سارقان خودروها به هشت دلیل مختلف از جمله برای تفریح، حمل و نقل، فروش مجدد، انجام جرم دیگر و برای رد گم کنی دست به این عمل می زنند.
دسته اول از سارقان وسایل نقلیه کسانی هستند که خودرو را برای تفریح و خوش گذرانی به سرقت می برند؛ این دسته عموما جوانان یا نوجوانانی هستند که قصد ایجاد جایگاه و خودی نشان دادن در میان هم سن و سالان خود دارند و معمولا پس از تفریح و خوشگذرانی خودرو را در نقطه ای از شهر رها می کنند.
دسته دوم سارقانی هستند که بوسیله خودرو ربوده شده لوازم و اسباب و اثاثیه سرقتی را حمل و جابه جا کرده یا از خودرو سرقتی برای انجام سرقتی دیگر استفاده می کنند؛ این دسته از سارقان نیز پس از اتمام کار خود، خودرو سرقتی را در نقطه ای از شهر رها می کنند.
دسته سوم نیز سارقانی هستند که خودرو را سرقت می کنند تا از طریق آن به حمل مواد مخدر یا قاچاق کالا بپردازند.
دسته چهارم سارقان خودرو برای اینکه اثری از خود باقی نگذارد و پلیس را به اشتباه بیاندازد خودرویی را سرقت می کنند؛ گاهی مواقع سارق برای گریختن از معرکه دست به سرقت خودرو می زند.
دسته پنجم دست به سرقت خودرو می زنند تا با استفاده از خودرو سرقتی دست به آدم ربایی بزنند.
دسته ششم از سارقان؛ سرقت خودرو انجام می دهند تا قطعات آن را به فروش برسانند که معمولا این سارقان با جدا کردن چند قطعه خودرو، آن را در گوشه ای از شهر رها می کنند.
اما دسته هفتم با سرقت خودرو و انجام تغییراتی در بدنه، رنگ و تعویض پلاک، خودرو را به فروش رسانده یا برای استفاده شخصی از آن بهره می برند.
هشتمین دسته از سارقان خودرو به منظور دریافت خسارت از بیمه دست به سرقت خودرو خود می زنند.
اصولا سرقت خودرو به دلیل سرگرمی و تفریح، نوعا به خاطر لذت از رانندگی و بدون اینکه هدف مشخصی در ذهن سارق وجود داشته باشد، روی می دهد. این نوع از سرقت خودرو غالبا در رابطه با جوانان و یا کسانی که بخاطر درگیر شدن و شرکت نمودن در امر سرقت خودرو تجربه ترس و وحشت روحی – جسمی را دارند، رخ می دهد.
سرقت خودرو برای اهداف حمل و نقل شامل دزدیدن خودرو برای انجام یک سفر یا سفر مجرمانه می باشد؛ حمل و نقلی که با یک جرم دیگر در ارتباط می باشد و یا تسهیل کننده یک جنایت و جرم دیگر مانند تجاوز به عنف می باشد و یا برای استفاده درازمدت شخصی صورت می گیرد.
سرقت خودرو جهت سودآوری نوعا شامل سرقت قطعات آن برای استفاده دوباره از آنها و یا فروش دوباره آنها در سازمانهایی که در رابطه با جرایم سازمان یافته فعالیت می کنند و یا شامل هویت-بخشی تازه و دوباره به خودروهای سرقتی برای صادرات، یا خارج کردن از مرزهای سرزمینی کشور و یا کلاهبرداری بیمه ای می باشد.
اغلب اوقات وسایل نقلیه ای که جهت سودآوری به سرقت برده می شوند، نوعا توسط سارقان سازمان یافته ای که وابسته به یک شبکه جنایی می باشند، صورت می پذیرد.
اکثرا وسایل نقلیه ای که به سرقت برده می شوند اوراق و سپس در بازار زیرزمینی برای کسب سود بفروش می رسند. افزون بر این، خودروهایی که به سرقت رفته ممکن است جهت فروش دوباره در بازارهای وسایل نقلیه غیر مجاز و غیرقانونی به کشورهای دیگر صادر شوند.
