سفرهای فضایی چه تغییراتی در بدن فضانوردان ایجاد می‌کند؟

سفر‌های فضایی با وجود هیجان انگیز بودن می‌توانند سبب دگرگونی‌هایی جدی و بحث برانگیز بر بخش‌هایی از بدن انسان شوند.

لینک کوتاه کپی شد
به گزارش جی پلاس، دانشمندان در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافتند سفر‌های طولانی مدت فضایی و اقامت در خلاء برای بازه زمانی زیاد می‌تواند سبب دگرگون شدن ساختار مغز فضانوردان و حتی اثرگذاری بر قدرت بینایی آن‌ها شود.
 
کارشناسان این یافته‌ها را با بررسی نتیجه اسکن مغز، MRI  فضانوردانی که مدت زمان بیش از ۱۸۹ روز در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشتند، به دست آورده‌اند.
 
کارشناسان تفاوت‌های قابل اندازه گیری و مهم در سه بخش از مغز آن‌ها درمقایسه با مغز انسان‌هایی که بر روی زمین زندگی می‌کنند به دست آورده اند.
 
با وجود گذشت بیش از یک سال از بازگشت برخی فضانوردان به کره زمین، هنوز دگرگونی‌های ایجاد شده درمغز آن‌ها وجود دارد.
 
محققان اعلام کرده‌اند هنوز به درستی نمی‌توان پیامد‌های ناشی از رفتن به مسافرت‌های طولانی مدت فضایی را ارزیابی کرد و به پژوهش‌های بیشتری در این زمینه نیاز است.
 
تاثیرات سفرهای فضایی بر بدن
ازجمله مهمترین دگرگونی‌ها دربدن انسان زمانی که بازه زمانی نسبتاً طولانی را در فضا به سر می‌برد می‌توان مواردی، چون افزایش قد تا ۷ سانتی متر را نام برد.
 
این امر به دلیل فاصله گرفتن مهره‌های ستون فقرات از یکدیگر و کاهش جاذبه کره زمین روی می‌دهد.
 
پژوهش درباره اثرگذاری رفتن به مسافرت‌های طولانی مدت فضایی برعملکرد مغز و بینایی به وسیله دانشمندان آلمانی دانشگاه لودویک ماکسیمیلین مونیخ (Ludwig-Maximilians-Universitaet Muenchen) انجام شده است.
 
در جریان این پژوهش اسکن مغز فضانوردان قبل و پس از گذراندن بازه زمانی اقامت درفضا مورد آزمایش قرار گرفته شده است.
 
محققان اعتقاد دارند سفر فضایی می‌تواند سبب آتروفی عضلانی و کاهش تراکم استخوان شود، افزون بر کاهش تراکم استخوانی، سفر فضایی ساختار مغز را نیز دگرگون می‌کند.
 
فضانوردان داوطلب د راین آزمایش پس از بازگشت از فضا دچار کاهش حجم ماده خاکستری در مغزشان شده‌اند.
 
ماده خاکستری در قشر مغز قرار دارد، قشر مغز شامل تعداد زیادی سلول‌های عصبی که وظیفه ارتباط بین بخش‌های مختلف مغز و ارسال ودریافت فرمان‌ها را برعهده دارند.
 
یکی دیگر از دگرگونی‌هایی که در مغز فضانوردان در زمان انجام سفر‌های فضایی طولانی مدت روی می‌دهد، کاهش قدرت بینایی و افزایش فشار روی شبکیه چشم به دلیل افزایش مایع مغزی نخاعی است.
 
با توجه به تلاش دانشمندان برای ساخت سفینه‌های فضایی فوق پیشرفته، سفر به سایر سیاره‌ها و حتی زندگی در آن‌ها کارشناسان اعتقاد دارند باید پژوهش‌های بیشتری درباره اثرگذاری زندگی درفضا، قرار گرفتن درمعرض بی وزنی و اشعه‌های کیهانی بر سلامت جسم وروان انسان‌ها انجام شود.
 
محققان هنوز به درستی نمی‌دانند که دگرگونی‌های ایجاد شده درمغز فضانوردان درآینده چه اثر‌هایی بر درک شناختی، سطح هوش و نوع رفتار آن‌ها خواهد گذاشت.

دیدگاه تان را بنویسید