بر این اساس در طرح مذکور آمده تکنولوژی به تنهایی نمی تواند آمار سرقت را کاهش دهد اما ترکیبهای مطمئنی از فناوری ها، ممکن است کاهش دهنده آمار سرقت باشند. ترکیبی مثل: حفاظ های الکتریکی و آلارمها و به همراه نگهبان شخصی تاثیر زیادی در حدود 10% در کاهش آمار سرقت از اماکن و منازل دارد ولی اگر به ترکیب ذکر شده، سگ نگهبان نیز اضافه شود تاثیر 10 درصدی درکاهش سرقت به 86 درصد می رسد.
دراین طرح، شش اقدام احتیاطی جهت پیشگیری از سرقت مورد مطالعه قرار گرفته که عبارتند از:
1- استفاده از قفلهای اضافه برای درها و پنجره ها
2- استفاده از حفاظ های آهنی یا چوبی در جلو یاپشت درها و پنجره ها
3- فنس(حفاظ) الکتریکی، یک دیوار یا فنس حداقل با 2 متر ارتفاع ، سیم خاردار ویا آلارم الکترونیکی
4- استفاده از دوربین مدار بسته.
5- نگهبان خصوصی ویا گیت کنترل.
6- استفاده از سگ.
براساس این تحقیقات کمترین احتمال سرقت در مواردی است که اقدامات امنیتی و حفاظتی ذکر شده به صورت توامان و ترکیبی استفاده شود، البته دولت برزیل اجباری برای بکار بردن این اقدامات ترکیبی پیشگیرانه قرار نداده ولی افرادی که اهمیت بیشتری برای اشیاء گرانبها و وسایل زندگیشان قائل هستند آن را انجام و از نتایج مثبتش برخوردار می شوند.
یک مطالعه دیگر در انگلستان نیز نشان داده اگر پلیس ضمن پیگیری های کشف سرقت های جاری، هشدارهای لازم جهت تکرار نشدن آن برای قربانیان را گسترش دهد می تواند در افزایش میزان رضایتمندی مردم بسیار موثر باشد.
حدود 11 تا 13 درصد از موارد نقض قانون در سال 2002 در کشور دانمارک مربوط به سرقت است و این جرم هزینه های مالی و احساسی زیادی را بر مردم و مالباختگان وارد می آورد؛ در سال 2002 تعداد 28 هزار و 540 مورد سرقت از ویلاها، هفت هزار و 17 مورد از آپارتمانها، 10هزار 255 مورد از گاراژها و زیر زمینها و هفت هزار و 322 مورد سرقت از خانه های شخصی و 638 مورد سایر سرقت ها ثبت شده که در مجموع، تعداد 53 و 772 مورد یعنی 11 درصد از کل جرایم دانمارک در آن سال را که 491 و 26 مورد بوده است را شامل می شود.
این آمار در مقایسه با سایر کشورها بسیار بالا بود و در بین 17 کشور صنعتی که توسط سازمانهای بین المللی مورد مقایسه قرار گرفتند بعد از استرالیا رتبه دوم را داشت که البته دلیل این آمار بالای سرقت بخاطر امنیت و حفاظت پایین خانه های دانمارکی ها در آن سالها بوده است.
تحقیقات موسسه مردم شناسی آمریکا نیز نشان داد که رابطه مستقیمی بین اعتیاد و بیکاری با سرقت وجود دارد پس اگر این دو عامل از بین روند بسیاری از سرقتها کاهش خواهند یافت لذا باید پس از آنالیز دقیق راهکارهای مفیدی ارائه گردد.
بررسی های موسسات تحقیقاتی دانمارک که روی سن 856 نفر از سارقین انجام شد نشان داد که 94 درصد آنها مرد هستند و 54 درصد از سارقین زیر 25 سال و 71 درصد از سارقین زیر 30 سال سن دارند.
