اصلاح طلب ها در کسب رای و اعتماد مردم پیشتاز انتخابات بودند تا هم حسن روحانی با رای قاطع برای بار دوم رئیس جمهور شود و هم ما در لیستی واحد، مزین با نام پرمعنای «امید» به شورای شهر راه پیدا کنیم. شاید بررسی عملکرد شورا و شهرداری در حدود شش ماهی که از خدمت تیم جدید می گذرد از سوی اعضاء به تفکیک و یا به صورت جمعی و یا از زبان جناب آقای نجفی ایراد شده باشد و دیگر نیازی به تکرار نباشد؛ عملکردهایی که در تغییر مثبت بودجه در بخش هایی حکایت دارد که میزان آن با زندگی روزمره مردم در مواجه است.
باری در کنار جوانگرایی شورای فعلی و همسویی و وحدتی غالب اتفاقات دیگری هم رخ داد که ممکن است دغدغه جدی هر شهروندی و نگرانی او از وضعیت شهرش محسوب شود.
شهردار تهران در روزهای منتهی به سال 97 تقاضای استعفا کرد و هرچند یک بیماری جدید دلیل کناره گیری ایشان مطرح شد، اما نمی توان از فشارهای بیرونی بر ایشان چشم پوشید.
اعضای شورای شهر در جریان افشاگری فسادهای دوران شهردار سابق از آقای نجفی حمایت تام کرده و پشت ایشان ایستادند اما گویا همان جنس فشارهایی که ذکر کردم در حد بالایی به ایشان فشار وارد کرد.
سوای اینکه تلاش های اعضای شورای شهر در عدم پذیرش استعفای آقای نجفی به کجا ختم می شود و نیز سوای درنظرگرفتن تصمیم نهایی ایشان باید تاکید کنم که «مبنای کشور ما قانون است حتی اگر قانون ضعیف است و یا به آن عمل نمی‌شود دلیل نیست که ما در انجام قوانین عدول کنیم؛ مراجع قضایی مهم‌ترین مرجع برای رسیدگی به تخلفات هستند. در این میان ما به‌عنوان عضو شورا و آقای نجفی هم به عنوان شهردار وظیفه مان بود که این گزارش ها را ارجاع دهیم.»
باری؛ نمی توان از سخن ازسال 96 گفت و درباره زنان، صحبتی پیش نکشید؛ این بخش مهم جامعه که بی درنگ رخساره سال 97 با حضور و کنش هایشان بسیار متاثر خواهد شد.
به عنوان یک زن که در هیات رئیسه شورای شهر مشغول خدمت رسانی به شهروندانم هستم، معتقدم «مادامی که زن ها خود را نبینند جامعه هم آنها را نمی بیند»؛ روح حمایتگر زنان باعث شده که آنها خود را نبینند.
زمان تصویب بودجه، طرحی حمایتی برای زنان در سه حوزه رفع فضاهای بی دفاع شهری، حمایت از توانمندسازی زنان و تاب آوری اجتماعی را به شورا تقدیم کردم؛ 15 امضا جمع شد و متاسفانه از 21 عضو زن و مرد، تنها 8 نفر رای دادند و طرح رای نیاورد!
باید بگویم که هنوز مسائل زنان برای خودشان دغدغه نشده و مطالبه گر نیستند.
اما در ماه های اخیر و البته پس از اعتراضات مردمی در دی ماه سال 96، برخوردهایی هم با زنان و دختران در سطح خیابان(در ارتباط با مساله حجاب) صورت گرفت؛ در این زمینه در نطقی پیش از دستور در صحن شورا عرض کردم که «رفتار امنیتی وانتظامی درباره زنان نباید و نمی تواند اولین راه باشد».
از سویی با افزایش کمی و کیفی حضور زنان در جامعه، پیگیری جدی برای افزایش ایمنی، امنیت و کاستن از تبعیض جنسیتی، رویکرد مدیریت شهری جدید است که باید به عنوان یک دغدغه اساسی در دستور کار قرار بگیرد.
بله؛ مردم تهران، ری و تجریش چه زن چه مرد؛ کودک یا بزرگسال و پیر و جوان؛ همه و همه و حتی پیروان تفکرات و مذاهب و اعتقادات گوناگون باید در کنار هم با آرامش زندگی کرده و همان طور که وظایف خود را در قبال شهر انجام می دهند از مواهب آن نیز بهره مند شوند.
مردم لیاقت بهترین ها را دارند و ما با کوششی فراوان و اتحادی همیشگی در صدد احقاق این مهم برآمده و از پای نمی نشینیم.
تلاش برای رفع فضاهای بی دفاع و شهر ایمن برای همه؛ همواره هدفی اساسی برای من بوده و همیشه برای احقاق شعار خود یعنی«تهران امن، بدون فساد، بدون تبعیض، برای همه» آماده خواهم بود البته در کنار اقتدار و مشارکت همکارانم در شورای شهر.
