مهربان بود و قدرشناس و زمانی را که در خانه بود، در کارها همکار بود و هم قدم.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: علی[۱] وقت زیادی برای در کنار خانواده بودن نداشت ولی آنقدر مهربان و قدرشناس بود که فقط کافی بود ساعت هایی را در خانه بماند آنگاه سعی می کرد در کارها کمک کارم باشد و با حضور خود به من و بچه ها آرامش دهد و من بر خلاف خیلی از خانم ها که دوست دارند همسرشان در کارهای خانه کمک کند، هیچ تمایلی به این کار نداشتم.
صبح یکی از جمعه ها بود که دیدم آستین ها و پاچه های شلوارش را تا زده و به طرف آشپزخانه می رود و وقتی پرسیدم: چرا اینطور کردی؟ در حالی که به طرف آشپزخانه می رفت،گفت: به خاطر خدا و کمک به شما.
وضو گرفت و شروع به جمع آوری آشپزخانه کرد. دنبالش رفتم نگذارم که در را بست و گفت: لطفاً مزاحم نشوید و هر چه اصرار کردم فایده ای نداشت. ساعتی گذشت که در باز شد و آشپزخانه را مثل دسته گل تحویل داد.[۲]
- شهید سرلشکر علی صیاد شیرازی که در روز شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ به دست منافقان به شهادت رسید.
- به نقل از همسر شهید.