گروههای تحقیقاتی شروع به مصاحبه با 105 نفر از سارقین دستگیر شده نمودند و مشخص شد 33 درصد از آن ها در سال گذشته کمتر از 5 مورد سرقت انجام داده اند، 28 درصد از سارقین بیان کردند که 11 تا 29 مورد سرقت در سال گذشته انجام داده اند و 7 درصد از ایشان بیش از 50 مورد سرقت را درسال مرتکب شدند؛ حتی تعداد کمی گفتند که در هرماه 50 فقره سرقت انجام می دادند یعنی درحدود 700 مورد درسال، هرچند باورش مشکل است ولی گاهی در بازداشت نگهداشتن یک سارق، تاثیر بسیار زیادی در کاهش آمار سرقت یک ناحیه داشت.
تقریباً همه مصاحبه شوندگان، انگیزه و هدف خود را ازسرقت، کسب درآمد برای زندگی و یا برای تهیه مواد مخدر بیان کردند و عده کمی نیز انگیزه های انتقام از جنس مخالف و یا کارفرمای قبلی شان عنوان نمودند.
اقدامات عملی که پس از بررسی های فراوان توسط دانمارک انجام شد عبارتند از:
1. هشدار یا آژیر سرقت: که ممکن است قابل شنیدن و یا بی صدا باشند، زمانی که بیصدا هستند به مرکز پلیس و یا سایر مکانهای حفاظتی وصل هستند.
2. سخت کردن هدف برای سارقین: این اقدام شامل اقدامات فیزیکی پیشگیرانه است که در مکانهایی که پتانسیل بالایی برای سرقت دارند انجام می شود. از قبیل مقاوم سازی درها وپنجره ها ، قفلها و بکاربردن تجهیزات ایمنی وضد سرقت ویا معطل کننده برای سارقین.
3. استفاده از مخبرین محلی: که بسیار در جهت اقدامات سریع پلیس موثر واقع شد.
4. نشاندارکردن اشیاء و وسایل قیمتی: این مورد نیز بسیار موثر واقع شد در این اقدام اشیاء قیمتی از جمله جواهرات و یا وسایل گرانقیمت دیگر دارای کد شدند که با آن کد، مشخصات مالک بدست می آمد لذا اموال حتی بعداز سرقت نیز قابل ردیابی بودند.
5. نشاندادن حضور صاحب خانه بصورت مجازی: برای این مورد از وسایلی استفاده شد که در فاصله های زمانی مختلف، با قطع و وصل کردن برق، چراغهای خانه و رادیو و تلویزیون را خاموش و روشن کند و یا پارک کردن خودرویی در پارکینگ، زمانی که صاحب خانه حضور ندارد و یا هر اقدام دیگری که نشانگر حضور ساکنینی در خانه باشد.
6. استفاده از دوربین مدار بسته: این اقدام هم در پیشگیری از جرم سرقت موثر است و هم در ردیابی و شناسایی مجرمین تاثیر به سزایی دارد.
7. رفع موانع و بهبود دید: مانند هرس کردن درختان و یا برداشتن هر مانعی است که باعث کاهش دید روی محل شود زیرا وقتی مکانی در پوششی فرو رود و از دید مخفی باشد برای سرقت مناسب می شود.
8. محدود کردن دسترسی به محیط های مسکونی: می تواند از طریق نصب فنس ها و یا استفاده از نگهبان در مناطق مسکونی می باشد.
اقدامات انجام شده و مداومت بر آنها و کنترل مجرمین و اقدامات فرهنگی انجام شده در جهت رفع بیکاری و اعتیاد در این کشور باعث شده تا شاهد روند نزولی آمار سرقت باشیم به طوری که آمار سرقت مسکونی درسال 2014 به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت 4/652 مورد می باشد و آمار کلی سرقت نیز در این کشور با روندی نزولی در سال 2014 به8/1232 مورد به ازای هر 100 هزارنفر جمعیت این کشور می باشد.