لازم به ذکر است که کمرنگ جلوه دادن نقش تاثیرگذار مردم در انتخابات و محبوبیت اصلاحات همواره نقشه ای از پیش تعیین شده و البته غیراخلاقی از سوی افرادی بوده که به لحاظ عقیدتی در هیچ راسته ای نمی گنجند.
-------------------------------------------------------
*عضو هیات رییسه شورای اسلامی شهر تهران
انتهای پیام باری در کنار جوانگرایی شورای فعلی و همسویی و وحدتی غالب اتفاقات دیگری هم رخ داد که ممکن است دغدغه جدی هر شهروندی و نگرانی او از وضعیت شهرش محسوب شود.
شهردار تهران در روزهای منتهی به سال 97 تقاضای استعفا کرد و هرچند یک بیماری جدید دلیل کناره گیری ایشان مطرح شد، اما نمی توان از فشارهای بیرونی بر ایشان چشم پوشید.
اعضای شورای شهر در جریان افشاگری فسادهای دوران شهردار سابق از آقای نجفی حمایت تام کرده و پشت ایشان ایستادند اما گویا همان جنس فشارهایی که ذکر کردم در حد بالایی به ایشان فشار وارد کرد.
سوای اینکه تلاش های اعضای شورای شهر در عدم پذیرش استعفای آقای نجفی به کجا ختم می شود و نیز سوای درنظرگرفتن تصمیم نهایی ایشان باید تاکید کنم که «مبنای کشور ما قانون است حتی اگر قانون ضعیف است و یا به آن عمل نمی‌شود دلیل نیست که ما در انجام قوانین عدول کنیم؛ مراجع قضایی مهم‌ترین مرجع برای رسیدگی به تخلفات هستند. در این میان ما به‌عنوان عضو شورا و آقای نجفی هم به عنوان شهردار وظیفه مان بود که این گزارش ها را ارجاع دهیم.»
باری؛ نمی توان از سخن ازسال 96 گفت و درباره زنان، صحبتی پیش نکشید؛ این بخش مهم جامعه که بی درنگ رخساره سال 97 با حضور و کنش هایشان بسیار متاثر خواهد شد.
به عنوان یک زن که در هیات رئیسه شورای شهر مشغول خدمت رسانی به شهروندانم هستم، معتقدم «مادامی که زن ها خود را نبینند جامعه هم آنها را نمی بیند»؛ روح حمایتگر زنان باعث شده که آنها خود را نبینند.
زمان تصویب بودجه، طرحی حمایتی برای زنان در سه حوزه رفع فضاهای بی دفاع شهری، حمایت از توانمندسازی زنان و تاب آوری اجتماعی را به شورا تقدیم کردم؛ 15 امضا جمع شد و متاسفانه از 21 عضو زن و مرد، تنها 8 نفر رای دادند و طرح رای نیاورد!
باید بگویم که هنوز مسائل زنان برای خودشان دغدغه نشده و مطالبه گر نیستند.
اما در ماه های اخیر و البته پس از اعتراضات مردمی در دی ماه سال 96، برخوردهایی هم با زنان و دختران در سطح خیابان(در ارتباط با مساله حجاب) صورت گرفت؛ در این زمینه در نطقی پیش از دستور در صحن شورا عرض کردم که «رفتار امنیتی وانتظامی درباره زنان نباید و نمی تواند اولین راه باشد».
از سویی با افزایش کمی و کیفی حضور زنان در جامعه، پیگیری جدی برای افزایش ایمنی، امنیت و کاستن از تبعیض جنسیتی، رویکرد مدیریت شهری جدید است که باید به عنوان یک دغدغه اساسی در دستور کار قرار بگیرد.
بله؛ مردم تهران، ری و تجریش چه زن چه مرد؛ کودک یا بزرگسال و پیر و جوان؛ همه و همه و حتی پیروان تفکرات و مذاهب و اعتقادات گوناگون باید در کنار هم با آرامش زندگی کرده و همان طور که وظایف خود را در قبال شهر انجام می دهند از مواهب آن نیز بهره مند شوند.
مردم لیاقت بهترین ها را دارند و ما با کوششی فراوان و اتحادی همیشگی در صدد احقاق این مهم برآمده و از پای نمی نشینیم.
تلاش برای رفع فضاهای بی دفاع و شهر ایمن برای همه؛ همواره هدفی اساسی برای من بوده و همیشه برای احقاق شعار خود یعنی«تهران امن، بدون فساد، بدون تبعیض، برای همه» آماده خواهم بود البته در کنار اقتدار و مشارکت همکارانم در شورای شهر.
لازم به ذکر است که کمرنگ جلوه دادن نقش تاثیرگذار مردم در انتخابات و محبوبیت اصلاحات همواره نقشه ای از پیش تعیین شده و البته غیراخلاقی از سوی افرادی بوده که به لحاظ عقیدتی در هیچ راسته ای نمی گنجند.
-------------------------------------------------------
*عضو هیات رییسه شورای اسلامی شهر تهران
کپی شد
