خلاء قانونی محیط بانان چه زمانی حل می شود؟ / جلیقه هایی که ضد گلوله نیست!

به گزارش سرویس جامعه جی پلاس؛ کشته شدن محیط بان گلستانی یکی از اخبار تلخ و ناراحت کننده هفته گذشته بود. درگیری شکارچیان غیر مجاز و محیط بانان یکی از اتفاق‌هایی است که به کرار در طول سال می‌ افتد. در برخی از این درگیری ها محیط بانان زخمی می شوند و در موارد مثل مورد اخیر، محیط بان با شلیک گوله شکارچیان از بین می رود.

• خلا بزرگ قانونی

یکی از مواردی که سال هاست به مهمترین دغدغه محیط بانان تبدیل شده، خلا قانونی در حوزه اختیارات و وظایف آن هاست. این افراد در شرایطی وظیفه حفاظت از حیات وحش را بر عهده دارند که باید با شکارچیان تا دندان مسلح مقابله کنند. با این حال اجازه ندارند به سمت آن ها شلیک کنند و تنها در مواقع اضطرار می ‌توانند با شلیک به پای آن ها، زمین گیرشان کنند.

در همین سال ها محیط بانان زیادی در درگیری با شکارچیان و تیراندازی صورت گرفته، مجبور به دفاع خود شدند که با کشته شدن شکارچی، زندانی و محکوم به قصاص شدند.

چند سالی می شود که محیط زیست در تلاش است این محیط بانان را زیر مجموعه نیروهای نظامی قرار دهد اما موفق نشده و این لایحه هنوز در کمیسیون‌های مجلس مانده و خاک می خورد.

در این میان شکارچیان هم از این شرایط سو استفاده کرده و با جسارت بیشتری در حیات وحش جولان می دهند و برای اندکی گوشت شکار و تفریح، به سمت این محیط بانان شلیک می کنند.

• جلیقه‌ای که ضد گلوله نیست!

طی یکی دو سال اخیر پس از بالا گرفتن اعتراض‌ها، سازمان محیط زیست تصمیم گرفت تا بجای گرفتن حق تیر برای محیط بانان، به آن ها جلیقه ضد گلوله بدهد. جلیقه هایی که البته شواهد نشان می دهد آن طور که باید و شاید کارساز نیست و گویا با شرایط خوبی در اختیار این محیط بانان قرار نگرفته است.

جلیقه های ضد گلوله که با تبلیغات و سروصدای فراوان و عکس های خبری پی در پی تحویل ادارات کل استان ها و سپس یگان های حفاظت و محیط بانی ها شد حالا بعد از 6 ماه برای بار دوم حادثه آفرین شده است. این دومین شهید طی 6 ماه پس از تحویل جلیقه ها به محیط بانان است. برخی می گویند علت این است که محیط بان ها جلیقه ها را نمی پوشند؛ چرا که وزن آنها بسیار سنگین بوده و وقتی آنرا می پوشی مثل آدم آهنی می شوی که در شیب 70 – 80 درجه باید 6 ساعت راه برود؛ گاهی مجبور شود شکارچی را تعقیب کند، بدود و فرار کند و این با آن پوشش سنگین بر تن امکان ندارد. اما مهم تر از آن این نکته است که جلیقه های ضد گلوله هنگامی می توانند درست و کامل عمل کنند که پنل های سرامیکی داخل آنها موجود باشد؛ این درحالی است که فقط درحدود یک چهارم یعنی 25 درصد جلیقه های تحویل شده به یگان حفاظت محیط زیست گلستان پنل سرامیکی داشته است.

بیست و دوم فروردین ماه امسال سرهنگ جمشید محبت خانی فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست کشور در مراسم رونمایی از تجهیزات محیط بانان اعلام کرد که با در اختیار قرار دادن 1500 جلیقه و فعالیت 3400 محیط بان در دو شیفت، دیگر هیچ محیط بانی بدون جلیقه در طبیعت فعالیت نخواهد کرد.

با این حال در ماه های گذشته، علی خاجویی در راور کرمانی و تاج محمدباشقره در استان گلستان توسط شکارچیان به شهادت رسیده است.

شنیده ها حاکی از آن است که باشقره یا جلیقه بر تن نداشته و یا اگر داشته، جلیقه اش "پنل سرامیکی" را نداشته است.

فرمانده یگان حفاظت محیط زیست گلستان پیش از این درباره جلیقه های تحویل داده شده به محیط بانان این استان گفته بود:« تعداد پنل های سرامیکی جلیقه های ضد گلوله که برای سراسر این استان تحویل گرفته تنها  14 عدد بوده است. برای 126 محیط بان استان گلستان، تعداد 58 جلیقه تحویل ما شده که تنها 14 تای آنها به پنل سرامیکی مجهز هستند و این یعنی کمتر از یک چهارم!»

• تفاوت 16 میلیونی جلیقه های سبک تر

یکی از موانعی که باعث می شود محیط بانان از جلیقه های خود استفاده نکنند، سنگین بودن آن است. در دنیا جلیقه های بسیار سبک تری هم وجود دارد اما چیزی حدود 18 میلیون قیمت دارد. در حالی که جلیقه هایی که اکنون در حال استفاده است، تنها 2 میلیون تومان قیمت دارد.

حالا سوال اینجاست که آیا حفظ جان هزار و پانصد – ششصد محیط بانی که در هر شیفت فعالیت می کنند به اندازه هجده میلیون تومان ارزش ندارد؟

به گزارش جی پلاس؛ در این شرایط چرا حداقل جلیقه ای قابل استفاده و سبک تر برایشان در نظر گرفته نمی شود تا حداقل برای حفاظت از گونه های در خطر انقراض ایران امنیت جانی داشته باشند؟

در شرایطی که واضح است بسیاری از مسئولین کوچکترین اهمیتی برای محیط زیست و خطر نابودی آن و جانورانش قائل نیستند، همین محیط بانان اند که با حقوقی نه چندان زیاد و شرایط دشوار برای تک تک حیوانات دل میسوزانند و برای حفاظت از آن ها تلاش می کنند.

• مجوز قانونی شکار باز هم منطقی است؟

در این شرایط و وضعیتی که شکارچیان غیر قانونی به راحتی در مناطق بکر جولان می دهند و حیات وحش و محیط بانانش را از بین می برند، آیا منطقی است که صدها مجوز قانونی شکار هم به شکارچیان داده شود تا با خیال راحت تر و فراغ بال بیشتر وارد طبیعت شوند؟ شکارچیانی که هیچ ضمانتی وجود ندارد تا پس از حضور در طبیعت، تنها به شکار مجاز بپردازند و به دیگر گونه های در خطر دست درازی نکنند.

با تمام این ها بهترین اتفاق این است که مجلس شورای اسلامی در کمترین زمان خلا قانونی حیطه اختیارات محیط بانان را اصلاح کند تا آن ها بتوانند در شرایط بهتری از حیات وحش در حال نابودی ایران حفاظت کنند. 

اینطور که شنیده می شود این قانون پس از دو سال خاک خوردن در کمیسیون قضایی مجلس، قرار است به صحن علنی برود و مورد بررسی نمایندگان قرار بگیرد.