یوسف و حضورش در گارد جاویدان شاه

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: مسیر پرخطری را انتخاب کرده بود، فردی مذهبی که باید بر خلاف اعتقاداتش رفتار می کرد. ریش هایش را می زد، کراوات می زد، بسیار شیک لباس می پوشید، نمازش را در انظار نمی خواند و همه حرکات و رفتارش کاملاً‌ حساب شده بود تا جایی که توانسته بود به خوبی در بین دیگر نیروها نفوذ کند. به لحاظ نظامی نیز از افسران کاربلد و ماهر زرهی بود و همه این ویژگی ها باعث شده بود تا تیمسار از میان دو نفری که باید انتخاب می کرد، او را برگزیند و راهی تهران کند.

تهران نیز مرحله دیگری از غربت را برای یوسف[1] و زهرا[2] به دنبال داشت، به سختی خانه ای اجاره کردند، در طبقه پایین، افسری از گارد جاویدان زندگی می کرد و این کار را برای آنها سخت تر کرده بود.

انتخاب او برای حضور در گارد جاویدان، تعقیب و گریزهای مداومی را در پی داشت که یوسف به لطف خدا متوجه این امر شد. ماجرا از این قرار بود که یک شب که جلسه مخفی با آیت[3] و نامجو[4] داشتند، برای آنکه زهرا تا دیروقت تنها نباشد، او را به منزل یکی از دوستانش[5] برد اما ساعتی نگذشته بود که برای بازگرداندن او بازگشت در حالی که سطلی ماست، چند نان و یک کیسه دارو در دستش بود.

برای زهرا اینطور تعریف کرد که وقتی در حال رفتن به سر قرار بوده، متوجه اتومبیلی می شود که او را زیر نظر دارد برای همین به داروخانه می رود و دارو می گیرد و آنگاه به سوپری رفته و ماست و نان تهیه می کند.

این لطف خدا باعث شد تا روال زندگی آنها تغییر کند و هر روز یوسف که به خانه می آمد، برای گردش بیرون می رفتند یا حامد را پارک می برد یا به خانه افسرانی که هیچ مناسبت مذهبی و عرفی با آنها نداشتند، اما چاره ای نبود جز تقیه.[6]