اما در سال 2005 پروژه ای با عنوان کاهش سرقت در عمل در شهر هارتل پول انگلستان انجام شده، در این شهر که 3 هزار و 500 خانوار ساکن دارد، طرحی آزمایشی در سال 2001 به اجرا درآمد با هدف کاهش سرقت، بدین منظور موسسه ای تشکیل شد تا پس از بررسی همه جانبه شرایط، راهکارهایی اساسی را بتوانند در زمینه کاهش سرقت ارائه دهند دلیل انتخاب این شهر برای مطالعه این بود که اقدامات متنوع و گسترده ای در زمینه کاهش سرقت در این شهرانجام شد که موثر واقع شدند؛ در این شهر کوچک، دو سال قبل از شروع این طرح، 61 سرقت به ازای هر یک هزار خانوار درسال وجود داشت.
این موسسه پس از بررسی های فراوان به این یافته ها دست یافت که یک سرقت موفق نیاز به یک مجرم با انگیزه و توانایی کافی، با دسترسی به خانه ای حاوی کالاهای با ارزش و قابل تبدیل سریع به پول و یا مواد مخدر را دارد. پس برای پیشگیری از سرقت باید این عوامل را از میان برداشت.
اقداماتی که باید انجام شود عبارتند از:
1. اقداماتی جهت کاهش انگیزه مجرم برای ارتکاب به جرم (برنامه هایی فرهنگی برای تغییر مسیر جوانان از سرقت): عبارت بودند از تلاش دولت برای پرکردن اوقات جوانان در راههای سازنده و ترغیب آنها در راههای سازنده با پیامهای مثبت در مورد پیشگیری از جرم و پیش رفتن به سمت شهروند خوب شدن، این اقدامات مرکب بودند از گذاشتن جلسات شبانه و فعالیتهای در فضای باز و استفاده از مکانهای ورزشی به عنوان نقاط کانونی. سرپرست انجمن ایمنی پلیس و مرکز مشاوره آنان از مدارس دیدار می کردند و علاقه در جوانان بتدریج زیاد شد، به طوری که بیش از 200 جوان در جلسات شبانه و50 مرکز فعالیت و ورزش در فضای باز حضور می یافتند.
گام بعدی ، راهنمایی و درمان مجرمین جوان بود که این اقدام در قالب دوره هایی برای شناسایی و توسعه شخصیتی مجرمین جوان در محلی خاص برگزار شد. هدف از این دوره ها تشویق برای یادگیری فعال، به منظور بالا بردن سطح آگاهی و به چالش کشیدن نگرش ها و بالابردن ارزشهای رفتاری آنهاست. از راهنمایی مراکز ورزشی نیز برای کار با این جوانان هدف و علاقمند کردن آنها برای طی این دوره ها استفاده شد.
2. اقداماتی جهت پیشگیری و مشکل سازی دسترسی به موقعیت ارتکاب به جرم بود.
این اقدامات با هدف کاهش تعداد و تکرار سرقتها انجام شد. این موارد شامل توصیه هایی برای ایمن سازی و بالا بردن امنیت منازل بود از قبیل: قفلهای ضد سرقت جدید برای درها و پنجره ها، فنس ها، چراغهای امنیتی و تایمرها برای خاموش و روشن کردن چراغها و رادیو و تلویزیون منازل خالی.
3. اقداماتی با هدف کاهش عواید حاصل از سرقت برای مجرمان، بوسیله کاهش قابلیت فروش اجناس مسروقه برای آنها.
اما بر اساس آنچه در بالا پرداخته شد، چهار اقدام برای پیشگیری موقعیتی و مشکل سازی دسترسی سارقین به اهداف ( منازل ) انجام شد که عبارتند از:
1. نصب دروازه برای کوچه ها: مسئله دسترسی سارقین به مکانهای هدفشان از طریق کوچه ها از طریق گذاشتن دروازه در، ورودی های کوچه ها محدود شد تا به راحتی نتوانند تردد نمایند و کنترلی روی آنها باشد. این دروازه ها قابلیت بلند شدن از سطح زمین را داشتند تا خودروها بتوانند عبور کنند و یک در کوچک هم داشتند برای عبور افراد پیاده. مشکلاتی سر راه اجرای این بخش از طرح وجود داشت که مهمترین آنها موانع قانونی برای بستن کوچه ها بود که باعث ایجاد تاخیر در اجرای این طرح گردید.
