در این مطلب آمده است:استفاده از حملونقل عمومی از ابتدای شکلگیری آن تا به امروز مطلوب مردم و سیاستگذاران بوده است.
ترافیک، هدررفت زمان و هزینه و امنیت پایینتر از اصلیترین شاخصههای حملونقل شخصی است که در مقابل، حملونقل عمومی این مشکلات را تا حد زیادی برای شهروندان رفع کرده است.
کلانشهر تهران نیز بهعنوان پایتخت کشور و یکی از پرجمعیتترین شهرهای دنیا همواره با همان مصائبی که عنوان شد برای عبور و مرور خودروهای شخصی گریبانگیر بوده است و مضاف بر آن در دهههای اخیر مشکلاتی نظیر آلودگی هوا نیز به مشکلات آن افزوده شده است و همین موضوع سیاستگذاران و صاحبنظران را بر آن داشته که تمام تلاش خود را جهت تشویق مردم به استفاده از حملونقل عمومی به کار ببندند.
کاهش قیمت، گسترش فعالیت و حجم خدماتدهی، ازجمله سیاستهایی است که همواره در جهت تشویق شهروندان به استفاده از این نوع حملونقل به کار گرفته شده است.
چندوقتی است زمزمههایی از تصویب و بعد اجرای سیاستهایی به گوش میرسد که در حال بالابردن هزینههای شهری هستند. طرح ترافیک جدید و افزایش قیمت بلیت متروها نمونهای از این دست سیاستهاست که بعد از ورود و آغاز به کار مدیریت شهری جدید هرازگاهی مشاهده میشود.
طرح جدید ترافیک
ارائه طرح جدید ترافیک یکی از اقدامات مدیریت شهری جدید بود که واکنشهای بسیاری را برانگیخت.
واکنشهایی که با نظاره و قیاس بین آنها کفه مخالفان بسیار سنگینتر از موافقان آن است.
تفکیک ساعات پیک و غیرپیک و تعرفهگذاری بر این مبنا یکی از شاخصههای اصلی طرح جدید ترافیک است.
طرحی که به اذعان مسئولان سابق شهری تنها توجیه درآمدی دارد و نمیتواند به اصلیترین دغدغه تهران، یعنی کاهش آلودگی هوا و کاهش حجم ترافیک شهری کمکی کند.
علیرغم انتقادات بسیار حتی از سوی مسئولان و رسانههای جریان موافق شهرداری، کلیات این طرح تصویب شد.
مترو گران میشود
در ادامه سیاستهای جدید شهرداری زمزمههای گرانی بلیت مترو، قابل توجهتر است.
موضوعی که با هیچکدام از معیارهای توسعه شهری و گسترش شبکه حملونقل عمومی سازگاری ندارد آن هم درست وقتی که نفس تهران به خاطر شدت آلودگی هوا به شماره افتاده است و باید طوری عمل کرد که تا میشود، از ورود خودروهای شخصی در خیابانها جلوگیری کرد.
شهرداری تهران لایحهای برای افزایش نرخ کرایه مترو پیشبینی کرده که شامل بندها و تبصرههایی است.
در این لایحه دقیقا مانند طرح ترافیک جدید که ساعات پیک و غیرپیک در آن مطرح شده بود در بحث مترو نیز این موضوع مدنظر قرار گرفته شده است.
همچنین در بخشی از لایحه پیشنهادی شهرداری افزایش 120 درصدی نرخ سفر در برخی نقاط و افزایش 88 درصدی برای سفر حومه به تهران دیده شده است. همین موضوع انتقادات بسیاری را متوجه شهرداری کرده است.
سیدجمالالدین شهریاری، عضو کمیسیون عمران مجلس در این باره گفت: «زمانی که ما در شهر تهران با ترافیک سنگین خودروها مواجه هستیم که باعث اتلاف وقت مردم میشود؛ لذا افزایش نرخ بلیت مترو به این شکل منطقی و منصفانه نیست.
