گفتگوی اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران

در گفت و گو با جی پلاس؛

چمنیان: تا وقتی به نام ایران تکیه کنیم، به تیم‌های درجه سه هم می بازیم!/ هند و اندونزی جوانمردانه بازی نکردند

سرمربی تیم ملی نوجوانان معتقد است صرفا با اتکاء به نام ایران نمی‌توان مقابل تیم‌ها درجه دو و سه آسیا موفق بود.

تیم ملی فوتبال نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا عملکرد ناامیدکننده‌ای داشت و نتوانست از عنوان نایب قهرمانی دوره گذشته دفاع کند. شاگردان چمنیان با ناکامی در دور گروهی، به مرحله حذفی صعود نکردند و در نهایت از کسب مجوز حضور در جام جهانی 2019 نوجوانان بازماندند. این اتفاق در حالی رخ داد که پیش از این به موفقیت‌های مقطعی در این رده سنی عادت کرده بودیم و همه در انتظار نوعی ثبات در روند عملکرد موفقیت آمیز تیم ملی نوجوانان بودند اما این اتفاق رخ نداد.

عباس چمنیان، سرمربی این تیم درگفت و گو با خبرنگار جی پلاس؛ پیرامون شرایط تیم ملی در مالزی و ناکامی شاگردانش در دور گروهی برابر تیم‌هایی مانند اندونزی، هند و ویتنام صحبت کرد و به تشریح عملکرد تیمش پرداخت:

انتظارات از تیم ملی نوجوانان بالا بود

* در حالی که انتظار می‌رفت تیم ملی بتواند مقابل تیم‌های نه چندان سرشناس گروهش موفق باشد، چرا شاگردان شما ناکام بودند و نتوانستید از گروه صعود کنید؟

مطمئنا انتظار مردم و رسانه‌ها به واسطه عملکرد موفقیت آمیز در دوره گذشته از تیم ملی بالاتر بود. ما دو سال قبل بعد از هفت سال ناکامی به جام جهانی صعود کردیم و در هند عملکرد خوبی داشتیم و به جمع هشت تیم رفتیم. به نظرم یکی از عوامل موفقیت تیم قبلی نبود فشار روانی بود اما در این دوره انتظارات بالا بود و خود ما هم نگران شده بودیم.

* به هر حال این وضعیت نمی توانست برای کادر فنی ناآشنا باشد و چرا در فاصله حدودا یک ساله‌ تا این رقابت‌ها، روی مسائل روانی بازیکنان‌ کار نشد؟!

خیلی تلاش کردیم تیم را از نظر روانی در وضعیت خوبی قرار دهیم و اهمیت کار را در ذهن بازیکنان جا بیاندازیم. ما به عنوان نایب قهرمان دوره گذشته پایه به مسابقات گذاشتیم. تیم‌ها معمولا با بهترین آمادگی مقابل قهرمان‌ها حاضر می‌شوند؛ این دقیقا شرایطی است که ما مقابل اندونزی و هند داشتیم.

حضور 10 هزار هوادار اندونزی در ورزشگاه غافلگیرمان کرد

* در بازی نخست مقابل اندونزی تیم ملی کاملا مقهور قدرت حریف بود و نتوانست عرض اندام کند. در عوض اندونزی به خوبی ایران را زمین‌گیر کرد و دو گل زد و فرصت‌های گلزنی زیادی را هم از دست داد؛ انتظار این نمایش را از میزبان داشتید؟

قبل از مسابقات گفته بودم اندونزی تیم خوبی است اما موضوع اصلی این بود که تعداد زیاد تماشاگران اندونزی ما را غافلگیر کرد. هواداران اندونزی به حدی زیاد بودند که کمیته برگزاری مسابقات و AFC به آن پرداختند. حضور 10 هزار هوادار در ورزشگاه فشار روانی زیادی را روی تیم ما ایجاد کرد. آن ها به طور هماهنگ شده و بی وقفه تیم ملی اندونزی را حمایت کردند. کار برای ما سخت شده بود و گل زودهنگام کار را سخت‌تر کرد.  

