سیگار کشیدن ستاره‌ها یا احترام به شان انسان، آقای وزیر بهداشت؟

به گزارش سرویس جامعه جی پلاس، دیروز در بخشی از اخبار صبحگاهی یکی از شبکه‌های رادیو، گفت‌و‌گویی از حسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت پخش ‌شد. آقای وزیر با لحنی مودب و ملایم از افزایش سیگار کشیدن در فیلم‌های سینمایی انتقاد کرد و توضیح ‌داد که 11 فیلم جشنواره فجر را دیده و از سینماگران می‌خواهد استعمال دخانیات را در آثارشان ترویج ندهند. احساس مسئولیت وزیر بهداشت و درمان درباره سلامت جامعه، امری پسندیده است اما این روزها که فضای مجازی پر شده از تصاویری کوتاه از برخورد او با مردی که مشکل مالی برای درمان همسرش دارد، انتظار می‌رود آقای وزیر بیشتر از دلسوزی برای ریه‌های ما، برای جانمان، حق شهروندی و شان انسانی‌‌مان نگران باشد که با بی‌سیاستی، آن را مخدوش کرده است. تقلیل دادن همه وظایف و مسئولیت‌های بزرگ به اتفاق‌های روزمره ساده و پیام‌های اخلاقی در حد مهدکودک، کار دشواری نیست. اتفاقا بهترین راه برای گرفتن ژست خیرخواهانه است و سیاستمداران ما، خوب این کار را بلدند، اما این همه تصور و انتظاری نیست که جامعه از آنها دارد.

قاضی‌زاده هاشمی نخستین سیاستمداری نیست که در روزهای آشفته اخیر اشتباه استراتژیک کرده و اعتبار و محبوبیتش را زیر سوال برده. او پزشکی حاذق است، یکی از محبوب‌ترین وزیران دوره اول ریاست جمهوری حسن روحانی. بسیاری از ما به خاطر داریم که برای ماندن روی صندلی وزارت تمایل و اصراری نداشت. چه شد که او هم مثل بسیاری دیگر از وزرا و حتی رئیس جمهور، ادبیاتش را تغییر داده و از موضع بالا با مردم سخن می‌گوید؟ آن ملاقات مردمی، که کارکرد خارجی نداشت که بخواهیم دشمن را منکوب کرده و از اقتدارمان سخن بگوییم.

رافت با مردمی که با هزار و امید و آرزو و مستاصل از شرایط دشوار زندگی، خواسته یا ناخواسته مجبورند به سراغ اصحاب قدرت بروند و گردن خم کنند، شاید ابتدایی‌ترین کاری باشد که یک سیاستمدار آنهم کسی که لباس پزشکی به تن می‌کند، باید انجام بدهد.

آقای وزیر سیگار کشیدن نوید محمدزاده، حامد بهداد، باران کوثری یا محمدرضا گلزار در فیلم‌ها و سریال‌ها روی مردم تاثیری ندارد. می‌دانید مخاطب واقعی فیلم‌های سینمایی چند درصد از این جمعیت هشتاد میلیون نفری است؟ خبر دارید تماشاگر پرفروش‌ترین کمدی‌های سبک و جلف این سینما، چند نفر هستند؟ اما فضای مجازی تماشاگرانی به مراتب بیشتر از فیلم‌ها و سریال‌ها دارد و فیلم شما این روزها دست به دست می‌شود و مخاطب جذب می‌کند.

برخورد غیرانسانی شما با یکی از شهروندان ایرانی که برای درمان دردش ناچار به سوی بنده خدا دست دراز کرده قلب هر انسانی را جریحه‌دار می‌کند. آقای وزیر سیاستمدار باید باهوش و خردمند باشد و ظرفیت‌های روحی و روانی خود را بشناسد، اگر می‌دانید در برخورد ناگهانی با مردم ممکن است، واقعیت نگاهی که به جامعه دارید آشکار کنید در فضای عمومی کمتر حاضر شوید. وضعیت مالی و اتومبیل گرانقیمت شما، ربطی به ما ندارد. اما شما به عنوان وزیر بیش از آنکه نگران سیگار کشیدن ستاره‌ها روی پرده باشید، به شان و کرامت انسان‌ها بیاندیشید که به وسیله شما پایمال شده و اسباب شوخی، نقد و کنایه را فراهم کرده. شما این روزها در مرکز انتقادهایید، انتقادهایی که بعضی از آنها درست و برخی غیرمنصفانه هستند، کاش از مردم عذرخواهی می‌کردید تا آخرین رشته‌های امید ما، ما بیست و چهار میلیون نفری که برای تغییر و بهتر شدن شرایط زندگی‌مان به تیم شما رای دادیم بر باد نرود.

شما بهتر از من می‌دانید که نابود کردن امید یک جامعه، گناهی است که پیامدهای منفی آن، همه ما چه آنها که در عمارت‌های اشرافی و اتومبیل‌های لاکچری به وضعیت معیشتی دیگران می‌خندند و چه آنها که باید برای درمان‌های تخصصی، منتظر معجزه و رحمت پزشکان خیر باقی بمانند یک جا می‌بلعد. آقای وزیر، نگاه از بالا به مردم، نگاه ارباب، رعیتی منحصر به وزارتخانه تحت سرپرستی شما نیست. این روزها به یمن تلاش براندازان و مخالفان نظام و شبکه‌های متعدد فارسی زبان، روزی نیست که تصویر و جمله‌ای از سیاستمداران راست و چپ بولد نشود که کرامت انسانی در آن به هیچ گرفته شده. ما که بنده رسانه‌ها نیستیم، بازی‌هایشان را خوب می‌شناسیم، خوشبختانه سال‌هاست در فضای رسانه تنفس می‌کنیم و می‌دانیم که هر رسانه بر اساس منافع خود بخشی از واقعیت را بازتاب می‌دهد. اما نمی‌توانیم چشم‌هایمان را روی حقیقت ببندیم، نمی‌توانیم شوخی بی‌موقع شما با مردی که کاملا جدی از مشکلاتش می‌گوید بگذاریم پای روحیه طنز وزیر نیکوکار و دست به خیر. این تصاویر و خنده بی‌مزه اطرافیان که برای جلب نظر شما، واکنشی مطابق با حس و حالتان نشان می‌دهند چیزی نیست جز انعکاس زوال ارزش‌های انسانی در جامعه ایرانی.

فکر نمی‌کنم دوستان و مشاوران شما درباره برخوردتان و تاثیری که در جامعه داشته حقیقت را به شما منتقل کرده باشند، هر چند بعید است خودتان ندانید که چه کرده‌اید. از وزیری که برای درمان دردهای جسمی بیماران هنوز عمل‌ رایگان انجام می‌دهد، این برخورد پسندیده نیست. به دیگران حرجی نیست، آنها امتحانشان را پس داده‌اند اما شما برای کرامت انسانی ارزشی بیش از این قائل شوید و با تواضع از مردم عذرخواهی کنید. ممیزی و درجه‌بندی فیلم‌ها و ماجرای ترویج استعمال دخانیات را هم به وزارت ارشاد بسپارید.