هادی عقیلی: جایگاه من فراتر از نیمکت تیم جوانان ایران است!/ برای نشستن روی نیمکت تیم جوانان باید از خودم دفاع کنم؟

هادی عقیلی بعد از سال‌ها بازی برای تیم ملی، حالا به عنوان مربی تیم جوانان انتخاب شده و کار در کنار سیروس پورموسوی را آغاز کرده است.

عقیلی که گفته می‌شود با تلاش ابراهیم شکوری- سرپپرست دبیر کلی فدراسیون فوتبال- به کادر فنی تیم جوانان اضافه شده، در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس به این پرسش و همینطور سوال هایی درباره آغاز کار در لباس مربیگری و البته جدایی کارلوس کی‌روش، پاسخ های جالبی می دهد.

** پروسه‌ی حضور شما در کادر مربیگری تیم جوانان از چه زمانی کلید خورد و از کی کارتان را آغاز کرده‌اید؟

حدود یکی دو ماه قبل صحبت‌های‌مان را انجام دادیم. هم با فدراسیون فوتبال و هم پورموسوی و در نهایت به توافق رسیدیم که کارم را آغاز کنم. 2 هفته قبل برای نخستین بار در تمرین تیم جوانان حاضر شدم و الان هم در خدمت این تیم هستم.

** انگار برای استعدادیابی به بندعباس هم سفر کرده‌اید؟

استعدایابی نه؛ به بندرعباس رفتیم تا بازی‌ها را ببینیم و بازیکنان خوب را انتخاب کنیم.

** وضعیت در رده‌ی جوانان امیدوارکننده است؟

تیم جوانان برای مدتی طولانی تشکیل نشده بود و در اصل فوتبال ایران در این رده فعلا تیمی نداشت. فدراسیون فوتبال چند ماه قبل تصمیم گرفت فعالیت این تیم آغاز شود و ادروهایی را نیز تدارک دید و کادر فنی جدیدی انتخاب کرد. برخی اوقات شما تیمی در اختیار دارید که باید چند بازیکن به آن اضافه کنید اما تیم جوانان فعلی باید از ابتدا تشکیل شود و نیاز به بازیکنان بسیاری دارد. به همین دلیل باید نفرات جدیدی انتخاب کنیم تا رفته رفته تیم را تشکیل بدهیم.

** نخستین بازی تیم جوانان در چه تاریخی برگزار می‌شود؟

مهرماه سال 98 و تا آن زمان باید تیم را به بهترین شکل ممکن آماده کنیم.

** برای حضور در کادر فنی تیم جوانان، از سیروس پورموسوی شناخت داشتید؟

ما در فوتبال همدیگر را می‌شناسیم. از آقای پورموسوی هم شناخت شخصیتی و فوتبالی داشتم و امیدوارم که بتوانم تجربه‌ی جدیدی کسب کنم.

** اینکه می‌گویند ابراهیم شکوری در انتخاب شما به عنوان مربی تیم جوانان نقش داشته، درست است؟

این سوال را باید پاسخ بدهم؟ اصلا چه بگویم؟! این را از آنهایی بپرسید که چنین حرفی را به زبان آورده‌اند. واقعا فکر می‌کنید جای من در تیم جوانان نیست؟ نیازی نیست برای حضور در کادر فنی تیم جوانان از خودم دفاع کنم. فکر می‌کنم جایم بالاتر از اینها باشد! دیگر نمی‌خواهم در پاسخ به این سوال، توضیح بیشتری بدهم.

** یکی دو بار شنیده شد به کادر فنی سپاهان اضافه شدید؛ چه شد که به توافق نرسیدید؟

با خود من حرفی نزدند و من هم چیزی در این رابطه نشنیدم.

** یعنی اصلا بحثش هم نبوده؟

خیر.

** بازی‌های لیگ را دنبال می‌کنید؟

بیشتر بازی‌ها را می‌بینم.

** کدام تیم‌ها مدعی کسب عنوان قهرمانی‌اند؟

هفته‌های بسیاری از لیگ باقی مانده اما تشخیص من بعد از تماشای بازی‌ها این است که سپاهان و پرسپولیس مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی هستند. به این دو تیم باید استقلال را هم اضافه کنیم که تیم شادابی در اختیار دارد و نیم‌فصل دوم را هم فوق‌العاده شروع کرد. بازیکنانی که استقلال جذب کرده، در ترکیب این تیم مثمرثمر بودند و اگر بتوانند همین روند را ادامه بدهند قطعا از مدعیان جدی قهرمانی محسوب می‌شوند.

** حدود 5 سال قبل از تیم ملی خداحافظی کردید و در این مدت حرفی درباره‌ی کارلوس کی‌روش به زبان نیاوردید. ارزیابی شما از عملکرد 8 ساله‌ی کی‌روش چه بوده؟ به ویژه آنکه چندین سال هم به عنوان بازیکن در کنار او حضور داشتید.

کی‌روش در تیم ملی هم کارهای مثبت انجام داد و هم نکته‌های منفی در کارنامه‌اش ثبت شد. او ایران را 2 بار به جام جهانی رساند که دستاورد بزرگی بود. همینطور از لحاظ مالی و اعتباری باعث ارتقای تیم ایران شد. اما این را هم باید در نظر بگیریم که در 2 جام ملت‌ها موفق نبودیم. این در کنار سبک بازی تیم ملی که همیشه دفاعی بود، بخش منفی کارنامه‌ی 8 ساله‌ی کی‌روش است. فکر می‌کنم سبک دفاعی بازی تیم ملی از سال دوم حضور کی‌روش آغاز شد و تا پایان هم ادامه داشت.

** به سبک بازی تیم ملی انتقاد داشتید؟

این حرف من نیست بلکه اغلب فوتبالی‌ها و حتی مردم علاقه‌مند به فوتبال، اتقادهایی را مطرح کرده‌اند. فکر می‌کنم برخی رسانه‌ها نیز از این وضعیت رضایت نداشتند اما سکوت کرده بودند و همچنان حمایت می‌کردند. حالا همه چیز تمام شده، کی‌روش رفته و به نظرم درباره‌ی عملکرد او بیشتر صحبت نکنیم بهتر است.

به گزارش جی پلاس؛ هادی عقیلی که هنوز سابقه مربیگری در فوتبال باشگاهی را هم ندارد، در حالی جایگاه خود را فراتر از نشستن روی نیمکت تیم ملی جوانان ایران می داند، که طی سالیان گذشته معلمان فوتبال و مربیان بزرگ و سازنده ای افتخار نشستن روی نیمکت این تیم را داشته اند با درک و شناختی صحیحی از اصول سازندگی در فوتبال، به فکر کشف استعدادها و آموزش و تربیت آنها بوده اند تا نهایتا تیم ملی بزرگسالان از دسترنج آنها تغذیه شود و شاگردانشان در تیم ایران برای فوتبال مملکت افتخارآفرینی کنند.

پر واضح است که رویکرد فوق، جزئی از اصول منطقی امر سازندگی در فوتبال دنیا و مسیر روشن برای عملکرد مربیان خوب جهان است. کاش فدراسیون فوتبال و سرمربی تیم ملی جوانان با علم به این فرآیند بدیهی، اقدام به انتخاب مربیان آگاهی می کرد که حاضرند تحت هر عنوانی افتخار نشستن روی نیمکت تیم ملی کشورشان در هر رده سنی را بدست آورند و برای تلاش و کوشش در راه سازندگی فوتبال ملی، از جان مایه بگذارند.