* به عنوان یک مربی با تجربه و صاحب کارنامه در فوتبال پایه ایران، برای چنین شرایطی چه استراتژی‌ داشتید؟

مجبور شدیم برای افزایش قدرت هجومی تیم، در نیمه نخست تعویض کنیم. تعویض ما جواب داد و بازی را هجومی‌تر دنبال کردیم.  هر چه زمان بازی جلوتر رفت، اندونزی بیشتر در لاک دفاعی فرو رفت اما توپ‌های ما با بدشانسی وارد دروازه نشد. تیمی هم که بازی اول را با موفقیت شروع  نکند، سخت می‌تواند به مسابقات برگردد. گرما و رطوبت هوا هم ما را خیلی اذیت کرد. با این وجود مقابل اندونزی خوب بازی کردیم. دقیقه 2 بازی روی ضربه کرنر به تیرک دروازه زدیم. دو توپ خارق العاده را دروازه بان اندونزی در آورد. اگر یکی از توپ‌ها گل می شد، ورق برمی‌گشت. بدون شک توان فنی تیم بالاتر از رقبا بود اما شرایط موجود دست به دست هم داد تا در بازی اول موفق نشویم.

اندونزی و هند جوانمردانه بازی نکردند!

* در برابر هند، اشتباهات تیم کمتر شد اما کماکان مشکل زدن ضربات آخر وجود داشت. بازیکنان نمی‌توانستند توپ‌های ساده را به گل تبدیل کنند. روی این مشکل اشراف داشتید؟

بله، در بازی با هند بهتر شدیم اما نتوانستیم فرصت‌ها را گل کنیم. چند بار توپ‌های راحت را به بیرون زدیم یا دروازه‌بان هند دفع کرد. مهم‌ترین فرصت ما در بازی با هند ضربه پنالتی در اواخر بازی بود که این فرصت را از دست دادیم. اگر گل را می‌زدیم امروز در مسابقات بودیم ولی شانس با ما یار نبود! باید کار را تمام می‌کردیم. این تساوی، گل‌های ما مقابل ویتنام را بی‌اثر کرد.  

علی رغم اینکه مقابل ویتنام خوب بازی کردیم، ناکام بودیم. تقریبا بازیکنانم مقابل ویتنام بازی بی‌نقصی ارائه کردند. ظرفیت و پتانسیل تیم خوب بود اما در بازی اول نتوانستیم شرایط خوبی را فراهم کنیم و در بازی دوم فرصت‌ها را از دست دادیم. ما باید سرنوشت را خودمان رقم می‌زدیم و اسیر دستان دو تیم اندونزی و هند نمی‌شدیم. معتقدم در بازی هند و اندونزی روحیه جوانمردی حاکم نبود. اگر اندونزی با حضور 15 هزار هوادارش تلاش می‌کرد، پیروز می‌شد. البته نمی‌شود به آن‌ها خرده گرفت.

* با وجود این دلایل، قبول داریدمطالبه مردم از تیمی به اعتبار ایران، ناکامی در دور گروهی نیست و آن‌ها حداقل سهمیه جام جهانی را می‌خواستند؟

یکی، دو بار قبل از این هم عذرخواهی کردم اما از همین طریق باز هم از مردم عذرخواهی می‌کنم که نتوانستیم به مرحله بعدی صعود کنیم و دل مردم را شاد کنیم. با این حال این نوید را می دهم که بازیکنان نوجوان از نظر فنی در مسیر خوبی قرار گرفتند و در آینده می‌توانند جذب تیم ملی جوانان شوند چون بازیکنان خوبی هستند.

تا زمانی که به نام ایران تکیه کنیم، مقابل تیم‌های درجه دو و سه ناکام هستیم

* بدشانسی و بدبیاری برای هر تیمی رقم می‌خورد اما شاید بتوان جبران کرد. فکر نمی کنید مشکل اصلی ریشه در تدارکات و استعدادیابی و پرروش بازیکنان و چرخه معیوب حاکم بر آن باشد؟

تا زمانی که به استعدادها تکیه کنیم و انتظار مردم و هواداران این باشد که چون ایران هستیم، باید صعود کنیم، شاهد ناکامی برابر تیم‌های درجه دو و سه آسیا خواهیم بود. آنهایی که با سرمایه‌گذاری در رده پایه، رشد کردند. این کشورها از نظر استعداد و سرمایه انسانی به مراتب ضعیف هستند اما با تهیه امکانات و زیرساخت‌های لازم موفق می‌شوند. تیم ملی اندونزی قبل از مسابات قهرمانی آسیا در شش تورنمنت از جمله تورنمنت ژاپن شرکت کرد. آن ها در حضور ژاپن به قهرمانی رسیده بودند.

