سخن گفتن از شهید دکتر مصطفی چمران، این مرد عمل و نه مرد سخن، این شاگرد مکتب امام علی (ع)، امام حسین (ع)، این مالک اشتر جنوب لبنان و حمزه ی کربلای خوزستان سخت و مشکل است، چرا که حتی نمی توان تنها یکی از ابعاد وجودی این مرد جبهه و شهادت را آنگونه که شایسته است توصیف کرد، چه رسد به اینکه بتوان در این مختصر نوشته تمامی ابعاد شخصیتی این عالم فرزانه را به تصویر کشید.
** زندگی اجتماعی
دکتر مطفی چمران در 18 اسفند سال 1311 در شهر تهران متولد شد. وی تحصیلات خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار آغاز کرد و در مدرسه دارالفنون و البرز دوره متوسطه را گذراند، در دانشگاه فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1336در سن 25 سالگی در رشته الکترومکانیک فارغ التحصیل شدد و یک سال به تدریس در دانشکده فنی پرداخت.
دکتر مصطفی چمران در سال 1337با استفاده از بورس تحصیلی شاگردان ممتاز به آمریکا اعزام شد و پس از تحقیقات علمی در جمع معروف ترین دانشمندان جهان در دانشگاه کالیفرنیا با ممتازترین درجه علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما شد.
حضور موثر و فعال شهید چمران در عرصه علمی باعث نشد که این بزرگوار از دروس قرآنی و معارف غافل شوند و از سن 15 سالگی در درس تفسیر قرآن مرحوم آیت الله طالقانی و همچنین درس فلسفه و منطق استاد شهید مرتضی مطهری و بعضی از اساتید دیگر شرکت کردند.
شهید چمران از اولین اعضای انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود و در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهارم تا ملی شدن صنعت نفت حضوری فعال و تاثیر گذار داشتند. بعد از کودتای ننگین 28 مرداد سخت ترین مبارزات او علیه استبداد و استعمار شروع شد و تا زمان مهاجرت از ایران، بدون خستگی و با همه قدرت و توان خود علیه نظام طاغوتی شاه جنگید.
** حضور در لبنان
بعد از وفات عبد الناصر، ایجاد پایگاه چریکی مستقل برای تعلیم مبارزان ایرانی، ضرورت پیدا می کند، از این رو دکتر چمران رهسپار لبنان می شود تا چنین پایگاهی را ایجاد کند.
او به کمک امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان، حرکت محرومین و سپس جناح نظامی آن، سازمان «امل» را بر اساس اصول و مبانی اسلامی پی ریزی می نماید. این سازمان درمیان توطئه ها و دشمنی های چپ و راست، با تکیه بر ایمان به خدا و با اسلحه شهادت، خط راستین اسلام انقلابی را پیاده کرده ، در معرکه های مرگ و حیات به آغوش گرداب خطر فرو می رود و در طوفان های سهمناک سرنوشت، به استقبال شهادت می تازد و پرچم خونین تشیع را در برابر جبار ترین ستمگران روزگار، صهیونیسم اشغالگر و همدستان خونخوار آنها، راستگرایان فالانژ، به اهتزاز در می آورد.
چمران از قلب بیروت سوخته و خراب تا قله های بلند کوه های جبل عامل و در مرزهای فلسطین اشغال شده از خود قهرمانی های بسیاری به یادگار گذاشته وهمیشه در قلب محرومین و مستضعفین شیعه جای گرفته است. شرح این مبارزات افتخار آمیز با قلمی سرخ و به شهادت خون پاک شهدای لبنان، بر کف خیابان های داغ و بر دامنه کوه های مرزی اسرائیل برای ابد ثبت گردیده است.
** شهادت
در سی ام خرداد ماه 1360 یعنی یک ماه پس از پیروزی ارتفاعات الله اکبر، چمران در جلسه فوق العاده شورای عالی دفاع در اهواز با حضور مرحوم آیت الله اشراقی شرکت و از عدم تحرک و سکون نیروها انتقاد کرد و پیشنهاد های نظامی خود را از جمله حمله به بستان را ارائه داد. این آخرین جلسه شورای عالی دفاع بود که در آن شرکت داشت و فردای آن روز، روز غم انگیز و بسیار سخت و هولناکی بود.
در سحر گاه سی و یکم خرداد 1360 ، ایرج رستمی فرمانده منطقه دهلاویه به شهادت رسید و شهید دکتر چمران بشدت از این حادثه افسرده و ناراحت بود. غمی مرموز همه رزمندگان ستاد، بخصوص رزمندگان و دوستان رستمی را فرا گرفته بود.
شهید چمران، یکی دیگر از فرماندهانش را احضار کرد و خود، او را به جبهه برد تا در دهلاویه به جای رستمی معرفی کند. در لحظه حرکت، یکی از رزمندگان با سادگی و زیبایی گفت: « همانند روز عاشورا که یکایک یاران حسین (ع) به شهادت رسیدند، عباس علمدار او(رستمی) هم به شهادت رسید و اینک خود او آماده حرکت به جبهه است».
