به گزارش ایرنا، مشهورترین دانشمند فقیه و محدث نامی شیعه در نیمه اول سده چهارم هجری ، ثقة الاسلام محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی معروف به شیخ کلینی است. کلینی اصلا ایرانی و از روستای کلین بر وزن حسین واقع در 38 کیلومتری شهر ری و ناحیه جنوب غربی جاده قم به تهران نزدیک حسن آباد کنونی است. به همین جهت او را به لقب رازی منسوب به ری هم می خوانند.
ثقة الاسلام کلینی در عصر امام حسن عسکری (ع) متولد شد، و با چهار سفیر و نماینده خاص حضرت امام زمان (ع) غائب از انظار که در طول غیبت کوتاه آن حضرت رابط بین شیعیان و امام زمان بودند، هم عصر بود.
با این که آن چهار تن از فقها و محدثین بزرگ شیعه بودند و شیعیان آنها را به جلالت قدر می شناختند ، کلینی مشهورترین شخصیت عالی مقامی بود که در آن زمان میان شیعه و سنی با احترام می زیست، و به طور آشکار به ترویج مذهب حق و نشر معارف و فضائل اهل بیت عصمت (ع) همت می گماشت.
شیخ کلینی، محدث گرانقدر عالم تشیع که سراسر عمر پربار خویش را در راه تألیف، تصنیف و رواج راه و روش اهل بیت عصمت و طهارت(ع) سپری کرد.
وی مولف کتاب کافی یکی از کتب چهارگانه شیعه است که در عقاید اسلامی، مرجع مهمی برای محققین و علما به شمار می‌آید. این کتاب شامل سه قسمت اصول، فروع و روضه است و شیخ مشایخ شیعه نخستین کسی است که اخبار را تقسیم بندی کرد. کلینی طی 20 سال تلاش خستگی ناپذیر به تألیف این اثر جاودانه پرداخت.
شیخ کلینـی از محضر اساتید برجسته ای، که از بزرگان و نـوابغ عصـر خـویش به شمار می رفتنـد، بهره برد که از آن میان می توان به احمد بن محمد بن عاصم کوفی، حسن بن فضل بن زید یمانی، محمد بن حسن صفار، سهل بن زیاد آدمی رازی، محمد بن حسن طایی، محمد بن اسماعیل نیشابوری، احمد بن مهران، احمد بن ادریس قمی و عبدالله بن جعفر حمیری اشاره کرد.
شیخ کلینی در عدالت، تقوی، فضیلت، حفظ و ضبط احادیث بی نظیر بود و تمامی این صفات نیکو باعث شد تا شاگردان زیادی به منظور یادگیری علوم حدیث به محضر او بیایند و از تجربه های پربار شیخ سود برند، شاگردانی که خود از فقها و محـدثیـن پرآوازه شیعه محسوب می شدند، افرادی همچون ابـن ابـی رافع صمیـری، احمد بن احمد کاتب کوفی، احمد بن علی بن سعید کوفی، ابو غالب احمد بن زراری، جعفر بن محمد بن قولویه قمی و علی بن محمد بن موسی دقاق.
این اندیشمند بنام علاوه بر آن که نزد دانشمندان شیعه، جایگاهی برجسته داشت، مورد توجه بزرگان و عالمان اهل سنت نیز بود و در میان آنان از شخصیت علمی بسیار ممتازی برخوردار بوده است، بر این پایه 'ابن اثیر' از نویسندگان بزرگ اهل سنت در کتاب جامع الاصول درباره او می گوید: «کلینی رازی، پیشوای مذهب اهل بیت و دانشمندی بزرگ و فاضلی نامدار بوده است».
سرانجام این عالم نامی پس از سال ها تلاش در مسیر جمع آوری، پاسداری و ضبط حدیث های خاندان نبی(ص) در 319 هجری خورشیدی در بغداد دیده از جهان فرو بست و به دیار حق شتافت.