این کار با سیاستهای کلی استفاده از حملونقل عمومی مانند مترو مغایرت دارد. افزایش نرخ بلیت در زمان پیک، یک نوع سوءاستفاده است تا در زمانی که تقاضا برای رفتوآمد زیاد است از این فرصت استفاده کنند و پول بیشتری از مسافران گیرند.»
علاوهبر شهریاری، برخی دیگر از نمایندگان نیز به رویه شهرداری تهران انتقاد کردند و سیاستهای آن را در جهت بهرهبرداری بیشتر سرمایهدارها از شهر و امکانات آن دانستند.
مجید فراهانی، عضو شورای اسلامی شهر تهران اما از عدم توانایی شهرداری در پرداخت تمام سهم خود و دولت در بلیت مترو بهعنوان علت اصلی گران شدن قیمتها نام برد و افزود: «برای توسعه مترو راهی جز واقعی کردن قیمت بلیت نداریم. در حال حاضر مشکل اصلی ما این است که تمام بار توسعه مترو بر دوش شهرداری است، طبق قانون دولت موظف است یک سوم هزینه بلیت مسافران و توسعه مترو را بپردازد اما مدتهاست این مبلغ پرداخت نشده و در حال حاضر شهرداری تهران تنها یک سوم هزینه جابهجایی را از مردم میگیرد.
در حال حاضر هزینه جابهجایی به وسیله مترو سه برابر قیمتی است که مسافران میپردازند.»
این یعنی اینکه دولت سالهاست سهم خود را در بخش توسعه مترو و حملونقل عمومی نمیپردازد.
در سالهای گذشته شهرداری از طریق فاینانس و از این دست موارد هزینهها را تامین میکرد اما در حال حاضر مدیریت شهری در حال تدوین و تصویب طرحهایی است که هزینهها را از جیب مردم تامین کند.
شهرداری و دولت رفاقتی پیش میروند
محمدعلی نجفی علیرغم وجود گزارشها و اظهارنظرهای گوناگون مبنیبر بدهی دولت به شهرداری در ابتدای فعالیت خود بهعنوان شهردار تهران گفته بود: «شاید هم دولت به شهرداری بدهکار نباشد.»
بعد از اینکه دوستی نجفی و روحانی باعث ورود او به جلسات هیات دولت شد، وی در نشست خبری در جمع خبرنگاران درخصوص اظهارنظر خود که گفته بود شاید دولت به شهرداری بدهکار نباشد، گفت که من چنین حرفی نزدهام و دولت 10 هزار میلیارد به شهرداری بدهکار است اما بعد از مدتی مکارم، معاون مالی نجفی اعلام کرد که دولت حدود پنج هزار میلیارد تومان بدهکار است و در حال حاضر نیز حجت میرزایی معاون دیگر نجفی اعلام کرده که کمیتهای تشکیل شده تا مشخص شود دولت در چه زمینههایی به شهرداری بدهکار است.
پول بدهید، زندگی کنید
احمد مسجدجامعی در یکی از جلسات شورای شهر تهران در ارتباط با هزینههای موجود در شهر تهران و بودجه و فشاری که به شهروندان وارد میشود، گفت: «چالش اصلی شورای اسلامی شهر تهران کسب درآمد است. پنج سیاست پیشنهادی مصوب برای تدوین بودجه سال 97، عمدتا معطوف به مصارف بودجه است.
ما اصولا مدیران هزینه هستیم و مدیر درآمد نیستیم. در مصوبات ما سیاستهایی هم که ارائه دادهایم عمدتا میگوید چگونه مصرف کنیم.
در مصوبات ما سیاستهایی که در ارتباط با نحوه کسب درآمد باشد، وجود ندارد. سوال این است که؛ آیا شهروندان تحمل فشار بیش از این اندازه را دارند؟
در سالهای گذشته، شورا بهخصوص ما که گروه اقلیت بودیم، توجه ویژهای داشتیم که فشار به شهروندان وارد نشود. فشار به شهروندان حدی دارد و به این موضوعات باید توجهات ویژهای شود. اگر مبنای منابع تامین بودجه، اخذ عوارض باشد، تبعاتی را شاهد خواهیم بود.
