آیا پارازیت‌ها در کاهش بارندگی نقش دارد؟
در تمام سال‌های گذشته همواره تأثیر پارازیت بر بدن انسان یکی از مسائلی بوده که هر چند وقت یک بار صحبت درباره آن بالا گرفته است و هر بار هم ماجرا در هاله‌ای از ابهام فروکش کرده؛ این بار هم تأثیر پارازیت‌ها بر بارش باران و خشکسالی مطرح شده است.
به گزارش جی پلاس، چند روز پیش یکی از کاربران توییتر موضوعی را پیش کشید که بازتاب زیادی بین بقیه کاربران داشت و حتی خارج از فضای توییتر هم درباره‌اش بحث شد. او نوشت: «امواج پارازیت ماهواره باعث تخلیه الکتریکی ذرات مه در ابرها شده و از تشکیل یک ابر فوق اشباع مناسب و بارندگی جلوگیری می‌کنند.» این ادعا در شرایط امروز ایران که وارد سیکل خشکسالی شده و گفته می‌شود میزان بارش آن در کمترین حد در 67 سال گذشته بوده است، تأمل‌برانگیزتر به نظر می‌رسد حتی بین کارشناسان هم در این مورد اختلاف نظر وجود دارد.
محمدرضا منصوری، اقلیم‌شناس در این مورد می‌گوید: «اگر بخواهیم از منظر تئوری به این مسئله نگاه کنیم، هر گونه اثرگذاری یونیزاسیون منفی و مثبت اتمسفری می‌تواند بر میزان بارش اثر گذار باشد.»
او ادامه می‌دهد: «این موضوع اولین بار توسط پرفسور فرئود و تیم تحقیقاتی‌اش مطرح شد. اگر بخواهیم بر اساس تئوری آنها به موضوع نگاه کنیم به نظر می‌رسد که اثر امواج پارازیت ممکن است در شرایطی که باعث تغییر جریان‌های الکتریکی، تغییر تعداد یون‌های مثبت و منفی هیدروژن و اکسیژن در لایه پایینی اتمسفر، تغییر الگوی تراکم رطوبت و تغییر الگوی تشکیل ابرها شود، بر کاهش رخداد بارش در فصول بارشی و وقوع خشکسالی اثرگذار باشد.»
منصوری این موضوع را در حد تئوری می‌داند و می‌گوید: «این موضوع تنها یک فرضیه است و برای اثبات یا رد آن باید آزمایش و تحقیق علمی کامل انجام شود و نمی‌توان با قطعیت درباره این موضوع حرف زد.»
او ادامه می‌دهد: «اگر بخواهیم تأثیر پارازیت‌ها را بررسی کنیم باید آنسوی ماجرا را هم در نظر بگیریم یعنی پارازیت‌ها ممکن است باعث افزایش یونیزاسیون هوا و افزایش بارش‌های ناهنجار هم شود. در مجموع می‌توان گفت که اگر بخواهیم علمی صحبت کنیم تأثیر پارازیت‌ها نه قابل تأیید است و نه می‌توان آن را رد کرد.»
در مقابل احتمالی که منصوری برای اثرگزاری پارازیت‌ها بر میزان بارش در نظر می‌گیرد، برخی متخصصان این موضوع را به کلی رد می‌کنند. علی‌اکبر شمسی‌پور اقلیم‌شناس و استاد دانشگاه تهران یکی از همین افراد است. او می‌گوید: «از نظر علمی پارازیت‌ها نمی‌توانند بر خشکسالی اثر گذار باشند. در واقع امواج کوتاه و بلند تلویزیونی در مقایسه با سامانه‌های جوی بسیار کوچک مقیاس هستند و نمی‌توانند بر آنها اثر بگذارند.»
او ادامه می‌دهد: «سامانه‌های بارشی از چنان طول و عرض جغرافیایی بزرگی برخوردار هستند که امواج پارازیتی نمی‌توانند بر آنها تأثیر بگذارند.»
او دلیل دیگری هم برای رد این نظریه می‌آورد و می‌گوید: «کشورهای دیگری هم هم‌زمان با ایران دچار کمبود بارش شده‌اند و این نشان می‌دهد که مسئله ربطی به پارازیت‌ها ندارد. از طرفی دلایل مهم و تأثیرگذار دیگری بر بروز خشکسالی در ایران و منطقه وجود دارد که بسیار پراهمیت‌تر از پارازیت‌ها هستند.»
او از عوامل انسانی مؤثر بر بروز خشکسالی نام می‌برد و می‌گوید: «تغییر و تبدیل گسترده کاربری اراضی، گسترش روزافزون میزان مصرف سوخت‌های فسیلی و تولید گازهای گلخانه‌ای که موجب تشدید اثرات گلخانه‌ای می‌شود، همگی دلایل انسانی هستند که بر روی این مسئله تأثیر گذاشته‌اند و باید در موردشان تجدید نظر کرد.»
دیدگاه تان را بنویسید