بیمارستان‌ها اولین قربانیان زلزله در تهران هستند/ اینفوگرافی
با کنار هم قرار دادن چند عدد ساده می‌توان فهمید که اوضاع بیمارستان‌های تهران چقدر خراب است. تهران مجموعاً 46 بیمارستان دولتی دارد که از این تعداد 27 بیمارستان بالای 50 سال سن دارند و از قضا بسیاری از آنها درست در نقاطی قرارگرفته‌اند که احتمالاً بیشترین آسیب را از زلزله خواهند دید.
به گزارش جی پلاس، کمتر از یک ماه پیش زلزله شهرهای غربی کشور را لرزاند. تعداد زیادی از هم‌وطنانمان در این اتفاق جان خود را از دست دادند و هرلحظه پای خبری دردناک به رسانه‌ها باز شد. یکی از این خبرها که بهت و حیرت همه را در پی داشت فروریختن بیمارستان شهرستان سر پل ذهاب بود. جایی که قاعدتاً باید محلی برای کمک‌رسانی به مصدومان حادثه باشد، خودش چندین قربانی گرفت. آمارها می‌گویند اگر در تهران زلزله بیاید این تجربه در چندین نقطه تکرار خواهد شد آن هم در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر.
وقتی صحبت از زلزله در تهران می‌شود اعداد و ارقام عجیب و دلهره‌آوری شنیده می‌شود. کارشناسان می‌گویند قربانیان بیشمار خواهند بود و تعداد مصدومان از یک‌میلیون نفر تجاوز خواهد کرد. قاعدتاً این مصدومان باید به‌سرعت به بیمارستان‌ها برسند اما آیا بیمارستانی در کار خواهد بود؟ بیمارستانی که خود بیشتر از 50 سال عمر دارد و آن‌قدر بازسازی نشده که توان ایستادن در برابر کوچک‌ترین لرزشی را داشته باشد می‌تواند پناهگاهی برای درمان حادثه‌دیده‌ها باشد؟ جواب این سؤال قاعدتاً منفی است.
وقتی تعداد بیمارستان‌های فرسوده و جایی را که قرارگرفته‌اند پیش رویتان بگذارید به این نتیجه می‌رسید که بسیاری از مردم ساکن در بافت‌های فرسوده نه‌تنها بیمارستانی برای مراجعه در دسترس نخواهند بلکه باید حواسشان جمع باشد که زیر آوار این ساختمان‌های قدیمی نمانند. با کنار هم قرار دادن چند عدد ساده می‌توان فهمید که اوضاع بیمارستان‌های تهران چقدر خراب است. تهران مجموعاً 46 بیمارستان دولتی دارد که از این تعداد 27 بیمارستان بالای 50 سال سن دارند و ازقضا بسیاری از آنها درست در نقاطی قرارگرفته‌اند که احتمالاً بیشترین آسیب را از زلزله خواهند دید.
زهرا نژاد بهرام عضو هیئت‌رئیسه شورای شهر تهران، یکی از کسانی است که نگران این وضعیت است و می‌گوید: «براساس گزارش‌ها شهرداری منطقه 11 و 12بناهای ناایمنی در این محدوده وجود دارد که تعدادی از آنها بیمارستان هستند. بیش از 90 درصد از بیمارستان‌های شهر تهران عمری بالاتر از 40 سال دارند و این مراکز به دلیل قرارگیری در نقاط بحرانی و همچنین عدم استحکام لازم، به بحرانی‌ترین مکان‌ها تبدیل‌شده‌اند.»
او ادامه می‌دهد: «متأسفانه تلاش چندانی هم برای ایمن‌سازی و حتی نصب تجهیزات آتش‌نشانی در این مکان‌ها انجام نمی‌شود. 19بیمارستان در سطح شهر تهران در شرایطی قرار دارند که باید در اولویت ایمن‌سازی قرار بگیرند.»
به گفته نژادبهرام برخورد با بیمارستان‌ها به دلیل ایمن نبودن بسیار سخت است. او می‌گوید: «وضعیت اسفبار بیمارستان‌های ما در حالی است که ما نمی‌توانیم این مراکز را به دلیل عدم ایمن‌سازی پلمب کنیم.»
در تمام سال‌های گذشته اقداماتی برای مقاوم‌سازی بیمارستان‌ها انجام‌شده است. این کار در دوفاز انجام‌شده یکی بازسازی بیمارستان‌های موجود و دیگری ساخت ساختمان‌هایی جدید برای جایگزین کردن با بیمارستان‌های فرسوده اما می‌توان گفت که هردوی این کارها چنان‌که بایدوشاید نتیجه‌بخش نبوده‌اند. پروژه ساخت بیمارستان‌های جدید سال‌ها است که کلید خورده اما چنان کند پیش می‌رود که انگار اصلاً در دست اجرا نیست، نمونه‌اش پیشرفت لاک‌پشتی بیمارستانی که قرار بود به‌جای بیمارستان سینا ساخته شود و همچنین اسکلت بنایی که سال‌هاست کنار بیمارستان امام خمینی بالا رفته اما از پیشرفتش خبری نیست، از همین نمونه‌ها هستند. بیمارستان‌هایی که قرار بود بازسازی شوند هم به عقیده کارشناسان تنها ظاهرشان درست‌شده و از مستحکم‌سازی خبری نبوده است.
ایرج حریرچی قائم‌مقام وزیر بهداشت درباره موانعی که بر سر راه ساماندهی به بیمارستان‌های فرسوده وجود دارد می‌گوید: «یکی از اصلی‌ترین مشکلات ما پیدا کردن زمین برای ساخت بیمارستان است. متأسفانه در سال‌های گذشته وزارت بهداشت در همکاری با شهرداری‌ها نتوانسته چنان که باید و شاید زمین‌های مناسب برای ساخت بیمارستان به دست بیاورد و در نتیجه بیمارستان‌های تازه‌ساز اغلب در مکان‌هایی قرار دارند که دسترسی مردم به آنها راحت نیست به همین دلیل هم نمی‌توانیم آنها را جایگزین خوبی برای بیمارستان‌های واقع در مرکز شهر معرفی کنیم.»
او در جواب اینکه چرا بازسازی بیمارستان‌های موجود و یا پروژه‌های کلید زده‌شده برای ساخت بیمارستان‌های جدید پیش نمی‌روند می‌گوید: «اول این را بگویم که صرف هزینه برای بازسازی کامل یک بیمارستان مقرون‌به‌صرفه نیست و ساخت یک بنای جدید از هر نظر به‌صرفه‌تر است اما برای این کار اعتبارات هم لازم است. متأسفانه بسیاری از اعتباراتی که در توافقات برای این بخش در نظر گرفته می‌شود به‌موقع تخصیص پیدا نمی‌کنند و به همین دلیل هم ما با مشکل پیشرفت پروژه‌ها روبه‌رو هستیم.»
دیدگاه تان را بنویسید