2. انواع مختلف مشکل سازی هدف که در بالا در بخش اقدامات پیشگیرانه توضیح داده شد.
3. توسعه اجتماعی: شهروندان محلی در این خصوص پس از یک پروسه آزمون و مصاحبه پذیرفته شدند، این افراد از ساکنین قدیمی محلی بودند که دارای تجربه در زمینه توسعه اجتماعی نیز بودند. این افراد نقش رابط را بین مدیران پروژه و گروههای مختلف مردم و سازماندهی آنان بازی می کردند.
4. آموزش و آگاهی دادن: بدین منظور، کمپینی به منظور دادن آگاهی و آموزش عمومی به منظور کاهش دادن تعداد قربانیان راه اندازی شد، اقدامات این کمپین شامل: روز شاد و سرگرم کننده برای خانواده ها، هفته پیشگیری ازجرم، خبرنامه، بازدید از مدارس و توزیع بسته های ارتقاء امنیت و... بود. که اقدامات ذکر شده در این بخش، ارتباط تنگاتنگی با سایر اقدامات ذکرشده دارد.
مجموعه اقدامات انجام شده در شهر مورد آزمایش باعث شد که سرقت ها از تعداد 223 سرقت در دو سال قبل یعنی سال 1998، به تعداد 145 در دوسال بعداز اجرای این طرح(سال2003) رسید. یعنی 35 درصد کاهش را نشان داده است.
این طرح در چندین شهر از کشورهای آمریکا و انگلستان انجام شده، کاهش 50 درصدی را نشان می دهد پس نمی توانیم به عنوان یک اقدام و الگوی واحد برای همه جرایم از آن استفاده کنیم. برای مثال برای بررسی سرقت خودروها از پارکینگها، استفاده از دوربین مدار بسته موثرتر است تا بهبود روشنایی محیط و یا حفاظ های امنیتی، هرچند که این عوامل هم در موفقیت این طرحها بی تاثیر نیستند.
-------------------------------------------------------------------------------
* رئیس مرکز تحقیقات کاربردی پلیس آگاهی ناجا
انتهای پیام دراین طرح، شش اقدام احتیاطی جهت پیشگیری از سرقت مورد مطالعه قرار گرفته که عبارتند از:
1- استفاده از قفلهای اضافه برای درها و پنجره ها
2- استفاده از حفاظ های آهنی یا چوبی در جلو یاپشت درها و پنجره ها
3- فنس(حفاظ) الکتریکی، یک دیوار یا فنس حداقل با 2 متر ارتفاع ، سیم خاردار ویا آلارم الکترونیکی
4- استفاده از دوربین مدار بسته.
5- نگهبان خصوصی ویا گیت کنترل.
6- استفاده از سگ.
براساس این تحقیقات کمترین احتمال سرقت در مواردی است که اقدامات امنیتی و حفاظتی ذکر شده به صورت توامان و ترکیبی استفاده شود، البته دولت برزیل اجباری برای بکار بردن این اقدامات ترکیبی پیشگیرانه قرار نداده ولی افرادی که اهمیت بیشتری برای اشیاء گرانبها و وسایل زندگیشان قائل هستند آن را انجام و از نتایج مثبتش برخوردار می شوند.
یک مطالعه دیگر در انگلستان نیز نشان داده اگر پلیس ضمن پیگیری های کشف سرقت های جاری، هشدارهای لازم جهت تکرار نشدن آن برای قربانیان را گسترش دهد می تواند در افزایش میزان رضایتمندی مردم بسیار موثر باشد.
