به گزارش روز شنبه روابط عمومی مدیریت فرهنگی هنری منطقه و فرهنگسرای سرو، رضا جلالی در آیین تجلیل از مادران ایثارگر جانبازان و معلولان در این فرهنگسرا ضمن تبریک روز مادر اظهارداشت: وقتی اسم حضرت زهرا(س) می‌آید ناخودآگاه به یاد گل‌واژه‌ای به نام گل شقایق می‌افتیم که در میان گل‌ها معطرترین، گمنام‌ترین و کم‌عمرترین گل است، همه شما مادران که فرزند معلولی را سرپرستی می‌کنید شقایق مذهب هستید که اقتدا کرده و گل‌واژه‌ای به نام مادر را به خوبی معنا کردید.
وی خطاب به مادران گفت: من نه از مقام یک دلجو بلکه به عنوان کسی که در دورهمی‌های شما مشارکت می‌کند بر خود لازم می‌دانم که این روز را به شما تبریک بگویم.
جلالی با اشاره به واژه ایثار اجتماعی افزود: اخیرا عبارت جدیدی به نام ایثار اجتماعی را وارد ادبیات شهری کرده‌ایم، این واژه بدین معنی نیست که دو گروه در برابر هم قرار گرفته باشند و کسی مجروح شود بلکه آن شخصی که عصای فرد نابینایی را گرفته و او را از خیابان رد می‌کند نیز ایثار اجتماعی کرده است.
مدیرکل امور ایثارگران و جانبازان شهرداری تهران بیان کرد: از این منظر معتقدم مادرانی که در اوج غربت به همراهی فرزندان مبتلا به اوتیسم خود می‌پردازند نیز ایثار اجتماعی کرده‌اند، خود من جانباز شده‌ام اما باید اعتراف کنم که مرتبه ایثارگری شما از ما هم بالاتر است و به حال شما غبطه می‌خورم. شما از مشکلات عبور کردید و به قله رسیدید.
وی گفت: در جریان هشت سال دفاع مقدس، عملیات‌های مهمی داشتیم که با رمز یا زهرا و با اقتدا به نام ایشان انجام شد، سه عملیات مهم فتح‌المبین، والفجر ۸ و کربلای ۵ از عملیات‌های مهم و موفقیت‌آمیز هشت سال دفاع مقدس بودند که با رمز یا زهرا(س) انجام شدند.
دبیرکل حزب مردم‌سالاری نیز در این آیین ضمن تقدیر از مقام مادران اظهارداشت: در چنین مناسبت‌هایی باید از مادران قدردانی ویژه داشته باشیم و احترام‌شان را حفظ کنیم نباید این‌گونه باشد که زمانی که پیر و یا بیمار شدند آنان را به خانه سالمندان ببریم بلکه باید تکریم‌شان کنیم. خداوند در قرآن آیه «و بالوالدین احسانا» را به کار برده است؛ این آیه چیزی بیشتر از احترام یعنی «احسان» را به ما یادآوری می‌کند.
مصطفی کواکبیان گفت: احسان به پدر و مادر اثر دارد و بسیاری از درب‌ها را به روی افراد باز می‌کند، در این آیین مادرانی حضور دارند که برای فرزندان مبتلا به اوتیسم خود بسیار زحمت کشیدند و حتی از جانشان مایه گذاشتند، باید از این مادران تجلیل کنیم و مقام‌شان را ارج نهیم.
نیره‌السادات عبدالهی‌مقدم مدیر طیف مهر اوتیسم نیز در این آیین بیان کرد: این روز متعلق به مادران بی‌زره و گرفتار در معلولیت است و می‌خواهیم در این جلسه از آنان تقدیر کنیم.
مادر یاشار یکی از کودکان مبتلا به اوتیسم که در این آیین قطعه کوتاه موسیقی را به صورت زنده اجرا کرده و مورد تشویق حاضران قرار گرفت، درباره نوع مواجهه خانواده خود با این بیماری اظهارداشت: من و پدر یاشار با تلاش‌های شبانه‌روزی توانستیم تا او را به این نقطه برسانیم و همیشه تلاش کردیم تا بارقه امید را در دل مادرانی که فرزندشان اوتیسم دارد زنده نگه داریم.
وی گفت: زندگی کردن در کنار بچه کم‌توان به دلیل مسائلی که دارد بسیار سخت است، یاشار ۲ ساله بود که فهمیدیم اوتیسم دارد، دکتر معالج او خیلی رک و صریح به من گفت که بچه‌ات ویژه است و چیزی از او در نمی‌آید و رشدی نخواهد داشت، او به من گفت که فضایی را برای این بچه فراهم کن و فقط به فکر خودت باش، او احتمالا نمی‌دانست که برای یک مادر، عزیزتر از خودش فرزندش است.
مادر یاشار افزود: آن شب فقط گریه کردم اما باید بگویم که فقط یک شب عزای اوتیسم فرزندم را گرفتم. کلی با خدا درد و دل کردم و روز بعد را قوی‌تر از روزهای قبل آغاز کردم. با خود گفتم که خداوند می‌فرماید «ان مع العسر یسری» و قطعا زیر وعده‌اش نمی‌زند. توجه داشته باشید که یاشار هیچ‌گاه ترمز زندگی ما نشد. متاسفانه خیلی از مادرها بعد از این که می‌بینند فرزندشان مبتلا به اوتیسم است کار و درس را رها می‌کنند اما بیماری پسرم یک نقطه عطف برایم بود.
وی بیان کرد: من معلم انگلیسی در یک مدرسه بودم اما بعد از این جریان رشته‌ام را تغییر دادم و به سمت روان‌شناسی رفتم تا بتوانم ارتباط بهتری با یاشار برقرار کنم، همین که او امشب توانست یک قطعه موسیقی را بنوازد برای من و پدرش بسیار ارزشمند است. خاطرم هست وقتی که او اولین نمایشگاه خود را برگزار کرد، اولین پوستر را برای همان خانم دکتری فرستادم که به من گفت پسرت هیچ چیز نمی‌شود. به او نوشتم که یاشار حالا ۱۳ ساله است اما در حال رشد کردن است. باورش نمی‌شد اما ما با تلاش به این نقطه رسیدیم.
اجرای قطعات موسیقی توسط گروه هنرمندان اوتلار از آذربایجان و تجلیل از مادران حاضر در این جلسه از دیگر بخش‌های برنامه بود.
