اولین بانوی ایرانی که پا به آلرت گذاشت، که بود؟
سرد بود و زمخت؛ ترس داشت و خشک بود؛ اما عشق عباس بود و برایم دوست داشتنی شد.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: مدتی بود که به علت وجود دزدها پایگاه ناامن شده بود. من تنها بودم و آن شب عباس[۱] شیفت بود. وقتی می خواست برود، گفت: پتو و بالشی با خود بردار که برویم. آنها را زیر بغل زد و رفتیم. انگار پیک نیک می رفتیم. به محل کارش رسیدیم. برای کابین عقب ماجرا را توضیح داد. مرا کنار هواپیما برد. دست کشیدم، سرد و ترسناک بود اما وقتی یادم افتاد این غول پیکر خشن، عشق عباس است، برایم دوست داشتنی شد. به داخل کابین رفتم. مات و مبهوت به آن نگاه می کردم. عباس خنده ای کرد و نگاه متعجب مرا با توضیحاتش به دانستنی هایی درباره هواپیمای جنگی تبدیل کرد. مدتی گذشت، گفتم اگر همین الان آژیر بزنند چه کنیم؟ خندید و گفت: در کابین را می بندیم و با هم پرواز می کنیم. از کابین بیرون آمدم و به اتاق پشت آلرت[۲] رفتم تا صبح آنجا ماندم و عباس هم با دوستانش در کابین عقب بودند. همکاران شیفت صبح آمدند و مرا آنجا دیدند. با خجالت سلام و احوالپرسی کردم و بیرون آمدم و عباس ماجرا را برایشان شرح داد.[۳] اما بعدها از اینکه اولین زنی بودم که با همسرم به آلرت رفته بودم احساس غرور می کردم.[۴]
- شهید عباس دوران، خلبان تیزپروازی که در سحرگاه روز سی ام تیر ماه سال ۶۱ به سالن برگزاری اجلاس سران غیرمتعهدها در بغداد حمله کرد و بقایای پیکرش در تاریخ تیرماه ۸۱ به کشور بازگشت و در مراسمی ویژه در شیراز به خاک سپرده شد.
- اتاق خلبان آماده برای مقابله هواپیماهای دشمن.
- خبر حضور همسرش به همه رسیده بود و فرمانده گردان و جانشینانش برای بازدید آمده بودند. عباس ادای احترام کرد و دلیل آوردن همسرش را برای آنان توضیح داد اما در نهایت این اقدام غیر قانونی اش به توبیخش منجر شد. (این توضیح به نقل از خبرگزاری فارس آورده شد.)
- برگرفته از خاطرات نرگس خاتون (مهناز) دلیر روی فرد، همسر شهید.
دیدگاه تان را بنویسید