هدیه هایی که میان امام و مسیحیان نوفل لوشاتو رد و بدل شد

به گزارش خبرنگار جماران، دی ماه ما ایرانی ها همزمان است با روزهای پایانی دسامبر و روزهای آغازین ژانویه و شروع جشن های مسیحیان است، دی ماه 57 حدود کمی بیشتر از دو ماه بود که امام خمینی در نوفل لوشاتو و در میان همسایه های مسیحی سکنا گزیده بود، رفت و آمدها به این روستای کوچک بسیار زیاد شده بود، از سرتاسر دنیا افراد مختلفی برای دیدار با امام می آمدند و باید این مزاحمت هایی که می شد به نوعی جبران می کردند. امام دستور دادند که به این مناسبت برای همسایه ها هدایایی تهیه و به در خانه هایشان برده شود. مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید علی اکبر محتشمی پور این رویداد را چنین روایت کرده است: 

از جمله برنامه هایی که امام در نوفل لوشاتو انجام دادند و تأثیر بسزایی داشت، پیام امام به مسیحیان در شب تولد مسیح(ع) بود. به علاوه امام دستور دادند هدایایی که از ایران آمده بود (گز، آجیل و شیرینی) را بین اهالی منطقه مذکور تقسیم کنیم. در کنار هر هدیه یک شاخه گل هم قرار داده شد. این کار برای مردم آنجا بسیار جالب بود. تأثیر این رفتار امام به حدی بود که نمایندگان اهالی محل از امام، وقت ملاقات خواستند و وقتی ده – پانزده نفر از آنها به دیدن امام آمدند و  امام احوال آنها را پرسید، از مترجم سؤال کرد آیا نیاز و کار خاصی دارند؟ گفتند نه، فقط آمده ایم امام را از نزدیک ببینیم و شاخه های گلی را نیز به عنوان هدیه آورده ایم.

امام هم شاخه های گل را یک به یک از دست آنان گرفتند و در میان تنگی که کنارشان بود قرار دادند.

نتیجه این رفتار امام، این بود که وقتی یکی از عوامل سفارت شاهنشاهی خود را به دیوانگی زده، و بی جهت به صورت همسایه امام سیلی زده بود که مسأله ای به وجود آورد، و به پلیس فرانسه گفته شد او را بگیرد، عامل سفارت است و آنها گفتند تا کسی از او شکایت نکند، نمی توانیم دستگیرش کنیم، و  از آن مرد که در مقابل زنش سیلی خورده بود خواستیم شکایت کند، گفت: نه، من شکایت نمی کنم و هنگامی که پرسیده شد چرا شکایت نمی کنی؟

پاسخ داد: من می دانم این مسأله را سفارت درست کرده که روزنامه ها بنویسند به واسطه سکونت امام در فرانسه به یک فرانسوی توهین شده تا امام را از فرانسه اخراج کنند. به این دلیل من شکایت نخواهم کرد.

فتح الله فرهادی از دانشجویان خارج از کشور که در نوفل لوشاتو در محضر امام بود، نیز به سخنرانی امام که در تاریخ سوم دی ماه سال 57 با موضوع ضرورت حفظ وحدت انجام شد اشاره کرده و از هدیه هایی می گوید که همسایه های مسیحی امام برای ایشان فرستادند. وی به دیدار یکی از این همسایه ها با امام پرداخته است: 

