محققان به تازگی اعلام کرده‌اند که عملکرد بالای مغزی نقش مهمی در کاهش وزن دارد و می‌توان با خودکنترلی فعال نقاطی از مغز لاغر شد.
به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس، چاقی در سال‌های اخیر به یکی از چالش‌های مهم در دنیا تبدیل شده و محققان در تلاشند تا راه چاره‌ای برای این مشکل بیابند و بسیاری از افراد مبتلا به چاقی را از شر آن نجات دهند. آنها در جدیدترین مطالعات خود که روی 24 نفر انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که فعالیت بیشتر در نواحی خاصی از مغز یعنی قشر جلوی پیشانی که مرتبط با خودکنترلی مغز است، می‌تواند موجب کاهش وزن شود.
دانمشندان معتقدند که در انسان‌ها، کنترل وزن بدن بیش از هر چیز به قسمت‌هایی از مغز وابسته است که مسئول خودکنترلی و تنظیم خودکار آن هستند. این قسمت مغز قادر است اطلاعات طولانی‌مدتی را مانند تمایل به سالم بودن را محاسبه کند و از این طریق، تمایلات آنی را تحت کنترل درآورد.
دو هورمون شناخته شده «لپتین» و «گرلین» باعث تنظیم اشتها در مواقع کاهش وزن می‌شوند. تحقیقات پیشین حاکی از آن بودند که میزان این هورمون‌ها با کاهش وزن به سرعت تغییر می‌کنند. افرادی که وزن از دست می‌دهند این تغییرات را در این دو هورمون تجربه می‌کنند. اما برخی افراد هستند که به دلایل نامعلومی، قادرند تنظیمات خودکار را در ارسال سیگنال‌های مربوط به این هورمون‌ها انجام دهند.
محققان به منظور ارزیابی نقش این هورمون‌ها و خودکنترلی آنها و در نتیجه موفقیت در کاهش وزن، مطالعاتی را انجام داده‌اند. آنها پیش از آزمایش رژیم 1200 کالری استاندارد در روز روی شرکت‌کنندگان، از مغز آنها fMRI یا ام‌آرآی عملکردی گرفتند که نواحی خاص مغزی و مرتبط با خود تنظیمی را ارزیابی می‌کرد.
محققان تصاویری از غذاهای اشتهاآور را به همراه تصاویری از کنترل‌کننده به این افراد نشان دادند و سپس فعالیت مغزی آنها را در واکنش به تصاویر غذاها به ویژه تصاویر غذاهای پرکالری طی یک ماه و سه ماه مقایسه کردند. وقتی تصاویر اشتهابرانگیز به آنها نشان داده می‌شد، فعالیت مغزی نواحی خاصی از مغز در fMRI فعال‌تر دیده می‌شد.
بعد از یک تا سه ماه، سیگنال‌های ارسالی از این نواحی مغز کاهش یافت و به مرور باعث کاهش وزن افراد شد. همچنین سیگنال قشر پیشانی که در خودکنترلی نقش دارد، افزایش و فعالیت این بخش در fMRI افزایش یافت. این تغییرات بیانگر موفقیت‌آمیز بودن کاهش وزن بود. در حالی که وزن تمام افراد شرکت‌کننده در این آزمایش کاهش پیدا کرد، افرادی که بیشترین کاهش وزن را داشتند، بهترین عملکرد مغزی از آنها در fMRI به ثبت رسید. در پایان سه ماه مطالعه نیز سطح هورمون‌های «گرلین» و «لپتین» به سطح اولیه خود برگشت.
نتایج به دست آمده نشان می‌دهد درمان‌های کاهش وزنی که به دنبال خودکنترلی و در قالب درمان رفتاری شناختی اتفاق می‌افتد، به ویژه زمانی که فرد بر اثر استرس دچار پرخوری می‌شود، بسیار کمک‌کننده است. استرس، مکانیسم کنترل قشر جلوی پیشانی را مختل می‌کند.