از غرب آسیا فقط یک تیم از گروهش صعود کرد

* بازیکنان ایران شرایط خروج از بحران را در بازی‌های گذشته خود تجربه نکرده بودند؟

هر چقدر بازی و تورنمنت داشته باشیم، موفق می شویم. باید به بازیکنان جوان حق داد که دچار مشکل شوند. آن‌ها در استادیوم خیلی خاصی بازی می‌کردند که در رختکن هم چمن مصنوعی داشت. تیم ما تاکنون در استادیوم بزرگی به میدان نرفته بود که مملو از جمعیت است. وقتی ما در تامین تجهیزات تیم ملی بزرگسالان مشکل داریم، چه انتظاری از تدارکات خوب تیم ملی نوجوانان داشته باشیم؟! باید بر اساس این واقعیت‌ها عملکرد تیم ملی نوجوانان مورد ارزیابی قرار بگیرد. شکی نیست که توانایی فیزیکی ایرانی‌ها بالا بود.

نکته مهم دیگر این بود که تیم‌های غرب آسیا در شرق آسیا کاملا به مشکل خوردند. عراق به عنوان قهرمان دوره گذشته افغانستان را برد اما مقابل کره‌جنوبی و استرالیا شکست خورد و حذف شد. از غرب آسیا فقط عمان توانست در گروهی که یمن و اردن حضور داشتند، صعود کند. ما تازه با شرایط جوی اندونزی تطبیق پیدا کردیم که به بازی سوم خوردیم و علی رغم برد، حذف شدیم. هندوستان با وجود نزدیکی آب و هوایی با اندونزی، ده روز زودتر آنجا مستقر شد. این عوامل جزئی است اما وقتی کنارهم که قرار می‌گیرند مشکل ساز می شوند اما برای آینده مفید خواهد بود

* کمبود تجربه را مهم ترین دلیل حذف تیم ملی می‌دانید؟

اگر پنالتی گل می شد و صعود می کردیم، الان در مرحله بعد حضور داشتیم.

* بالاخره در هر مسابقه ای ممکن است از دست دادن پنالتی و این قبیل اتفاقات رخ می‌دهد!

اگر به دور بعد هم صعود می‌کردیم در اصل موضوع، تفاوتی نبود. ما ظرفیت خوبی داریم ولی برای اینکه از چرخه فوتبال آسیا عقب نمانیم باید از نظر سخت افزاری و نرم افزاری رشد کنیم و تجهیزات مناسب داشته باشیم.

برای لحظه‌ای از اردوی تیم ملی بیرون نرفتم

* با این وجود مردم و کارشناسان نسبت به عملکرد شما در این تورنمنت منتقد هستند و انتظار داشتند تیم ملی به دور بعد صعود کند.

برای همین از مردم عذرخواهی می کنیم. به جزء عذرخواهی چیز دیگری نداریم. دوست داشتیم صعود کنیم. در یک سال گذشته حتی لحظه‌ای از اردو بیرون نرفتیم. برای دقایقی هم از هتل بیرون نرفتم. فقط تمرین کردیم تا به خواسته خودمان برسیم. کمبود تجربه و بد بیاری ما را اسیر کرد.

* وضعیت قرارداد شما و فدراسیون فوتبال به کجا می‌رسد؟

من دو ماه دیگر قرارداد دارم. برای آینده جلساتی با فدراسیون فوتبال برگزار خواهیم کرد. اگر بخواهیم برای آینده درس بگیریم باید تصمیم گیری درستی شود. مسیر پیشرفت فوتبال باید ادامه داشته باشد. باید اصلاحات صورت بگیرد و مشکلات به حداقل برسد.

* و صحبت پایانی؟

امیدواریم در آینده اتفاقات خوبی رخ بدهد. رضایت مندی مردم به اتفاقات فوتبال گره خورده است و قطعا باید یک برنامه ریزی خوب صورت بگیرد.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.