حدود 11 تا 13 درصد از موارد نقض قانون در سال 2002 در کشور دانمارک مربوط به سرقت است و این جرم هزینه های مالی و احساسی زیادی را بر مردم و مالباختگان وارد می آورد؛ در سال 2002 تعداد 28 هزار و 540 مورد سرقت از ویلاها، هفت هزار و 17 مورد از آپارتمانها، 10هزار 255 مورد از گاراژها و زیر زمینها و هفت هزار و 322 مورد سرقت از خانه های شخصی و 638 مورد سایر سرقت ها ثبت شده که در مجموع، تعداد 53 و 772 مورد یعنی 11 درصد از کل جرایم دانمارک در آن سال را که 491 و 26 مورد بوده است را شامل می شود.
این آمار در مقایسه با سایر کشورها بسیار بالا بود و در بین 17 کشور صنعتی که توسط سازمانهای بین المللی مورد مقایسه قرار گرفتند بعد از استرالیا رتبه دوم را داشت که البته دلیل این آمار بالای سرقت بخاطر امنیت و حفاظت پایین خانه های دانمارکی ها در آن سالها بوده است.
تحقیقات موسسه مردم شناسی آمریکا نیز نشان داد که رابطه مستقیمی بین اعتیاد و بیکاری با سرقت وجود دارد پس اگر این دو عامل از بین روند بسیاری از سرقتها کاهش خواهند یافت لذا باید پس از آنالیز دقیق راهکارهای مفیدی ارائه گردد.
بررسی های موسسات تحقیقاتی دانمارک که روی سن 856 نفر از سارقین انجام شد نشان داد که 94 درصد آنها مرد هستند و 54 درصد از سارقین زیر 25 سال و 71 درصد از سارقین زیر 30 سال سن دارند.
گروههای تحقیقاتی شروع به مصاحبه با 105 نفر از سارقین دستگیر شده نمودند و مشخص شد 33 درصد از آن ها در سال گذشته کمتر از 5 مورد سرقت انجام داده اند، 28 درصد از سارقین بیان کردند که 11 تا 29 مورد سرقت در سال گذشته انجام داده اند و 7 درصد از ایشان بیش از 50 مورد سرقت را درسال مرتکب شدند؛ حتی تعداد کمی گفتند که در هرماه 50 فقره سرقت انجام می دادند یعنی درحدود 700 مورد درسال، هرچند باورش مشکل است ولی گاهی در بازداشت نگهداشتن یک سارق، تاثیر بسیار زیادی در کاهش آمار سرقت یک ناحیه داشت.
تقریباً همه مصاحبه شوندگان، انگیزه و هدف خود را ازسرقت، کسب درآمد برای زندگی و یا برای تهیه مواد مخدر بیان کردند و عده کمی نیز انگیزه های انتقام از جنس مخالف و یا کارفرمای قبلی شان عنوان نمودند.
اقدامات عملی که پس از بررسی های فراوان توسط دانمارک انجام شد عبارتند از:
1. هشدار یا آژیر سرقت: که ممکن است قابل شنیدن و یا بی صدا باشند، زمانی که بیصدا هستند به مرکز پلیس و یا سایر مکانهای حفاظتی وصل هستند.
2. سخت کردن هدف برای سارقین: این اقدام شامل اقدامات فیزیکی پیشگیرانه است که در مکانهایی که پتانسیل بالایی برای سرقت دارند انجام می شود. از قبیل مقاوم سازی درها وپنجره ها ، قفلها و بکاربردن تجهیزات ایمنی وضد سرقت ویا معطل کننده برای سارقین.
3. استفاده از مخبرین محلی: که بسیار در جهت اقدامات سریع پلیس موثر واقع شد.
4. نشاندارکردن اشیاء و وسایل قیمتی: این مورد نیز بسیار موثر واقع شد در این اقدام اشیاء قیمتی از جمله جواهرات و یا وسایل گرانقیمت دیگر دارای کد شدند که با آن کد، مشخصات مالک بدست می آمد لذا اموال حتی بعداز سرقت نیز قابل ردیابی بودند.
