عبدالرضا مدرس‌زاده در یادداشتی از «میراث هزار ساله ابوسعید ابی‌الخیر» نوشته‌است.
به گزارش جی پلاس، این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد کاشان درباره میراث هزار ساله ابوسعید ابی‌الخیر نوشته است؛
اکنون که با هزارمین سال درگذشت ابوسعید ابی‌الخیرعارف نامدار ایرانی روبرو هستیم، درمی‌یابیم که ماندگاری و تأثیرگذاری هزارساله او ریشه در آویزه‌ها و آموزه‌های عرفانی‌ای دارد که شیخ بدان‌ها منسوب است.
مرور روش و منش شیخ ابوسعید در کتاب اسرارالتوحید -که میراث گران‌بهای زبان فارسی و فرهنگ ایرانی است- اکنون به ما می‌نمایاند که انسان امروز در اوج نیازمندی به این آداب و هنجارها قرار دارد.
این‌که بتوان به گونه‌ای زیست که منکران سخت‌نهاد و البته سست‌بنیاد هم از در ارادت و دوستی درآیند، اگر نه معجزه که گونه‌ای شگفت‌کاری برآمده از معرفت است که عارفان مسلمان آن را با سلوک آراسته به تساهل و تسامح ایرانی پرورش داده و به اوج رسانیده‌اند.
آموزه‌ها و سخنان و کارکرد ابوسعید امروز و در برهه دل‌آزار دنیازدگی و نفس‌پروری، بیشترین‌کاربرد و تأثیرگذاری را دارد که به راستی بریدن از عالم جان و جانان بیشترین فتنه‌های آخرالزمانی را رقم زده است.
پیام اصلی ابوسعید برای امروز ما؛ وانهادن دنیا و ترک نزاع بر سر حطام آن و دل‌نهادن به قناعت و گمنامی و ترک رقابت بر سر دنیاطلبی است.
این که شیخ به قدرتی معنوی از جنس نفوذ کلام و توان تأثیرگذاری رسیده‌است که خواجه و مفتی و محتسب را به زانو درمی‌آورد به معنی پیروزی سلوک و باطن‌گرایی بر همه عنوان‌ها و تعیّن‌ها است.
ابوسعید درس پاک‌دلی و نفس‌گریزی و شوق‌انگیزی را در هاله‌ای از تنها شدگی و در اقلیت‌ماندن برای ما به یادگار نهاده است؛ او از نفی و طرد شدن از سوی اکثریت صاحب‌نفوذ هراسی ندارد زیرا مقام بلند معرفت‌گرایی او را از همه هراس‌ها و وسواس‌ها دور نگه‌داشته است.
راه کاستن از کژی‌ها و ترک نژندی‌ها در روزگار ما از پیشگاه کسی می‌گذرد که صاحب انفاس و حامل اسرار توحید بود.