امام خمینی در شب 25 دسامبر که شب میلاد حضرت مسیح (ع) است سخنرانی‌‎ ‎‌کرده بودند. (برای اطلاع از محتوای این سخنرانی به صحیفه امام؛ ج 5، ص 274-282 مراجعه کنید) برای همسایه های امام (س) در نوفل لوشاتو این موضوع خیلی‌‎ ‎‌غافلگیرکننده بود که یک رهبر مذهبی بیاید زیر درختی بنشیند و چند کلام ایراد بفرماید‌‎ ‎‌و متعاقب آن در ایران، میلیون ها نفر به خیابان ریخته و شعارهایی سر دهند به طوری که‌‎ ‎‌تظاهراتشان انعکاس جهانی پیدا کند. این حکایتگر نفوذ کلام امام (س) بود که فرسنگ ها‌‎ ‎‌دورتر از دیارش با هفتاد سال سن سخنرانی کند و هزاران کیلومتر دورتر، ندایش‌‎ ‎‌استجابت و پاسخ داده شود. به دلیل درک عظمت و بزرگی امام (س)، چند تا از‌‎ ‎‌همسایه ها خصوصاً در شب کریسمس برای حضرت امام (س) هدیه فرستادند. یکی از‌‎ ‎‌این همسایه ها آمد و از من خواست که به عنوان مترجم، حضور داشته باشم. من هم به‌‎ ‎‌خانم دباغ گفتم. ایشان نیز این موضوع را به حضرت امام (س) منتقل کردند و موافقت به‌‎ ‎‌عمل آمد. آن شخص آمد و کادویی هم برای امام (س) آورد. حضرت امام (س) بعد از‌‎ ‎‌آن یک کار دیپلماتیک ارزنده ای انجام دادند؛ یعنی پیام شایسته ای برای مسیحیان صادر‌‎ ‎‌فرمودند که ایرانیان مسیحی را هم شامل می شد. ایشان در این پیام از همسایه ها تشکر‌‎ ‎‌کرده بودند که این حرکت هوشیارانه و واقع بینانه ای از جانب امام (س) بود که فکر‌‎ ‎‌می کنم پس از این جریان مقداری گز و پسته هم از جانب امام (س) بین همسایه ها تقسیم‌‎ ‎‌شد و در همان شب پیام کریسمس امام (س) منتشر شد که در آن مقطع زمانی بسیار‌‎ ‎‌باارزش بود و انعکاس جهانی وسیعی داشت. بعضی از خبرگزاری ها در آنجا نماینده‌‎ ‎‌دائمی داشتند که با آنها، ما مترتباً با اتوبوس بیسیم دار، ارتباط برقرار می کردیم و بیشتر‌‎ ‎‌اعلامیه ها را به سرعت مخابره می کردند و این سرعت اطلاع رسانی برای آنها یک‌‎ ‎‌موفقیت کاری محسوب می شد. این پیام ها با خط زیبای امام (س) به وسیله خودنویس‌‎ ‎‌نوشته می شد که نمونه هایی از آن در ‌‌صحیفه نور‌‌ هست و خود من هم چند کپی از آن‌‎ ‎‌دست نوشته ها را دارم. این نوشته ها را گاهی آقای محتشمی پور، گاهی آقای فردوسی پور‌‎ ‎‌و گاهی نیز آقای مائیان قرائت می کردند که بر روی نوار کاست ضبط و از طریق تلفن‌‎ ‎‌منتقل می شد.‌ (پرواز با نور؛ ص 240)

‌

متن پیامی که امام خمینی (س) در دوم دی ماه سال 57 که فتح الله فرهادی و علی اکبر محتشمی پور به آن اشاره کرده و در آن امام میلاد حضرت مسیح سلام الله علیه را به مسیحیان جهان تبریک گفتند، به شرح زیر است:

متن پیام امام به مسیحیان جهان 

"‌‌بسم الله الرحمن الرحیم‌

‌‌     صلوات و سلام خدای بزرگ بر حضرت عیسی بن مریم روح الله و پیغمبر عظیم الشأن‌‎ ‎‌که مردگان را احیا و خفتگان را بیدار فرمود! صلوات و سلام خدای بزرگ بر مادر‌‎ ‎‌عظیم الشأنش مریم عذرا و صدیقۀ حَوْرا، که با نفخۀ الهی چنین فرزند بزرگی را به‌‎ ‎‌تشنگان رحمت الهی تسلیم نمود! درود بر روحانیون و احبار و رهبانان که با تعالیم عیسی‌‎ ‎‌مسیح، نَفْس سرکشان را به آرامی دعوت می کنند! درود بر ملت آزادۀ مسیح، آنان که از‌‎ ‎‌تعالیم آسمانی عیسی روح الله برخوردارند!‌

‌‌     من به اسم ملت مظلوم ایران از شما ملت مسیح می خواهم که در روزهای متبرک خود‌‎ ‎‌به ملت ما که گرفتار سلطان ستمکارند، دعا کنید و فرج آنان را از خدای بزرگ بخواهید.‌‎ ‎‌من از شما ملت بزرگ می خواهم که سران بعضی کشورهای مسیحی را که با قدرت‌‎ ‎‌شیطانی خود از شاه ستمگر پشتیبانی می کنند و ملتی را در زیر فشار ظلم خرد می کنند،‌‎ ‎‌هشدار دهید و آنان را به تعالیم حضرت مسیح آشنا کنید.‌

‌‌     من از روحانیت مسیح می خواهم که سران بعض کشورهای قدرتمند را نصیحت کنند‌‎ ‎‌و پشتیبانی آنان را از کسی که پشت به تعالیم آسمانی نموده، تقبیح نمایند. قرآن کریم،‌‎ ‎‌حضرت مسیح را به عظمت یاد نموده و حضرت مریم را تنزیه فرمود؛ بر ملت مسیح است‌‎ ‎‌که دینْ خود را به ملت مسْلم ادا کنند. والسلام.‌

‌‌روح الله الموسوی الخمینی‌" (صحیفه امام؛ ج 5، ص 272)