درخصوص عوارض، اگر عوارض را افزایش بدهیم نباید بهمعنای فشار به شهروندان باشد و اگر هست؛ آیا در برابر آن کیفیت خدمات شهری هم افزایش پیدا کرده است؟ در دو سه هفته گذشته، شورا به شهرداری مجوز داد که برای حملونقل شهری مبلغ چهار هزار میلیارد تومان وام بگیرد اما در حال حاضر گفته میشود که روند قرض گرفتن در اداره شهر را باید کاهش دهیم!
با این مجوز ما در عرض یک ماه بدهی شهرداری را از 52 هزار میلیارد تومان به 56 هزار میلیارد تومان رساندهایم، بعد چگونه میتوانیم از کاهش بدهی سخن بگوییم و در بودجه بگوییم که یک هزار میلیارد تومان روند قرضگیری را در اداره شهر کاهش دادهایم؟
بودجه، واقعیتی است که با زندگی شهروندان پیوند دارد و ما نمیتوانیم و دستمان هم باز نیست که بگوییم چون شهرداری پول ندارد به شهروندان فشار وارد کنیم.
شهر گران اداره میشود و این یعنی فشار بر شهروندان و باید هزینه اداره شهر را کاهش دهیم.
بهنظر من بودجه شهرداری به بودجه پیشنهادی کمیسیون برنامه و بودجه ارجحیت دارد و در مواردی شهرداری در ارائه ارقام و اعداد، بهتر عمل کرده است. البته این افزایش هزینهها تنها بخشی از هزینههایی است که شهرداری تهران قرار است تنها در حوزه حملونقل عمومی از جیب مردم دریافت کند.»
چالشهای جدیدی که شهردار تازه به بهشت رسیده تهران با آن روبهروست ارتباط کاملا مستقیمی با زندگی روزمره مردم دارد لذا باید دید شورای شهر تهران بهعنوان نهاد بالادستی شهرداری و نجفی، شهردار مطلوب این شورا میتوانند از پس چالشهای جدید بربیایند یا نجفی مثل قبلترها، بهانهای برای شانه خالی کردن از مسئولیتهای خود پیدا خواهد کرد.
روزنامه فرهیختگان
تهرام/1735
ترافیک، هدررفت زمان و هزینه و امنیت پایینتر از اصلیترین شاخصههای حملونقل شخصی است که در مقابل، حملونقل عمومی این مشکلات را تا حد زیادی برای شهروندان رفع کرده است.
کلانشهر تهران نیز بهعنوان پایتخت کشور و یکی از پرجمعیتترین شهرهای دنیا همواره با همان مصائبی که عنوان شد برای عبور و مرور خودروهای شخصی گریبانگیر بوده است و مضاف بر آن در دهههای اخیر مشکلاتی نظیر آلودگی هوا نیز به مشکلات آن افزوده شده است و همین موضوع سیاستگذاران و صاحبنظران را بر آن داشته که تمام تلاش خود را جهت تشویق مردم به استفاده از حملونقل عمومی به کار ببندند.
کاهش قیمت، گسترش فعالیت و حجم خدماتدهی، ازجمله سیاستهایی است که همواره در جهت تشویق شهروندان به استفاده از این نوع حملونقل به کار گرفته شده است.
چندوقتی است زمزمههایی از تصویب و بعد اجرای سیاستهایی به گوش میرسد که در حال بالابردن هزینههای شهری هستند. طرح ترافیک جدید و افزایش قیمت بلیت متروها نمونهای از این دست سیاستهاست که بعد از ورود و آغاز به کار مدیریت شهری جدید هرازگاهی مشاهده میشود.
طرح جدید ترافیک
ارائه طرح جدید ترافیک یکی از اقدامات مدیریت شهری جدید بود که واکنشهای بسیاری را برانگیخت.
واکنشهایی که با نظاره و قیاس بین آنها کفه مخالفان بسیار سنگینتر از موافقان آن است.
تفکیک ساعات پیک و غیرپیک و تعرفهگذاری بر این مبنا یکی از شاخصههای اصلی طرح جدید ترافیک است.
