در آستانه ماه محرم 1403 هجری قمری[1]، جمعی از روحانیون قم، تهران و آذربایجان در حسینیه جماران به حضور امام امت رسیده و ایشان به بیان تأثیر نهضت سید الشهدا (س) پرداخت.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در بخشی از سخنان ایشان آمده است: تکلیف ما در آستانه شهر محرم الحرام چیست؟ تکلیف علماى اعلام و خطباى معظّم در این شهر چیست؟ در این شهر محرم، تکلیف سایر قشرهاى ملت چى هست؟ سید الشهدا و اصحاب او و اهل بیت او آموختند تکلیف را: فداکارى در میدان، تبلیغ در خارج میدان. همان مقدارى که فداکارى حضرت ارزش پیش خداى تبارک و تعالى دارد و در پیشبرد نهضت حسین- سلام اللَّه علیه- کمک کرده است، خطبه هاى حضرت سجاد و حضرت زینب هم به همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است. آنها به ما فهماندند که در مقابل جائر، در مقابل حکومت جور، نباید زنها بترسند و نباید مردها بترسند. در مقابل یزید، حضرت زینب- سلام اللَّه علیها- ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنى امیه در عمرشان همچو تحقیرى نشنیده بودند، و صحبتهایى که در بین راه و در کوفه و در شام و اینها کردند و منبرى که حضرت سجاد- سلام اللَّه علیه- رفت و واضح کرد به اینکه قضیه، قضیه مقابله غیر حق با حق نیست؛ یعنى، ما را بد معرفى کرده اند؛ سید الشهدا را مى خواستند معرفى کنند که یک آدمى است که در مقابل حکومت وقت، خلیفه رسول اللَّه ایستاده است. حضرت سجاد این مطلب را در حضور جمع فاش کرد و حضرت زینب هم. این را باید همه گویندگان توجه بکنند، و ما باید همه متوجه این معنا باشیم که اگر قیام حضرت سید الشهدا- سلام اللَّه علیه- نبود، امروز هم ما نمى توانستیم پیروز بشویم. تمام این وحدت کلمه اى که مبدأ پیروزى ما شد، براى خاطر این مجالس عزا و این مجالس سوگوارى و این مجالس تبلیغ و ترویج اسلام شد. سید مظلومان یک وسیله اى فراهم کرد براى ملت که بدون اینکه زحمت باشد براى ملت، مردم مجتمعند. صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۵۳-۵۴
- مطابق با مهر ماه سال ۶۱.
