کیانوش رستمی: مانند انسان‌های 500 سال پیش زندگی می‌کنم

به گزارش جی پلاس، کیانوش رستمی پس از کسب مدال طلای تورنمنت وزنه‌برداری جام فجر، درباره برنامه‌های آینده‌اش برای حضور در المپیک گفت: نیازمند زمان بیشتری هستم، دسته ۹۶ کیلوگرم وزن ایده‌آل من نبود، اما به خاطر تغییراتی که صورت گرفت مجبور به تغییر وزن شدم. مسیر سختی پیش رو دارم، اما تلاش می‌کنم در مدت باقی‌مانده تا المپیک به شرایط ایده‌آل برسم. 

وی در پاسخ به این سؤال که با توجه به مصدومیت سهراب مرادی به نظر می‌رسد شانس او برای حضور در المپیک بیشتر شده باشد، گفت: مرادی قهرمان بزرگی است؛ برادر من است و دوستش دارم. بعد از رفاقت باید برای حضور در المپیک رقابت کنیم. به خاطر مصدومیت سهراب نگران شدم، چون جذابیتی برای من ندارد. همیشه در زندگی عاشق رقابت بودم، دوست دارم در سختی‌ها من را ببینند و ببینند که می‌توانم بهترین باشم. تلاش می‌کنم با بهترین شرایط برای المپیک آماده شوم. برای مرادی هم آرزوی سلامتی دارم و امیدوارم بتوانیم با هم در المپیک شرکت و برای ایران افتخارآفرینی کنیم. 

وی تصریح کرد:‌ در یک سال و پنج ماه باقی مانده تا المپیک ممکن است هر اتفاقی رخ دهد هم خوب هم بد، در این مسیر باید تمام موارد را در نظر گرفت و از خدا بخواهیم هر چه خیر است اتفاق بیفتد. 

رستمی در پاسخ به این سؤال که در مسابقات تایلند به رکود جهان حمله کرد اما در فجر خیلی به خودش فشار نیاورد، گفت:‌ در تایلند برای اینکه شرایط بدنی‌ام را محک بزنم و ببینم آیا مانند گذشته جرأت و جسارت وزنه‌زدن را دارم، به رکود جهان حمله کردم که متوجه شدم هنوز هم می‌توانم و زمان هست، تلاش می‌کنم در این مدت مسیر تمریناتم را درست پیش ببرم. 

دارنده مدال طلای وزنه‌برداری المپیک افزود: من خیلی تنها هستم، خیلی تنهاتر از آن چیزی که شما فکر می‌کنید. از رسانه‌ها می‌خواهم دست یکدیگر را بگیریم، من کسی بودم که بدون مربی در المپیک طلا گرفتم. تمام مردم شاد شدند و لذت بردند. اولین مدال و طلای کاروان ایران بود، همه چشم انتظار مدال بودند. مردم ایران تا وقتی پشت هم نباشند، هر بلایی سرشان بیاید، حق‌شان است. 

وی تصریح کرد: شما پشت پرده را نمی‌دانید. اتفاقات زیادی می‌افتد که دوست ندارم بیشتر توضیح دهم. هیچ کس دیگری را نخواهید دید که بدون مربی قهرمانی المپیک شود. از مرادی درخواست دارم تا المپیک ۲۰۲۰ از من حمایت کند. دوست ندارم وقتی از مسابقات برمی‌گردم به من بی‌توجهی شود. زمانی که از تایلند برگشتم، تا امروز هیچ کسی از فدراسیون با من تماس نگرفته است. من انفرادی تمرین می‌کنم و هیچ کس از من سؤال نمی‌کند که نیازی به چیزی دارم یا نه، فقط و فقط تنها تمرین می‌کنم. به یکی از دوستانم گفتم مانند انسان‌های 500 سال پیش زندگی می‌کنم، فشار روحی زیادی روی من است. وقتی بین مردم می‌روم، استرس می‌گیرم. 

رستمی در پاسخ به این سؤال که آیا قرار است همین روش را تا المپیک هم ادامه دهد، گفت: فدراسیون به من گفت یک مربی باید کنارت باشد که من درخواست مربی خارجی داشتم که مخالفت شد. تنها کسی که محرم رازم بود و می‌توانستم به او اعتماد کنم برادرم است.

وی در خصوص اینکه آیا برنامه‌هایش را با کمیته ملی المپیک هماهنگ می‌کند یا فدراسیون، گفت: هیچ پولی از کسی نگرفته‌ام. نمی‌دانم چه کسی باید از من حمایت کند. فدراسیون به کمیته و کمیته به فدراسیون پاس می‌دهد. برای من زشت است، مگر من گدا هستم؟ قهرمان این المپیک هستم. باعث تأسف است که نمی‌دانند باید از قهرمانشان حمایت کنند. افرادی که یک مدال المپیک دارند صد برابر من جلوتر هستند، اما من چون واقعیات را می‌گویم شرایطم اینطور است.