طرحی که به اذعان مسئولان سابق شهری تنها توجیه درآمدی دارد و نمیتواند به اصلیترین دغدغه تهران، یعنی کاهش آلودگی هوا و کاهش حجم ترافیک شهری کمکی کند.
علیرغم انتقادات بسیار حتی از سوی مسئولان و رسانههای جریان موافق شهرداری، کلیات این طرح تصویب شد.
مترو گران میشود
در ادامه سیاستهای جدید شهرداری زمزمههای گرانی بلیت مترو، قابل توجهتر است.
موضوعی که با هیچکدام از معیارهای توسعه شهری و گسترش شبکه حملونقل عمومی سازگاری ندارد آن هم درست وقتی که نفس تهران به خاطر شدت آلودگی هوا به شماره افتاده است و باید طوری عمل کرد که تا میشود، از ورود خودروهای شخصی در خیابانها جلوگیری کرد.
شهرداری تهران لایحهای برای افزایش نرخ کرایه مترو پیشبینی کرده که شامل بندها و تبصرههایی است.
در این لایحه دقیقا مانند طرح ترافیک جدید که ساعات پیک و غیرپیک در آن مطرح شده بود در بحث مترو نیز این موضوع مدنظر قرار گرفته شده است.
همچنین در بخشی از لایحه پیشنهادی شهرداری افزایش 120 درصدی نرخ سفر در برخی نقاط و افزایش 88 درصدی برای سفر حومه به تهران دیده شده است. همین موضوع انتقادات بسیاری را متوجه شهرداری کرده است.
سیدجمالالدین شهریاری، عضو کمیسیون عمران مجلس در این باره گفت: «زمانی که ما در شهر تهران با ترافیک سنگین خودروها مواجه هستیم که باعث اتلاف وقت مردم میشود؛ لذا افزایش نرخ بلیت مترو به این شکل منطقی و منصفانه نیست.
این کار با سیاستهای کلی استفاده از حملونقل عمومی مانند مترو مغایرت دارد. افزایش نرخ بلیت در زمان پیک، یک نوع سوءاستفاده است تا در زمانی که تقاضا برای رفتوآمد زیاد است از این فرصت استفاده کنند و پول بیشتری از مسافران گیرند.»
علاوهبر شهریاری، برخی دیگر از نمایندگان نیز به رویه شهرداری تهران انتقاد کردند و سیاستهای آن را در جهت بهرهبرداری بیشتر سرمایهدارها از شهر و امکانات آن دانستند.
مجید فراهانی، عضو شورای اسلامی شهر تهران اما از عدم توانایی شهرداری در پرداخت تمام سهم خود و دولت در بلیت مترو بهعنوان علت اصلی گران شدن قیمتها نام برد و افزود: «برای توسعه مترو راهی جز واقعی کردن قیمت بلیت نداریم. در حال حاضر مشکل اصلی ما این است که تمام بار توسعه مترو بر دوش شهرداری است، طبق قانون دولت موظف است یک سوم هزینه بلیت مسافران و توسعه مترو را بپردازد اما مدتهاست این مبلغ پرداخت نشده و در حال حاضر شهرداری تهران تنها یک سوم هزینه جابهجایی را از مردم میگیرد.
در حال حاضر هزینه جابهجایی به وسیله مترو سه برابر قیمتی است که مسافران میپردازند.»
این یعنی اینکه دولت سالهاست سهم خود را در بخش توسعه مترو و حملونقل عمومی نمیپردازد.
در سالهای گذشته شهرداری از طریق فاینانس و از این دست موارد هزینهها را تامین میکرد اما در حال حاضر مدیریت شهری در حال تدوین و تصویب طرحهایی است که هزینهها را از جیب مردم تامین کند.
شهرداری و دولت رفاقتی پیش میروند
محمدعلی نجفی علیرغم وجود گزارشها و اظهارنظرهای گوناگون مبنیبر بدهی دولت به شهرداری در ابتدای فعالیت خود بهعنوان شهردار تهران گفته بود: «شاید هم دولت به شهرداری بدهکار نباشد.»