بطرف سوسنگرد به راه افتاد و در بین راه مرحوم آیت الله اشراقی و شهید تیمسار فلاحی را ملاقات کرد. برای آخرین بار همدیگر را دیدند وبه حرکت ادامه دادند تا اینکه به قربانگاه رسیدند.
چمران همه رزمندگان را در کانالی پشت دهلاویه جمع کرد، شهادت فرمانده شان را به آنها تبریک و تسلیت گفت و با صدایی محزون و گرفته از غم فقدان رستمی، ولی نگاهی عمیق و پر نور و چهره ای نورانی و دلی مالا مال از عشق به شهادت و شوق دیدار پروردگار گفت: «خدا رستمی را دوست داشت و برد و اگرخدا ما را هم دوست داشته باشد، می برد».
خداوند ثابت کرد که او را نیز دوست دارد و به سوی خود فرا خواند. چمران در آن منطقه در حین سرکشی به مناطق و خطوط مقدم بر اثر اثابت ترکش خمپاره های دشمن به شهادت رسید.
** شهید چمران مصداق بارز ایثار و از خود گذشتگی
فروتن و نرم خو بودن و برخورد باصلابت، استوار و محکم با دشمنان از ویژگی‌های بارز ایشان است که حضرت امام خمینی (ره) در خصوص این شهید بزرگوار فرمودند: «مثل چمران زندگی کنید و مثل چمران بمیرید».
به خاطر ویژگی‌های بارز شهید چمران رهبر معظم انقلاب نیز تأکید داشتند که دانشگاه‌ها افرادی را در تراز شهید چمران تربیت کنند.
معظم له معتقدند که استاد تراز انقلاب، استادی است که در عرصه علم و دانش، دفاع از مظلومین و محرومین، دفاع از حیثیت مملکت، دین و دفاع از مکتب حضور داشته باشند درست مانند شهید چمران که نه تنها در عرصه علمی بلکه در سال‌های جنگ تحمیلی برای دفاع از آرمان‌ها و ارزش‌های عالی انقلاب با روحیه و منطق انقلابی، چه در لبنان و فلسطین برای دفاع از محرومان و مستضعفان حضور داشت.
شهادت شهید چمران برای صیانت از ارزش‌ها و مقدسات دینی، ولایت پذیری و تبعیت از رهبری در دفاع مقدس بود.
این اسطوره انقلاب در رکاب امام حسین(ع)، شهادت را آرزوی خود می‌دانست و دفاع مقدس این آرزو را برآورده کرد و درس ایثار و از خودگذشتگی به خاطر ارزش های ایران اسلامی را به همه آموخت.
6003
انتهای پیام ** زندگی اجتماعی
دکتر مطفی چمران در 18 اسفند سال 1311 در شهر تهران متولد شد. وی تحصیلات خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار آغاز کرد و در مدرسه دارالفنون و البرز دوره متوسطه را گذراند، در دانشگاه فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1336در سن 25 سالگی در رشته الکترومکانیک فارغ التحصیل شدد و یک سال به تدریس در دانشکده فنی پرداخت.
دکتر مصطفی چمران در سال 1337با استفاده از بورس تحصیلی شاگردان ممتاز به آمریکا اعزام شد و پس از تحقیقات علمی در جمع معروف ترین دانشمندان جهان در دانشگاه کالیفرنیا با ممتازترین درجه علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما شد.
حضور موثر و فعال شهید چمران در عرصه علمی باعث نشد که این بزرگوار از دروس قرآنی و معارف غافل شوند و از سن 15 سالگی در درس تفسیر قرآن مرحوم آیت الله طالقانی و همچنین درس فلسفه و منطق استاد شهید مرتضی مطهری و بعضی از اساتید دیگر شرکت کردند.
شهید چمران از اولین اعضای انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود و در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهارم تا ملی شدن صنعت نفت حضوری فعال و تاثیر گذار داشتند. بعد از کودتای ننگین 28 مرداد سخت ترین مبارزات او علیه استبداد و استعمار شروع شد و تا زمان مهاجرت از ایران، بدون خستگی و با همه قدرت و توان خود علیه نظام طاغوتی شاه جنگید.
** حضور در لبنان
بعد از وفات عبد الناصر، ایجاد پایگاه چریکی مستقل برای تعلیم مبارزان ایرانی، ضرورت پیدا می کند، از این رو دکتر چمران رهسپار لبنان می شود تا چنین پایگاهی را ایجاد کند.