گنت و گرابوسکی همچنین سرقت هایی را که بخاطر سود آوری صورت می گیرد را به 3 دسته و گروه مخصوص دسته بندی میکند:
1- خودروهایی که به سرقت برده می شوند ممکن است جهت فروش قطعات و یا جایگزین نمودن، نوسازی کردن دیگر خودروها به کار برده شوند.
2- خودروهایی که به سرقت برده می شوند ممکن است دوباره فروخته شده و یا جهت حمل دیگر کالاها بکار گرفته شوند مثل مواد مخدر.
3- قطعات خودروهای به سرقت رفته ممکن است برای تعمیر دیگر خودروها بکار برده شوند.
اما با توجه به آنچه در سطوح بالا آمده به طور کلی هر شخصی که خودرو به نام وی ثبت می شود مسئول خودرو خود می باشد ولازم است با تجهیز ابزار تاخیری به منظور جلوگیری از سرقت، پلیس را یاری نماییم.
چون سارق با سرقت خودرو ممکن است جرایم متعددی مرتکب شود؟ ممکن است با آن آدم ربایی، سرقت، حمل و جابجایی مواد مخدر و قاچاق کالا انجام دهد. لذا سعی ننماییم با سهل انگاری خود امنیت روانی را کاهش دهیم و هم خود و هم پلیس را درگیر موضوع سرقت خودرو سازیم. درست است پلیس بالای 90 درصد خودروهای سرقتی را کشف می نماید، اما نباید مسئولیت پلیس را سنگین سازیم. چنانچه اگر سهل انگاری ما باعث سرقت خودروی صورت گیرد فرصت را برای سارقان مهیا ساختیم؛ پس از نظر اخلاقی ما شریک جرم سارق در اموال خود هستیم، و اگر سارق با خودرو ما جرایم دیگری مرتکب شود باز هم از نظر اخلاقی ما مسئول هستیم.
تهرام/ 9343 / 1539
انتهای پیام دسته اول از سارقان وسایل نقلیه کسانی هستند که خودرو را برای تفریح و خوش گذرانی به سرقت می برند؛ این دسته عموما جوانان یا نوجوانانی هستند که قصد ایجاد جایگاه و خودی نشان دادن در میان هم سن و سالان خود دارند و معمولا پس از تفریح و خوشگذرانی خودرو را در نقطه ای از شهر رها می کنند.
دسته دوم سارقانی هستند که بوسیله خودرو ربوده شده لوازم و اسباب و اثاثیه سرقتی را حمل و جابه جا کرده یا از خودرو سرقتی برای انجام سرقتی دیگر استفاده می کنند؛ این دسته از سارقان نیز پس از اتمام کار خود، خودرو سرقتی را در نقطه ای از شهر رها می کنند.
دسته سوم نیز سارقانی هستند که خودرو را سرقت می کنند تا از طریق آن به حمل مواد مخدر یا قاچاق کالا بپردازند.
دسته چهارم سارقان خودرو برای اینکه اثری از خود باقی نگذارد و پلیس را به اشتباه بیاندازد خودرویی را سرقت می کنند؛ گاهی مواقع سارق برای گریختن از معرکه دست به سرقت خودرو می زند.
دسته پنجم دست به سرقت خودرو می زنند تا با استفاده از خودرو سرقتی دست به آدم ربایی بزنند.
دسته ششم از سارقان؛ سرقت خودرو انجام می دهند تا قطعات آن را به فروش برسانند که معمولا این سارقان با جدا کردن چند قطعه خودرو، آن را در گوشه ای از شهر رها می کنند.
اما دسته هفتم با سرقت خودرو و انجام تغییراتی در بدنه، رنگ و تعویض پلاک، خودرو را به فروش رسانده یا برای استفاده شخصی از آن بهره می برند.