نوزدهم اردیبهشت به پاس تلاش و کوشش خستگی ناپذیر شیخ کلینی، روز بزرگداشت این عالم گرانقدر نامیده شد؛ تا بهانه ای باشد برای مرور در زندگی و آثار دانشمندی که علوم حدیث را پرمعناتر و گرانمایه تر از پیش کرد.
6003
انتهای پیام ثقة الاسلام کلینی در عصر امام حسن عسکری (ع) متولد شد، و با چهار سفیر و نماینده خاص حضرت امام زمان (ع) غائب از انظار که در طول غیبت کوتاه آن حضرت رابط بین شیعیان و امام زمان بودند، هم عصر بود.
با این که آن چهار تن از فقها و محدثین بزرگ شیعه بودند و شیعیان آنها را به جلالت قدر می شناختند ، کلینی مشهورترین شخصیت عالی مقامی بود که در آن زمان میان شیعه و سنی با احترام می زیست، و به طور آشکار به ترویج مذهب حق و نشر معارف و فضائل اهل بیت عصمت (ع) همت می گماشت.
شیخ کلینی، محدث گرانقدر عالم تشیع که سراسر عمر پربار خویش را در راه تألیف، تصنیف و رواج راه و روش اهل بیت عصمت و طهارت(ع) سپری کرد.
وی مولف کتاب کافی یکی از کتب چهارگانه شیعه است که در عقاید اسلامی، مرجع مهمی برای محققین و علما به شمار می‌آید. این کتاب شامل سه قسمت اصول، فروع و روضه است و شیخ مشایخ شیعه نخستین کسی است که اخبار را تقسیم بندی کرد. کلینی طی 20 سال تلاش خستگی ناپذیر به تألیف این اثر جاودانه پرداخت.
شیخ کلینـی از محضر اساتید برجسته ای، که از بزرگان و نـوابغ عصـر خـویش به شمار می رفتنـد، بهره برد که از آن میان می توان به احمد بن محمد بن عاصم کوفی، حسن بن فضل بن زید یمانی، محمد بن حسن صفار، سهل بن زیاد آدمی رازی، محمد بن حسن طایی، محمد بن اسماعیل نیشابوری، احمد بن مهران، احمد بن ادریس قمی و عبدالله بن جعفر حمیری اشاره کرد.
شیخ کلینی در عدالت، تقوی، فضیلت، حفظ و ضبط احادیث بی نظیر بود و تمامی این صفات نیکو باعث شد تا شاگردان زیادی به منظور یادگیری علوم حدیث به محضر او بیایند و از تجربه های پربار شیخ سود برند، شاگردانی که خود از فقها و محـدثیـن پرآوازه شیعه محسوب می شدند، افرادی همچون ابـن ابـی رافع صمیـری، احمد بن احمد کاتب کوفی، احمد بن علی بن سعید کوفی، ابو غالب احمد بن زراری، جعفر بن محمد بن قولویه قمی و علی بن محمد بن موسی دقاق.
این اندیشمند بنام علاوه بر آن که نزد دانشمندان شیعه، جایگاهی برجسته داشت، مورد توجه بزرگان و عالمان اهل سنت نیز بود و در میان آنان از شخصیت علمی بسیار ممتازی برخوردار بوده است، بر این پایه 'ابن اثیر' از نویسندگان بزرگ اهل سنت در کتاب جامع الاصول درباره او می گوید: «کلینی رازی، پیشوای مذهب اهل بیت و دانشمندی بزرگ و فاضلی نامدار بوده است».
سرانجام این عالم نامی پس از سال ها تلاش در مسیر جمع آوری، پاسداری و ضبط حدیث های خاندان نبی(ص) در 319 هجری خورشیدی در بغداد دیده از جهان فرو بست و به دیار حق شتافت.
نوزدهم اردیبهشت به پاس تلاش و کوشش خستگی ناپذیر شیخ کلینی، روز بزرگداشت این عالم گرانقدر نامیده شد؛ تا بهانه ای باشد برای مرور در زندگی و آثار دانشمندی که علوم حدیث را پرمعناتر و گرانمایه تر از پیش کرد.
6003
کپی شد