5. نشاندادن حضور صاحب خانه بصورت مجازی: برای این مورد از وسایلی استفاده شد که در فاصله های زمانی مختلف، با قطع و وصل کردن برق، چراغهای خانه و رادیو و تلویزیون را خاموش و روشن کند و یا پارک کردن خودرویی در پارکینگ، زمانی که صاحب خانه حضور ندارد و یا هر اقدام دیگری که نشانگر حضور ساکنینی در خانه باشد.
6. استفاده از دوربین مدار بسته: این اقدام هم در پیشگیری از جرم سرقت موثر است و هم در ردیابی و شناسایی مجرمین تاثیر به سزایی دارد.
7. رفع موانع و بهبود دید: مانند هرس کردن درختان و یا برداشتن هر مانعی است که باعث کاهش دید روی محل شود زیرا وقتی مکانی در پوششی فرو رود و از دید مخفی باشد برای سرقت مناسب می شود.
8. محدود کردن دسترسی به محیط های مسکونی: می تواند از طریق نصب فنس ها و یا استفاده از نگهبان در مناطق مسکونی می باشد.
اقدامات انجام شده و مداومت بر آنها و کنترل مجرمین و اقدامات فرهنگی انجام شده در جهت رفع بیکاری و اعتیاد در این کشور باعث شده تا شاهد روند نزولی آمار سرقت باشیم به طوری که آمار سرقت مسکونی درسال 2014 به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت 4/652 مورد می باشد و آمار کلی سرقت نیز در این کشور با روندی نزولی در سال 2014 به8/1232 مورد به ازای هر 100 هزارنفر جمعیت این کشور می باشد.
اما در سال 2005 پروژه ای با عنوان کاهش سرقت در عمل در شهر هارتل پول انگلستان انجام شده، در این شهر که 3 هزار و 500 خانوار ساکن دارد، طرحی آزمایشی در سال 2001 به اجرا درآمد با هدف کاهش سرقت، بدین منظور موسسه ای تشکیل شد تا پس از بررسی همه جانبه شرایط، راهکارهایی اساسی را بتوانند در زمینه کاهش سرقت ارائه دهند دلیل انتخاب این شهر برای مطالعه این بود که اقدامات متنوع و گسترده ای در زمینه کاهش سرقت در این شهرانجام شد که موثر واقع شدند؛ در این شهر کوچک، دو سال قبل از شروع این طرح، 61 سرقت به ازای هر یک هزار خانوار درسال وجود داشت.
این موسسه پس از بررسی های فراوان به این یافته ها دست یافت که یک سرقت موفق نیاز به یک مجرم با انگیزه و توانایی کافی، با دسترسی به خانه ای حاوی کالاهای با ارزش و قابل تبدیل سریع به پول و یا مواد مخدر را دارد. پس برای پیشگیری از سرقت باید این عوامل را از میان برداشت.
اقداماتی که باید انجام شود عبارتند از:
1. اقداماتی جهت کاهش انگیزه مجرم برای ارتکاب به جرم (برنامه هایی فرهنگی برای تغییر مسیر جوانان از سرقت): عبارت بودند از تلاش دولت برای پرکردن اوقات جوانان در راههای سازنده و ترغیب آنها در راههای سازنده با پیامهای مثبت در مورد پیشگیری از جرم و پیش رفتن به سمت شهروند خوب شدن، این اقدامات مرکب بودند از گذاشتن جلسات شبانه و فعالیتهای در فضای باز و استفاده از مکانهای ورزشی به عنوان نقاط کانونی. سرپرست انجمن ایمنی پلیس و مرکز مشاوره آنان از مدارس دیدار می کردند و علاقه در جوانان بتدریج زیاد شد، به طوری که بیش از 200 جوان در جلسات شبانه و50 مرکز فعالیت و ورزش در فضای باز حضور می یافتند.
گام بعدی ، راهنمایی و درمان مجرمین جوان بود که این اقدام در قالب دوره هایی برای شناسایی و توسعه شخصیتی مجرمین جوان در محلی خاص برگزار شد. هدف از این دوره ها تشویق برای یادگیری فعال، به منظور بالا بردن سطح آگاهی و به چالش کشیدن نگرش ها و بالابردن ارزشهای رفتاری آنهاست. از راهنمایی مراکز ورزشی نیز برای کار با این جوانان هدف و علاقمند کردن آنها برای طی این دوره ها استفاده شد.