هشتمین دسته از سارقان خودرو به منظور دریافت خسارت از بیمه دست به سرقت خودرو خود می زنند.
اصولا سرقت خودرو به دلیل سرگرمی و تفریح، نوعا به خاطر لذت از رانندگی و بدون اینکه هدف مشخصی در ذهن سارق وجود داشته باشد، روی می دهد. این نوع از سرقت خودرو غالبا در رابطه با جوانان و یا کسانی که بخاطر درگیر شدن و شرکت نمودن در امر سرقت خودرو تجربه ترس و وحشت روحی – جسمی را دارند، رخ می دهد.
سرقت خودرو برای اهداف حمل و نقل شامل دزدیدن خودرو برای انجام یک سفر یا سفر مجرمانه می باشد؛ حمل و نقلی که با یک جرم دیگر در ارتباط می باشد و یا تسهیل کننده یک جنایت و جرم دیگر مانند تجاوز به عنف می باشد و یا برای استفاده درازمدت شخصی صورت می گیرد.
سرقت خودرو جهت سودآوری نوعا شامل سرقت قطعات آن برای استفاده دوباره از آنها و یا فروش دوباره آنها در سازمانهایی که در رابطه با جرایم سازمان یافته فعالیت می کنند و یا شامل هویت-بخشی تازه و دوباره به خودروهای سرقتی برای صادرات، یا خارج کردن از مرزهای سرزمینی کشور و یا کلاهبرداری بیمه ای می باشد.
اغلب اوقات وسایل نقلیه ای که جهت سودآوری به سرقت برده می شوند، نوعا توسط سارقان سازمان یافته ای که وابسته به یک شبکه جنایی می باشند، صورت می پذیرد.
اکثرا وسایل نقلیه ای که به سرقت برده می شوند اوراق و سپس در بازار زیرزمینی برای کسب سود بفروش می رسند. افزون بر این، خودروهایی که به سرقت رفته ممکن است جهت فروش دوباره در بازارهای وسایل نقلیه غیر مجاز و غیرقانونی به کشورهای دیگر صادر شوند.
گنت و گرابوسکی همچنین سرقت هایی را که بخاطر سود آوری صورت می گیرد را به 3 دسته و گروه مخصوص دسته بندی میکند:
1- خودروهایی که به سرقت برده می شوند ممکن است جهت فروش قطعات و یا جایگزین نمودن، نوسازی کردن دیگر خودروها به کار برده شوند.
2- خودروهایی که به سرقت برده می شوند ممکن است دوباره فروخته شده و یا جهت حمل دیگر کالاها بکار گرفته شوند مثل مواد مخدر.
3- قطعات خودروهای به سرقت رفته ممکن است برای تعمیر دیگر خودروها بکار برده شوند.
اما با توجه به آنچه در سطوح بالا آمده به طور کلی هر شخصی که خودرو به نام وی ثبت می شود مسئول خودرو خود می باشد ولازم است با تجهیز ابزار تاخیری به منظور جلوگیری از سرقت، پلیس را یاری نماییم.
چون سارق با سرقت خودرو ممکن است جرایم متعددی مرتکب شود؟ ممکن است با آن آدم ربایی، سرقت، حمل و جابجایی مواد مخدر و قاچاق کالا انجام دهد. لذا سعی ننماییم با سهل انگاری خود امنیت روانی را کاهش دهیم و هم خود و هم پلیس را درگیر موضوع سرقت خودرو سازیم. درست است پلیس بالای 90 درصد خودروهای سرقتی را کشف می نماید، اما نباید مسئولیت پلیس را سنگین سازیم. چنانچه اگر سهل انگاری ما باعث سرقت خودروی صورت گیرد فرصت را برای سارقان مهیا ساختیم؛ پس از نظر اخلاقی ما شریک جرم سارق در اموال خود هستیم، و اگر سارق با خودرو ما جرایم دیگری مرتکب شود باز هم از نظر اخلاقی ما مسئول هستیم.
تهرام/ 9343 / 1539
کپی شد
