دربی 88 پایتخت در حالی برگزار شد که دو تیم استقلال و پرسپولیس در طول بازی برای کسب پیروزی ریسک نکردند و یکی از بدترین بازی‌های چند سال اخیر خود را به نمایش گذاشتند.
جلال چراغپور در گفت و گو با خبرنگار جی پلاس؛ درباره کیفیت بسیار پایین دربی 88 تهران، اظهار کرد: برای تحلیل یک مسابقه نیاز به داده‌هایی نظیر بازی‌های قبل، نوع تکفرات مربیان، چیدمان تیم‌ها و نتایج‌شان نیاز است تا بر اساس این داده ها یک معماری تحلیل مانند ساخت یک ساختمان توسط مصالح را انجام دهیم. اگر روال بازی همانی باشد که قبلا انجام شده، آنالیز بازی درست انجام می‌شود. اولین داده برای آنالیز فوتبال، فوتبال بازی کردن است. اگر فوتبال بازی نشود، آنالیز‌ها درست از آب در نمی آید.
در دربی تهران فوتبال انجام نشد
او با بیان اینکه در دربی تهران، فوتبال بازی نشد، افزود: منظورم این است که در این بازی خصوصیات یک فوتبال را مشاهده نکردیم. قوانین یک بازی فوتبال مانند حوادث، نگرش، پیش‌بینی‌ها و... با با تفکرات مربیان تلفیق می‌شوند و بازی فوتبال شکل می‌گیرد. ما یک دستور را در دربی دیدیم؛ نگذار به حریف توپ برسد.
کارشناس فوتبال ایران خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد هر مربی مقابل حریف قدرتمندتر این فرمول را اجرا کند، خیلی اتفاق خوبی است اما این فرمول نیاز به یک اصل اساسی دارد که آن هم دکترین داور میدان است. اگر داور میدان به یک نفر اجازه دهد که خطاهای خطرناکش زیاد شود و به عدد چهار و پنج برسد، مسابقه به فوتبال تبدیل نمی‌شود و دیگر نامش زدن توپ و بازیکن است.
استراتژی فغانی اشتباه بود
چراغپور با انتقاد از نحوه قضاوت علیرضا فغانی در این مسابقه به جی پلاس می‌گوید: در داربی تهران، نقش داور در میانه میدان موثر بود و با همه احترامی که برای آقای فغانی به عنوان پدیده داوری فوتبال ایران قائلم، او استراتژی خوبی را برای قضاوت در بازی انتخاب نکرد.
تصمیمات داور باعث خشونت در بازی شد
او با تاکید بر اینکه زدن زیر توپ و خطاهای متعدد در نتیجه تصمیمات داور بود، اظهار کرد: فوتبال به این خشونت نیست. بازی با توپ می‌تواند خشن باشد؛ یعنی زیر بازیکن خالی کردن، کله به کله شدن و ... وجود دارد. در بازی اخیر و در چند صحنه، بازی فوتبال صورت گرفت.
این کارشناس فوتبال ایران با بیان اینکه یک بازی زیبا و هیجان انگیز نیاز به عاطفه دارد، افزود: بازی انفجاری، نیاز به عاطفه دارد. به مجردی که سطح خشونت بازی کم می‌شد و بازیکنان کمتر همدیگر را می زدند، فوتبال شکل می گرفت. توپی که رحمتی گرفت و یا سری که کمال زد، موقعیت های بازی در زمان افزایش عاطفه بود.
هیچ کدام از دو تیم نمی‌خواستند بازنده باشند
چراغپور این دیدار را پدیده اجتماعی دانست وافزود: هر دو تیم از باخت می‌ترسیدند و در نتیجه بازی از فوتبال به یک پدیده اجتماعی تبدیل شد. هیچ کدام نمی خواستند در جامعه شکست خورده باشند.
او درباره سهم هواداران از این قبیل بازی‌ها که جذابیتی ندارد، هم به جی پلاس گفت: مقاله ای از جام جهانی را یک ساعت پیش می خواندم. نوشته بود اگر تیم را بیش از اندازه انگیخته کنیم، یا آن تیم اخراجی می‌دهد و یا کارت زیاد می گیرد و اگر تیمی را بیش از اندازه ماشینی کنیم، از انگیختگی دور می‌شود. فکر می‌کنم تماشاچی فوتبال به عنوان مجموعه‌ای از جامعه، اگر بیش از اندازه در بازی انگیختگی ایجاد کنند، این اتفاق رخ می‌دهد. در همه دنیا فوتبال را در ورزشگاه می‌بینند و حتی در استادیوم های بزرگ دنیا کودکان در بغل مادرشان به ورزشگاه می روند. انگیختگی بیش از اندازه جامعه برای نتیجه گرا بودن فوتبال کاری است که ما انجام می‌دهیم. اگر داور قضاوت عادی را در دستور قرار دهد، بازیکنان هم عادی بازی می‌کنند.
