به گزارش ایرنا، شهرری مامن دفن بزرگان و امامزادگان و محل اقامت اقوامی با رنگهای مختلف است که سرنوشت و هویت ایرانی و اسلامی را به اندازه تاریخ حکایت میکند؛ اما ایام محرم با شور خاصی بواسطه این اقوام در این خطه مذهبی برپا میشود که بسیار دیدنی و شنیدنی است.
اینبار محله مقیم عراقیها است که در ایام تاسوعا و عاشورا عزای حسینی را با مشعلهای سوزانش نمایان میکنند؛ اهالی نجف، کربلا و کاظمین که از دهه ۶۰ به بعد همسایه ساکنان فلکه سوم دولت آباد شدند، حال و هوای ماتم حسینی را با روشی دیگر عرضه میکنند.
در این محله همه چیز رنگ و بوی شهرهای عراق را دارد. بیشتر از فارسی، عربی تکلم میشود. شاورما و باقلوا فروشیها که همیشه خدا شبها باید جوابگوی صفهای طولانی مشتریهایشان باشند در طول سه شب کرکرهها را پایین داده و روی آنها سیاهه نصب کردهاند و پیر و جوان خودشان را به حسینیه معروف بلوار قدس رساندهاند تا به شروع مراسم مشعل گردانی برسند.
آیین مشعل گردانی در شب نهم محرم با مراسم مشق شمشیر آغاز میشود و مشعلهای چوبی بر روی علم قرار میدهند تا عزاداران، آنها را بر دوش گذاشته و در خیابانها بچرخانند.
جوانهای عشیرههای نامدار کنار هم صف میکشند؛ روی کمربندها و بازوبندهایشان نوشتهاند که فدایی اهل بیت (ع) هستند.
شمشیرهای بلندی به دست میگیرند و به زبان عربی بر قاتلین سیدالشهدا(ع) لعن میفرستند و اعلام میکنند که تا زمین و زمان پا برجاست؛ دوست دوستان سیدالشهدا(ع) و دشمن دشمنان اهل بیت (ع) هستند.
جماعت شمشیر به دست از اهالی عزادار میخواهند تا با صدای بلند "لبیک یا حسین" بگویند، سپس مشعلها روشن میشوند و در آسمان میچرخند؛ همچنان که نوای "یا حسیین" در فلک میپیچد و این شور جوانان عربی است که بر آسمان طنین انداز میشود.
شب هشتم محرم نیز، به همین صورت می گذرد، زیرا لشکر امام حسین (ع) وارد کربلا شده و روز عاشورا نزدیک است. بعضی از هیاتها هم، در شامِ غریبان و در این شب، به یاد شهدا و غریبی زنان و کودکان، نور بر دوش میگیرند.
شعلههای آتش، در آسمان میچرخانند و عزادارانی که چشمان پر اشک خودشان را به آنها دوختهاند و برای غربت امام حسین(ع) و همراهانش اشک ماتم میریزند.
آیین مشعل گردانی، که اعراب بیشتر آن را اجرا میکنند و قدمتی در حدود ۵۰۰ سال دارد، علاوه بر شهرری در قم، اردکان، یزد، شوشتر و بهبهان نیز برگزار میشود.
گزارش: روح الله صائب
۶۰۰۳