بعد از اینکه دوستی نجفی و روحانی باعث ورود او به جلسات هیات دولت شد، وی در نشست خبری در جمع خبرنگاران درخصوص اظهارنظر خود که گفته بود شاید دولت به شهرداری بدهکار نباشد، گفت که من چنین حرفی نزدهام و دولت 10 هزار میلیارد به شهرداری بدهکار است اما بعد از مدتی مکارم، معاون مالی نجفی اعلام کرد که دولت حدود پنج هزار میلیارد تومان بدهکار است و در حال حاضر نیز حجت میرزایی معاون دیگر نجفی اعلام کرده که کمیتهای تشکیل شده تا مشخص شود دولت در چه زمینههایی به شهرداری بدهکار است.
پول بدهید، زندگی کنید
احمد مسجدجامعی در یکی از جلسات شورای شهر تهران در ارتباط با هزینههای موجود در شهر تهران و بودجه و فشاری که به شهروندان وارد میشود، گفت: «چالش اصلی شورای اسلامی شهر تهران کسب درآمد است. پنج سیاست پیشنهادی مصوب برای تدوین بودجه سال 97، عمدتا معطوف به مصارف بودجه است.
ما اصولا مدیران هزینه هستیم و مدیر درآمد نیستیم. در مصوبات ما سیاستهایی هم که ارائه دادهایم عمدتا میگوید چگونه مصرف کنیم.
در مصوبات ما سیاستهایی که در ارتباط با نحوه کسب درآمد باشد، وجود ندارد. سوال این است که؛ آیا شهروندان تحمل فشار بیش از این اندازه را دارند؟
در سالهای گذشته، شورا بهخصوص ما که گروه اقلیت بودیم، توجه ویژهای داشتیم که فشار به شهروندان وارد نشود. فشار به شهروندان حدی دارد و به این موضوعات باید توجهات ویژهای شود. اگر مبنای منابع تامین بودجه، اخذ عوارض باشد، تبعاتی را شاهد خواهیم بود.
درخصوص عوارض، اگر عوارض را افزایش بدهیم نباید بهمعنای فشار به شهروندان باشد و اگر هست؛ آیا در برابر آن کیفیت خدمات شهری هم افزایش پیدا کرده است؟ در دو سه هفته گذشته، شورا به شهرداری مجوز داد که برای حملونقل شهری مبلغ چهار هزار میلیارد تومان وام بگیرد اما در حال حاضر گفته میشود که روند قرض گرفتن در اداره شهر را باید کاهش دهیم!
با این مجوز ما در عرض یک ماه بدهی شهرداری را از 52 هزار میلیارد تومان به 56 هزار میلیارد تومان رساندهایم، بعد چگونه میتوانیم از کاهش بدهی سخن بگوییم و در بودجه بگوییم که یک هزار میلیارد تومان روند قرضگیری را در اداره شهر کاهش دادهایم؟
بودجه، واقعیتی است که با زندگی شهروندان پیوند دارد و ما نمیتوانیم و دستمان هم باز نیست که بگوییم چون شهرداری پول ندارد به شهروندان فشار وارد کنیم.
شهر گران اداره میشود و این یعنی فشار بر شهروندان و باید هزینه اداره شهر را کاهش دهیم.
بهنظر من بودجه شهرداری به بودجه پیشنهادی کمیسیون برنامه و بودجه ارجحیت دارد و در مواردی شهرداری در ارائه ارقام و اعداد، بهتر عمل کرده است. البته این افزایش هزینهها تنها بخشی از هزینههایی است که شهرداری تهران قرار است تنها در حوزه حملونقل عمومی از جیب مردم دریافت کند.»
چالشهای جدیدی که شهردار تازه به بهشت رسیده تهران با آن روبهروست ارتباط کاملا مستقیمی با زندگی روزمره مردم دارد لذا باید دید شورای شهر تهران بهعنوان نهاد بالادستی شهرداری و نجفی، شهردار مطلوب این شورا میتوانند از پس چالشهای جدید بربیایند یا نجفی مثل قبلترها، بهانهای برای شانه خالی کردن از مسئولیتهای خود پیدا خواهد کرد.
روزنامه فرهیختگان
تهرام/1735
کپی شد