2. اقداماتی جهت پیشگیری و مشکل سازی دسترسی به موقعیت ارتکاب به جرم بود.
این اقدامات با هدف کاهش تعداد و تکرار سرقتها انجام شد. این موارد شامل توصیه هایی برای ایمن سازی و بالا بردن امنیت منازل بود از قبیل: قفلهای ضد سرقت جدید برای درها و پنجره ها، فنس ها، چراغهای امنیتی و تایمرها برای خاموش و روشن کردن چراغها و رادیو و تلویزیون منازل خالی.
3. اقداماتی با هدف کاهش عواید حاصل از سرقت برای مجرمان، بوسیله کاهش قابلیت فروش اجناس مسروقه برای آنها.
اما بر اساس آنچه در بالا پرداخته شد، چهار اقدام برای پیشگیری موقعیتی و مشکل سازی دسترسی سارقین به اهداف ( منازل ) انجام شد که عبارتند از:
1. نصب دروازه برای کوچه ها: مسئله دسترسی سارقین به مکانهای هدفشان از طریق کوچه ها از طریق گذاشتن دروازه در، ورودی های کوچه ها محدود شد تا به راحتی نتوانند تردد نمایند و کنترلی روی آنها باشد. این دروازه ها قابلیت بلند شدن از سطح زمین را داشتند تا خودروها بتوانند عبور کنند و یک در کوچک هم داشتند برای عبور افراد پیاده. مشکلاتی سر راه اجرای این بخش از طرح وجود داشت که مهمترین آنها موانع قانونی برای بستن کوچه ها بود که باعث ایجاد تاخیر در اجرای این طرح گردید.
2. انواع مختلف مشکل سازی هدف که در بالا در بخش اقدامات پیشگیرانه توضیح داده شد.
3. توسعه اجتماعی: شهروندان محلی در این خصوص پس از یک پروسه آزمون و مصاحبه پذیرفته شدند، این افراد از ساکنین قدیمی محلی بودند که دارای تجربه در زمینه توسعه اجتماعی نیز بودند. این افراد نقش رابط را بین مدیران پروژه و گروههای مختلف مردم و سازماندهی آنان بازی می کردند.
4. آموزش و آگاهی دادن: بدین منظور، کمپینی به منظور دادن آگاهی و آموزش عمومی به منظور کاهش دادن تعداد قربانیان راه اندازی شد، اقدامات این کمپین شامل: روز شاد و سرگرم کننده برای خانواده ها، هفته پیشگیری ازجرم، خبرنامه، بازدید از مدارس و توزیع بسته های ارتقاء امنیت و... بود. که اقدامات ذکر شده در این بخش، ارتباط تنگاتنگی با سایر اقدامات ذکرشده دارد.
مجموعه اقدامات انجام شده در شهر مورد آزمایش باعث شد که سرقت ها از تعداد 223 سرقت در دو سال قبل یعنی سال 1998، به تعداد 145 در دوسال بعداز اجرای این طرح(سال2003) رسید. یعنی 35 درصد کاهش را نشان داده است.
این طرح در چندین شهر از کشورهای آمریکا و انگلستان انجام شده، کاهش 50 درصدی را نشان می دهد پس نمی توانیم به عنوان یک اقدام و الگوی واحد برای همه جرایم از آن استفاده کنیم. برای مثال برای بررسی سرقت خودروها از پارکینگها، استفاده از دوربین مدار بسته موثرتر است تا بهبود روشنایی محیط و یا حفاظ های امنیتی، هرچند که این عوامل هم در موفقیت این طرحها بی تاثیر نیستند.
-------------------------------------------------------------------------------
* رئیس مرکز تحقیقات کاربردی پلیس آگاهی ناجا
کپی شد