او به کمک امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان، حرکت محرومین و سپس جناح نظامی آن، سازمان «امل» را بر اساس اصول و مبانی اسلامی پی ریزی می نماید. این سازمان درمیان توطئه ها و دشمنی های چپ و راست، با تکیه بر ایمان به خدا و با اسلحه شهادت، خط راستین اسلام انقلابی را پیاده کرده ، در معرکه های مرگ و حیات به آغوش گرداب خطر فرو می رود و در طوفان های سهمناک سرنوشت، به استقبال شهادت می تازد و پرچم خونین تشیع را در برابر جبار ترین ستمگران روزگار، صهیونیسم اشغالگر و همدستان خونخوار آنها، راستگرایان فالانژ، به اهتزاز در می آورد.
چمران از قلب بیروت سوخته و خراب تا قله های بلند کوه های جبل عامل و در مرزهای فلسطین اشغال شده از خود قهرمانی های بسیاری به یادگار گذاشته وهمیشه در قلب محرومین و مستضعفین شیعه جای گرفته است. شرح این مبارزات افتخار آمیز با قلمی سرخ و به شهادت خون پاک شهدای لبنان، بر کف خیابان های داغ و بر دامنه کوه های مرزی اسرائیل برای ابد ثبت گردیده است.
** شهادت
در سی ام خرداد ماه 1360 یعنی یک ماه پس از پیروزی ارتفاعات الله اکبر، چمران در جلسه فوق العاده شورای عالی دفاع در اهواز با حضور مرحوم آیت الله اشراقی شرکت و از عدم تحرک و سکون نیروها انتقاد کرد و پیشنهاد های نظامی خود را از جمله حمله به بستان را ارائه داد. این آخرین جلسه شورای عالی دفاع بود که در آن شرکت داشت و فردای آن روز، روز غم انگیز و بسیار سخت و هولناکی بود.
در سحر گاه سی و یکم خرداد 1360 ، ایرج رستمی فرمانده منطقه دهلاویه به شهادت رسید و شهید دکتر چمران بشدت از این حادثه افسرده و ناراحت بود. غمی مرموز همه رزمندگان ستاد، بخصوص رزمندگان و دوستان رستمی را فرا گرفته بود.
شهید چمران، یکی دیگر از فرماندهانش را احضار کرد و خود، او را به جبهه برد تا در دهلاویه به جای رستمی معرفی کند. در لحظه حرکت، یکی از رزمندگان با سادگی و زیبایی گفت: « همانند روز عاشورا که یکایک یاران حسین (ع) به شهادت رسیدند، عباس علمدار او(رستمی) هم به شهادت رسید و اینک خود او آماده حرکت به جبهه است».
بطرف سوسنگرد به راه افتاد و در بین راه مرحوم آیت الله اشراقی و شهید تیمسار فلاحی را ملاقات کرد. برای آخرین بار همدیگر را دیدند وبه حرکت ادامه دادند تا اینکه به قربانگاه رسیدند.
چمران همه رزمندگان را در کانالی پشت دهلاویه جمع کرد، شهادت فرمانده شان را به آنها تبریک و تسلیت گفت و با صدایی محزون و گرفته از غم فقدان رستمی، ولی نگاهی عمیق و پر نور و چهره ای نورانی و دلی مالا مال از عشق به شهادت و شوق دیدار پروردگار گفت: «خدا رستمی را دوست داشت و برد و اگرخدا ما را هم دوست داشته باشد، می برد».
خداوند ثابت کرد که او را نیز دوست دارد و به سوی خود فرا خواند. چمران در آن منطقه در حین سرکشی به مناطق و خطوط مقدم بر اثر اثابت ترکش خمپاره های دشمن به شهادت رسید.
** شهید چمران مصداق بارز ایثار و از خود گذشتگی
فروتن و نرم خو بودن و برخورد باصلابت، استوار و محکم با دشمنان از ویژگی‌های بارز ایشان است که حضرت امام خمینی (ره) در خصوص این شهید بزرگوار فرمودند: «مثل چمران زندگی کنید و مثل چمران بمیرید».
به خاطر ویژگی‌های بارز شهید چمران رهبر معظم انقلاب نیز تأکید داشتند که دانشگاه‌ها افرادی را در تراز شهید چمران تربیت کنند.
معظم له معتقدند که استاد تراز انقلاب، استادی است که در عرصه علم و دانش، دفاع از مظلومین و محرومین، دفاع از حیثیت مملکت، دین و دفاع از مکتب حضور داشته باشند درست مانند شهید چمران که نه تنها در عرصه علمی بلکه در سال‌های جنگ تحمیلی برای دفاع از آرمان‌ها و ارزش‌های عالی انقلاب با روحیه و منطق انقلابی، چه در لبنان و فلسطین برای دفاع از محرومان و مستضعفان حضور داشت.
شهادت شهید چمران برای صیانت از ارزش‌ها و مقدسات دینی، ولایت پذیری و تبعیت از رهبری در دفاع مقدس بود.
این اسطوره انقلاب در رکاب امام حسین(ع)، شهادت را آرزوی خود می‌دانست و دفاع مقدس این آرزو را برآورده کرد و درس ایثار و از خودگذشتگی به خاطر ارزش های ایران اسلامی را به همه آموخت.
6003
کپی شد
