست، بلکه به مجموع نشانه‌های ادراری اطلاق می‌شود که می‌تواند با احساس فوریت در نیاز به ادرار کردن یا گاهی بی‌اختیاری ادرار به‌صورت چند قطره همراه باشد.
به گزارش جی پلاس، این اختلال در موارد شدید باعث ناراحتی و استرس در شغل، زندگی اجتماعی، ورزش و خواب شما می‌شود. از نظر علمی دفع ادرار بیش از هشت بار طی بیداری شبانه‌روز، تکرر ادرار محسوب می‌شود. شایع‌ترین افراد درگیر، بانوان جوان هستند که این اختلال در آنها، اغلب ناشی از ظرفیت پذیرش کم مثانه و انقباضات بیش از حد عضلات مثانه است و به‌خصوص با استرس و قرار گرفتن در معرض سرما تشدید می‌شود.
از سایر علل تکرر ادرار می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
افسردگی و اضطراب، یبوست‌های طولانی و شدید و چاقی مفرط، مصرف زیاد نوشیدنی‌های محرک مثل نوشابه، قهوه و الکل، سیگار، عفونت ادرار، سنگ مثانه، اختلال در ساختار عضلانی لگن مثل افتادگی مثانه یا رحم، اختلالات اعصاب مرکزی مثل دیسک ستون فقرات، بیماری ام‌اس(MS) ، پارکینسون، آسیب نخاع، سکته مغزی و آسیب اعصاب محیطی مثانه ناشی از دیابت یا جراحی‌های لگنی، تومور مثانه و تنگی مجرا و عدم تخلیه مناسب و بزرگی پروستات (در مردان) و... .
آیا تکرر ادرار خطرناک است؟
لازم است با مراجعه به اورولوژیست، شرح حال دقیق از بیماری‌های قبلی و عادات غذایی اخذ شود. در صورت تشخیص پزشک در نبود علامت خاص سایر بیماری‌ها، ابتدا برای شما آزمایش ادرار ساده (برای بررسی عفونت) و سونوگرافی سیستم ادراری با مثانه پر و خالی انجام می‌شود.
توصیه‌های مفید در برخورد با این اختلال:
مصرف مایعاتی که مثانه را تحریک نمی‌کند مثل آب، کاهش وزن، درمان یبوست، ترک سیگار، تقویت عضلات کف لگن با استفاده از ورزش‌های مخصوص مانند ورزش KEGEL ، رفتار درمانی و آموزش مثانه (به این صورت که با ثبت دفعات ادرار و حجم ادرار در هر بار، طی شبانه‌روز، دید دقیقی نسبت به وضعیت ادراری خود پیدا کرده و سعی کنیم به‌تدریج، طی چند هفته، فواصل بین ادرار کردن خود را زیاد کنیم. مثلا اگر در حالت ادراری مجبوریم هر 45 دقیقه ادرار کنیم، برای ماه اول این زمان را به یک ساعت برسانیم و سپس این زمان را زیادتر کنیم.
