چرا نتوانستیم لهستان را ببریم؟!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ تیم ملی والیبال پس از سه پیروزی پیاپی در رقابت های قهرمانی جهان، طعم شکست را چشید و نخستین باختش را برابر لهستان تجربه کرد. باختی که صدرنشینی را تا حدودی زیادی از تیم ایران گرفت و حالا ملی پوشان ایران راه دیگری را برای مرحله دوم پیش رو خواهند داشت.

تیم ایران در سه بازی اول خود در وارنا ابتدا پورتوریکو را به سادگی از پیش رو برداشت و سپس از سد بلغارستان و کوبا گذشت. دیدارهایی که هیچ کدام حتی رقابت با بلغارهای میزبان فشار زیادی به تیم ایران نیاورد و البته پیش بینی هم همین بود. هرسه تیم هم قدرت کمتری نسبت به تیم با تجربه ایران داشتند و هم در رده بندی فدراسیون جهانی چندین پله از ایران رده هشتمی پایین تر بودند.

حریف اصلی و قدرت برتر این گروه از همان ابتدا لهستان بود و مهمترین دیدار ایران هم برابر همین تیم برگزار شد. دیداری که البته در سه ست پیاپی به سود لهستانی ها به پایان رسید و ملی پوشان ایران حتی ست سوم را هم که با اختلاف از حریف پیش افتاده بودند نتوانستند به سود خودشان به پایان ببرند. این پیروزی آنقدر بی دردسر برای لهستانی ها بدست آمد که سرمربی حریف هم از آن متعجب شد.

حالا جدا از بحث هایی که درباره بهتر بودن باخت به لهستان برای ادامه مسیر تیم ایران مطرح می شود و با فرض بر اینکه یک باخت مصلحتی را پشت سر نگذاشتیم، این سوال وجود دارد که چرا تیم ایران از نظر فنی نتوانست لهستان را شکست دهد و اینقدر راحت بازی را واگذار کرد؟!

کولاکوویچ در اظهار نظر پس از بازی اش اعلام کرده که اختلاف دو تیم خیلی کم بود! حرف او شاید خیلی هم بیراه نباشد اما در هر صورت این لهستان بود که در سه ست پیاپی ایران را شکست داد. آن هم با اختلاف کمی که خود کولاکوویچ آن را سرویس های حریف می داند.

سال هاست که هنگام باخت ها از این دست موضوعات مطرح می شود و همواره این تیم ایران بوده که در موضع ضعف قرار داشته. همواره ما بوده ایم که دریافت های اول را نرسانده ایم یا اسیر سرویس های مرگبار حریف شده ایم.

جوانی که در امتیاز 22 بر 19 روی خط سرویس لهستان رفت، تنها 20 سال داشت اما 6 سرویس پشت سر هم با تمام توان و دقت هرچه بیشتر را وارد زمین ایران کرد. در حالی که ملی پوشان ایران همین سرویس های جهشی موجی دم دستی را هم نمی توانند شش بار پشت سر هم بزنند!

سال هاست که بازیکنان ایران در سرویس پرشی موثر و با ثبات ضعف دارند و در مقابل در دریافت سرویس های پرشی قدرتمند هم لنگ می زنند.

چرا یکی از استعدادهایی که حالا در والیبال ما زیاد شده و آینده خوبی هم برایشان متصوریم، با تصمیم کادر فنی روی همین قابلیت ها متمرکز نمی شود و کار نمی کند که چند سال بعد، ما هم بالاخره بازیکنانی نظیر زایتسف و همین جوان لهستانی ها داشته باشیم که بتوانند یک تنه نتیجه بازی های اینچنینی را عوض کنند؟

تیم ایران روی کاغذ باید هر سه دیدار اولش را می برد و تنها دیداری که بر سر بردن و نبردنش اما و اگر وجود داشت، همین بازی با لهستان بود. دیداری که شاید اگر یک بار دیگر برگزار شود و شرایط طور دیگری پیش برود تیم ایران برنده شود اما نکته مهم، نبود بازیکنان تاثیرگذار و تعیین کننده در ترکیب تیم ایران است که حتی نمی توانند کاری کنند سه امتیاز برتری در امتیاز بالای بیست را به انتهای ست برسانیم.