رأی اعتماد ازهاری از مجلس/ انتشار اعلامیه تند آیت الله گلپایگانی خطاب به نخست وزیر جدید/ نوفل لوشاتو، بزرگترین کانون خبری جهان

جی پلاس: امروز 27 آبان ارتشبد ازهاری به اتفاق اعضای کابینه اش به مجلس رفت و پس از یک رشته سخنرانی و معرفی اعضای کابینه و اظهارات موافقان و مخالفان از طرف نمایندگان مجلس رای اعتماد گرفت.

اخذ رای کابینه ارتشبد ازهاری در حالی صورت گرفت که تانک ها، زره پوش ها و کامیون های پر از سرباز، آمد و رفت اتومبیل ها و مردم را در خیابان های مرکزی شهر ممنوع کرده بودند و تظاهرات و راهپیمایی ها و شعاردادن ها همانند روزهای گذشته در خیابان ها و کوچه های تهران ادامه داشت.

خبرهای ناگوار از شهرهای اصفهان، مشهد و قم حکایت از رویارویی تظاهرکنندگان با ماموران نظامی هنگام برگزاری رژه ارتشیان در روز ارتش (26 آبان) و شهادت دهها تن از مردم این شهرها و مجروح شدن صدها تن از آنها داشت. به محض انتشار این خبر، از سوی حضرت آیت الله گلپایگانی اعلامیه ای نسبتا تند خطاب به ارتشبد ازهاری صادر شد در این نامه که در تیراژ وسیعی تکثیر و بین مردم تهران و شهرستان ها توزیع شد، تاکید شده بود: بر حسب وظیفه شرعیه و مسئولیت مهمی که بر عهده دارم لازم دانستم به جناب عالی و تمام درجه داران و افسران و افراد ارتش تذکر دهم باشد که این تذکرات باعث تنبه و فکر صحیح و اتخاذ تربیت مشروع و منطقی گردد و در مقابل خداوند متعال و وجدان و ملت ایران و مردم آزاد دنیا، بیش از این، این مملکت اسلامی سرافکنده و مورد تنفر واقع نشود...

آیا نمی بینید که مملکت در اعتصاب است؟ آیا نمی دانید که دانشگاهیان و فرهنگیان و بازاریان و کارگران و کارمندان صنعت نفت و مطبوعات و جراید، همه و همه، همکاری با نظام حاکم را خیانت به مملکت و حقوق و آزادی خود می دانند؟ راضی نشوید در تاریخ ثبت شود که ارتش ایران بعد از سال ها استراحت، ملت را هدف قرار داد و خیابان ها و کوچه و بازار و دانشگاه و مدارس را از خون ملتی که بودجه هنگفت ارتش را متحمل است، رنگین ساخت.

آیا اگر ملتی رژیم خود را بخواهد تغییر دهد، ارتش آن ملت حق دارد به عنوان معارضه و کوبیدن ملت، وارد عمل شود و مردم را هدف تیر قرار دهد و به قتل عام تهدید نماید؟ از خدا بترسید و از راه باطل برگردید.

این نخستین اعلامیه از سوی آیت الله گلپایگانی بود که در آن بر خواست مردم ایران مبنی بر تغییر رژیم به صراحت تاکید شده بود و در آن رژیم شاهنشاهی، نظامی استبدادی و دیکتاتوری نام گرفته بود. در همین حال اقدامات پشت پرده از سوی امریکا برای حفظ رژیم سلطنتی همچنان ادامه داشت.

ویلیام سولیوان در خاطرات خود می نویسد: ... در تمام مدت این مذاکرات و مباحثات من یک روز در میان با شاه ملاقات می کردم و از جزئیات اقدام او در جهت حل بحران آگاه می شدم. او بارها و بارها دلایل خود را درباره خودداری از به کار بردن نیروی نظامی برای سرکوب شورش و تظاهرات مخالف بازگو می کرد و می گفت راه حل های سیاسی که او برای رفع بحران در نظر گرفته، مترقی تر از آن است که جامعه ایرانی بتواند آن را جذب کند او به کرات این تز خود را تکرار می کرد که انقلابی که به وسیله ملاها هدایت می شود، راهگشای یک انقلاب کمونیستی به وسیله عوامل دست نشانده شوروی است. او مدعی بود که کمونیست ها برای رسیدن به هدف خود که یک انقلاب کمونیستی است با مخالفان مذهبی همراه شده اند و همکاری بین این دو گروه را اتحاد سرخ و سیاه می نامید.

شهرک نوفل لوشاتو در حومه پاریس این روزها به عنوان بزرگترین کانون خبری جهان در آمده بود و اخبار مربوط به ایران و موضع گیری های قاطعانه امام خمینی و مخصوصا جمله معروف «شاه باید برود» در صدر خبرهای رسانه های گروهی و خبرگزاری های بزرگ جهان بود.

برشی از کتاب همراه با امام در پاریس؛ ص 53-54؛ چاپ سوم (1387)؛ چاپ و نشر عروج.