خوش برخورد بود و مهربان و آنقدر دل به دل مجروحان جنگ می داد که همکاران خود را نیز مشتاق ماندن می کرد.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: جنگ بود و ناامنی و شرایط نامساعد و بودند همکارانی که تمایل زیادی به ماندن در جبهه نداشتند و ناخواسته آمده بودند اما رفتار گرمی که از محمدعلی[۱] با مجروحان جنگی می دیدند آنها را شیفته می کرد و مشتاق ماندن. نه تنها مشتاق ماندن که فعالیتی شبانه روزی شیوه آنها می شد. این خوش اخلاقی و گرمی رفتار محمدعلی مختص مجروحان نبود که همه بخصوص همکارانش را نیز شامل می شد و کاری می کرد که آنها شیفته خدمت به جنگ شده بودند و خود مبلغی برای دیگران.[۲]
- شهید محمدعلی رهنمون، وی مدتی ریاست بیمارستان نجمیه تهران را بر عهده داشت و در جبهه های جنگ نیز مسئول بیمارستان صحرایی بود. این بزرگوار در هشتم اسفندماه سال ۶۲ در عملیات خیبر به شهادت رسید.
- بر گرفته از خاطره دکتر محمدرضا محمدی، رئیس مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و روان‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران.
کپی شد
