علیرضا تابش گفت: «از سال‌های گذشته فیلمسازان متعددی به عنوان اعضای کارگروه‌های مختلف با هدف تقویت متن و ارتقای فیلمنامه‌های ارائه شده به بنیاد فارابی، به همکاران خود مشاوره داده‌اند و اتهام‌زنی به همکاران سینمایی از سوی خانم حکمت به عنوان سانسورچی، دور از انصاف و رفتار حرفه‌ای است.»
به گزارش جی پلاس، خبری در فضای مجازی منتشر شده بود مبنی بر این که سه فیلمساز سر شناس یعنی رسول صدرعاملی، وحید جلیلوند و آیدا پناهنده به عنوان کارشناس در شورای اجتماعی بنیاد سینمایی فارابی حضور دارند و به بررسی فیلمنامه همکاران خود می‌پردازند.
روز گذشته منیژه حکمت کارگردان و تهیه‌کننده سینما با تایید این خبرها گفته بود «برای من سوال است چه کسانی و چگونه از بنیاد فارابی پول می‌گیرند».
در واکنش به اظهارات حکمت، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با ارسال جوابیه‌ای ضمن رد اظهارات وارد شده از سوی منیژه حکمت، جزئیاتی از تسهیلات دریافت‌شده توسط خود این کارگردان از بنیاد فارابی را در اختیار اعتمادآنلاین قرار داد.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با انتقاد از برخی اظهارنظرها درباره ممیزی آثار در این بنیاد تاکید کرد: برخی اظهارات شگفت‌انگیز است، چرا که بنیاد فارابی در امر تولید نقش مشورتی دارد و اتهام زنی برخی از سینماگران به همکارانشان که در شوراهای مشورتی بنیاد سینمایی فارابی حضور دارند، اخلاقی نیست.
علیرضا تابش در پاسخ به برخی مسائل مطرح شده از سوی منیژه حکمت کارگردان و تهیه کننده در گفت‌وگوی اخیر وی اظهار کرد: بنیاد سینمایی فارابی در همه این سال‌ها نقش ممیزی نداشته و ندارد و شوراهای تشکیل شده در این نهاد سینمایی، نقش مشورتی دارند.
وی یادآور شد: از سال‌های گذشته فیلمسازان متعددی به عنوان اعضای کارگروه‌های مختلف با هدف تقویت متن و ارتقای فیلمنامه‌های ارائه شده به بنیاد فارابی، به همکاران خود مشاوره داده‌اند و اتهام زنی به همکاران سینمایی از سوی خانم حکمت به عنوان سانسورچی، دور از انصاف و رفتار حرفه‌ای است.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی تاکید کرد: این نهاد سینمایی به عنوان یک کمپانی فیلمسازی از آثاری با رویکردهای فرهنگی اجتماعی مشخصی، حمایت می‌کند و به همین دلیل شوراهایی در بنیاد سینمایی فارابی با حضور کارشناسان و اهالی سینما شکل گرفته و در هیچ دوره‌ای فارابی نقش ممیزی نداشته و ندارد.
تابش افزود: استفاده از اهالی سینما در شوراهای تخصصی فیلمنامه، فقط متعلق به فارابی نیست و نخواهد بود بلکه دیگر نهادهای سینمایی مشابه نیز از وجود اهالی خبره سینما در شوراهای تخصصی خویش بهره می‌برند.
تابش تصریح کرد: فیلمنامه‌هایی که پروانه ساخت از معاونت ارزشیابی و نظارت بر آثار سینمایی دریافت می‌کنند می‌توانند درخواست خود را برای جلب مشارکت فارابی به معاونت فرهنگی این بنیاد ارائه دهند و در نهایت پس از بررسی‌های کیفی، مشارکت یا عدم مشارکت فارابی در یک پروژه پیشنهادی بر اساس چارچوب نظر مشورتی اهالی فن و کارشناسان فرهنگی و اقتصادی مشخص می‌شود.
وی درباره ابهام مطرح شده از سوی کارگردان فیلم «جاده قدیم» درباره اینکه عده‌ای چرا و چگونه از فارابی پول می‌گیرند، گفت: خانم حکمت روال دریافت تسهیلات از بنیاد را خوب می‌دانند و آثار این تهیه کننده و کارگردان بارها مورد حمایت فارابی قرار گرفته است.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی همچنین یادآور شد: به عنوان نمونه به هنگام ساخت فیلم «شهر موش‌های2» با تهیه کنندگی مشترک آقای علی سرتیپی، با دریافت رایگان رایت فرهنگی فیلم «شهر موش‌های 1» قرارداد مشارکت به مبلغ 293 میلیون تومانی منعقد و مبلغ 190 میلیون تومان وجه نقد دریافت و91 میلیون تومان تجهیزات فیلمبرداری استفاده کردند. همچنین در اواسط کار نیز به دلیل مشکلات مالی تولید همین فیلم، تسهیلات موقت 300 میلیون تومانی هم دریافت کردند که تاکنون اسناد و مدارک لازم را جهت انجام امور اداری قرارداد مشارکت ارائه نکرده و بنیاد از این بابت پیگیر موضوع است.
تابش تصریح کرد: در دیگر آثار این تهیه کننده و کارگردان سینما نیز بنیاد فارابی همراهی داشته است. برای ساخت فیلم‌های «زندان زنان» در سال 1379 مبلغ 35 میلیون تومان و «سه زن» در سال 1385 مبلغ 86 میلیون تومان و «لالایی» در سال 1386 مبلغ 65 میلیون و دو فیلم دیگر که با آقای علی سرتیپی مشترکاً تهیه کننده بودند «توده» در سال 1393 مبلغ 100 میلیون تومان و «خماری» در سال 1394 مبلغ 350 میلیون تومان بنیاد سینمایی فارابی به این تهیه کننده خوب سینمای ایران تسهیلات پرداخت کرده است.
تابش افزود: «سال گذشته در جریان تولید فیلم «جاده قدیم» نیز با عنایت رییس سازمان سینمایی و پیگیری‌های بنیاد سینمایی فارابی، موسسه‌ای وابسته به صندوق اعتباری هنر در فیلم مذکور به میزان 20 درصد مشارکت کرد.»
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در پایان تاکید کرد: «به برکت «شفاف‌سازی حمایت‌ها»، هنرمندان، افکار عمومی، رسانه‌ها و مدیران می‌توانند در فضایی اخلاقی، آرام و به دور از هیجانات رایج در این باره گفت‌وگو و اظهارنظر کنند اما اتهام زنی زیبنده اصحاب هنر یا رسانه نیست.»
