اگر در دولت (باز هم به مفهوم عام خود) یک نوع نگاه عقلانی، منطقی و شرعی به زن‌ها در همه حوزه‌ها، وجود می‌داشت، امروز شاهد چنین شتابی در مخابره این اخبار نبودیم و در عرصه‌های مدنی چون شوراهای شهر و روستا و انتخاب شهرداران، با خیلِ انبوه زنان شهردار و رئیس شورای شهر مواجه نمی‌شدیم. حضور فعال زنان در این دوره شوراهای شهر و شهرداران را باید یک حرکت مدنی با پیامی مهم قلمداد کرد، خصوصا وقتی که درمی‌یابیم، در بسیاری از شهرهای کشور، نسبت زنان به مردان در شوراها کمتر است و اکثریت شوراها در دست مردان است، اما باز یک زن به‌عنوان رئیس شورا برگزیده می‌شود. این پدیده بی‌نظیر، حکایت از آن دارد که زنان تحصیل‌کرده و برخوردار از باورهای درون نظام، آمده و به چنین مناصبی در سطوح مختلف اداره شهرها رسیده‌اند و از همین زاویه، می‌توان آن را امیدبخش و به‌نوعی عکس‌العملِ مدنی مردم در برابر بی‌توجهی‌های موجود در مفهوم عام دولت نسبت به سهم زنان در عرصه‌های مدیریتی کشور و پاسخ به مطالبات برحق آنها دانست.
رسیدن زنان به چنین جایگاهی را می‌توان یک نقطه آغاز مهم نیز قلمداد کرد. از یاد نبریم که برخی از دولتمردان در سطوح مختلف کشور، چندان روحیه همراهی با زنان را در حوزه‌های مدیریت خود ندارند. حتی معتقدم که آقای روحانی نیز با وجود سخنان و وعده‌های انتخاباتی، چنین باورمند و جدی به این مطالبه عمومی توجه ندارد و شاید به همین خاطر است که به محض دریافت پیامی مبنی‌بر عدم حضور زنان در کابینه‌اش، زیر بار می‌رود و کابینه‌ای مردانه شکل می‌دهد، حال آنکه چند سال پیش، آقای احمدی‌نژاد این تابو را شکسته بود.
در این میان تنها یک امیدواری باقی می‌ماند و آن هم ادامه‌یافتن موجِ انتخاب زنان به‌عنوان رئیس شورای شهر و شهردار در حوزه‌های دیگر است. آقای روحانی در پیوستی که پس از معرفی وزرا ارائه کرده از آنها خواسته است که جوانان و زنان را در حوزه‌های مدیریتی کشور به کار بگیرند و من هم معتقدم که می‌توان از این ظرفیت به‌خوبی استفاده کرد. نباید از یاد برد که ما در میان مدیران کشور، زنانِ باتجربه‌ای داریم که با کارنامه درخشان خود، می‌توانند در بسیاری از حوزه‌ها به فعالیت بپردازند و می‌توان امیدوار بود که در حوزه‌های فرمانداری شهرهای کوچک و بزرگ کشور، از این موج ایجادشده در حوزه مدیریت شهری، استفاده شود. زنان کشور ما در این دو دهه نشان داده‌اند که با تحصیل و دانش و کسب تجربه، قابلیت‌های فراوانی یافته‌اند، خصوصا که براساس طبیعت خود، پرحوصله، صبور و به‌لحاظ اقتصادی و سیاسی، کمتر در گرو بده‌بستان‌های رایج قرار دارند. برهمین‌اساس می‌توان گفت که می‌توان امیدوار بود این پیوست، راه را برای حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کشور باز کند. در پایان این نکته را هم نباید فراموش کرد که در کنار زنان، جوانان نیز از دیگر گروه‌های هدفی هستند که آقای روحانی بر حضور آنها تأکید کرده است.
روزنامه شرق
1735
انتهای پیام رسیدن زنان به چنین جایگاهی را می‌توان یک نقطه آغاز مهم نیز قلمداد کرد. از یاد نبریم که برخی از دولتمردان در سطوح مختلف کشور، چندان روحیه همراهی با زنان را در حوزه‌های مدیریت خود ندارند. حتی معتقدم که آقای روحانی نیز با وجود سخنان و وعده‌های انتخاباتی، چنین باورمند و جدی به این مطالبه عمومی توجه ندارد و شاید به همین خاطر است که به محض دریافت پیامی مبنی‌بر عدم حضور زنان در کابینه‌اش، زیر بار می‌رود و کابینه‌ای مردانه شکل می‌دهد، حال آنکه چند سال پیش، آقای احمدی‌نژاد این تابو را شکسته بود.
در این میان تنها یک امیدواری باقی می‌ماند و آن هم ادامه‌یافتن موجِ انتخاب زنان به‌عنوان رئیس شورای شهر و شهردار در حوزه‌های دیگر است. آقای روحانی در پیوستی که پس از معرفی وزرا ارائه کرده از آنها خواسته است که جوانان و زنان را در حوزه‌های مدیریتی کشور به کار بگیرند و من هم معتقدم که می‌توان از این ظرفیت به‌خوبی استفاده کرد. نباید از یاد برد که ما در میان مدیران کشور، زنانِ باتجربه‌ای داریم که با کارنامه درخشان خود، می‌توانند در بسیاری از حوزه‌ها به فعالیت بپردازند و می‌توان امیدوار بود که در حوزه‌های فرمانداری شهرهای کوچک و بزرگ کشور، از این موج ایجادشده در حوزه مدیریت شهری، استفاده شود. زنان کشور ما در این دو دهه نشان داده‌اند که با تحصیل و دانش و کسب تجربه، قابلیت‌های فراوانی یافته‌اند، خصوصا که براساس طبیعت خود، پرحوصله، صبور و به‌لحاظ اقتصادی و سیاسی، کمتر در گرو بده‌بستان‌های رایج قرار دارند. برهمین‌اساس می‌توان گفت که می‌توان امیدوار بود این پیوست، راه را برای حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کشور باز کند. در پایان این نکته را هم نباید فراموش کرد که در کنار زنان، جوانان نیز از دیگر گروه‌های هدفی هستند که آقای روحانی بر حضور آنها تأکید کرده است.
روزنامه شرق
1735
کپی شد
