او ثابت کرد که رییس خوب، حتما نباید ورزشی باشد.
به گزارش خبرنگار اعزامی جی پلاس به اندونزی؛ پایان کار کاروان ورزشی ایران در بازی های آسیایی با 20مدال طلا ، 20نقره و22 برنز؛ مدال هایی که در نهایت رتبه ششم در بین کشورهای آسیایی را به ایران اختصاص داد.
فارغ از قیاس نتیجه کاروان ایران در جاکارتا با دوره های قبلی که پیش تر در گزارش های جی پلاس به تفصیل به آنها پرداخته شد، اما این دوره حائز نکته بسیار مهمی برای ورزشکاران ایران بود؛ اینکه آنها چه از لحاظ کمی و چه کیفی، دغدغه و حاشیه ای از بابت شرایط حضور در بازی های آسیایی و دریافت به موقع پاداش های خود نداشتند و خیلی منظم و هماهنگ به اندونزی رفتند و آمدند.
حضور سیدرضا صالحی امیری به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک در این رقابت ها؛ مردی که وقتی 8 ماه پیش وارد کمیته ملی المپیک شد خیلی ها نوک تیز پیکان انتقادات را به سمت اش نشانه رفتند، بی تردید سهم بسزایی در ایجاد چنین بستری داشت؛ یک آدمی غیر ورزشی در پستی سنگین و تمام ورزشی.
بازی های آسیایی 2018 جاکارتا بهترین بهانه بود برای مدیری که باعث شد تا یکی از کم حاشیه ترین بازی های آسیایی از لحاظ مدیریتی برای ایران رقم بخورد. کاری به این نداریم که ضعف بعضی روسای فدراسیون ها به نام او و به نام ایران تمام شد اما اگر قرار باشد از زاویه ای دیگر به حضور صالحی امیری در کمیته المپیک نگاه کرد باید گفت که شخص او در مجموع نمره قبولی گرفته است.
یکی از سیاست های حرفه ای خلق بستری آرام و بی حاشیه برای ملی پوشان آنجا بود که او پیش از اعزام کاروان عنوان کرد: "از کسانی که مدال هم نیاوردند، تقدیر می کنیم". حرف هایی که بدون شک تا حد زیادی بار فشار روانی را از روی دوش ورزشکاران کم کرد. صالحی امیری بارها و بارها در حرف هایش عنوان کرد :" رقابت های آسیایی 2018 پایان دنیا نیست و ورزشکار می تواند حتی اگر در این دوره به مدال نرسید خودرا برای تورنمنت های بعدی آماده کند" و اکنون در پایان این رقابت ها هم معتقد است: "عرصه ورزش عرصه تنبیه نیست و در قبال آنهایی که نتیجه نگرفته اند باید نگاه ترمیمی و حمایتی داشت." اهل فن می دانند که ثمره این نگاه، حفظ حداکثری سرمایه های ملی ورزش کشور و تزریق انگیزه و روحیه به آنها برای تورنمنت های بعدی است و اتخاذ یک سیاست برد برد با هدف افزایش احتمال موفقیت های بعدی.
خبرنگاران اعزامی به بازی های آسیایی اذعان داشتند او در اندونزی نه فقط ورزشکاران را از لحاظ روحی حمایت کرد بلکه اولین باری بود که یک مقام مسئول در حد رئیس کمیته ملی المپیک هوای رسانه ها و خبرنگاران را هم داشت. رسانه هایی که شاید در دوره های قبل سختی های زیادی را برای ارسال اخبار می کشیدند. رسانه هایی که بعضا راضی نبودند اما این بار شرایط فرق می کرد.
رئیس کمیته المپیک بارها در جلسات پیش از اعزام، با خبرنگاران جلسه گذاشت و درباره موارد زیادی از جمله مشکلات فدراسیون ها و دغدغه های خود خبرنگاران با آنها حرف زد. او حتی خبرنگاران را شریک درد و غم ورزش ایران دانست و از آن ها برای حل مشکلات فدراسیون ها راه حل خواست. راه حل هایی که بعضی از آنها در اندونزی مورد استفاده قرار گرفت.
شاید این اتفاق در ایران عجیب باشد. اما وقتی صالحی امیری نگران وضعیت یکی از خبرنگاران بیمار در بازی های آسیایی بود و شخصا دو مرتبه با او تماس گرفت، نشان می دهد که حواسش به همه چیز بود. نشان داد که یک مدیر غیرورزشی می تواند کارهایی انجام بدهد که شاید در ظاهر ساده به نظر بیایند اما انتهایش را که ببینی باعث دلگرمی می شود.
به گزارش جی پلاس؛ بازی های آسیایی اندونزی با اخبار خوب و بدش به پایان رسید اما آن چیزی که بیش از همه در ذهن خبرنگاران باقی می ماند چهره خندان و مصمم صالحی امیری بود که همیشه سعی کرد به ورزشکاران روحیه بدهد و البته دغدغه رسانه ها را برطرف کند. بدون شک بازی های آسیایی با همین 20 مدال ارزشمند طلا که در بعضی از رشته ها برای اولین بار اتفاق افتاد معیار خوبی برای ظرفیت های او نخواهد بود. شاید اگر کمی منصف باشیم المپیک، میدان بزرگتری که تقریبا 2 سال دیگر آغاز می شود بتواند عیار مدیریتی رییس کمیته ملی المپیک را بهتر بسنجد.
