زنده ماندنم معجزه است مرگ را با تمام وجودم حس کردم سرعت هواپیما زیاد بود برای یک کار نیمه تمام مانده‌ام

تنها بازمانده حادثه سقوط هواپیمای 707 ارتش می‌گوید زنده ماندنش معجزه است و باید ببینم خدا برای کدام کار نیمه تمام به من عمر دوباره‌ای بخشید.

به گزارش‌خبرنگار ایلنا، سرهنگ فرشادمهدوی ، 44 ساله و مهندس پرواز، تنها سرنشین از جمع 16نفره هواپیمای بوئینگ 707 ارتش است که این روزها به جهت جراحات وارده ناشی از سقوط هواپیما در بیمارستان بستری است.

مهدوی درباره ماموریت کاری‌اش می‌گوید: برای تنظیم بازار، ماموریت خرید گوشت از کشور قرقیزستان را برعهده داشتیم که پس از انجام ماموریت و خرید گوشت، حوالی ساعت 5 صبح از کشور مبدا به مقصد تهران پرواز کردیم.

مهدوی درباره حادثه سقوط هواپیما در فرودگاه فتح البرز گفت: هواپیما در شرایط کاملا عادی و طبق دستورالعمل‌های معمول در فرودگاه به زمین نشست و همه چیز طبیعی بود اما یک لحظه دیدیم که در انتهای باند هستیم و سرعت زیاد باعث شد هواپیما از مسیر خودش منحرف و با برخورد به منازل مسکونی دچار آتش‌سوزی شود.

وی افزود: از لحظه برخورد هواپیما چیزی به خاطر ندارم و یادم نمی‌آید آن لحظه چه اتفاقی افتاد. ولی فرصت هیچگونه عکس العملی نداشتیم. وقتی به خودم آمدم دیدم که همه جا را دود گرفته و بین دو سرنشین هواپیما گیر افتاده ام .

مهندس پرواز 707 ارتش ادامه داد: هواپیما بلافاصله بعد از برخورد با منازل مسکونی دچار آتش سوزی شد و در حالی که آتش هر لحظه نزدیک‌تر می شد، دیدم که لباس‌هایم بین آهن‌ها گیر کرده و نمی‌توانم کاری بکنم همان لحظه دیدم جوانی آنجا ایستاده و داد زدم، کمک! نمی دانم صدای من شنیده می‌شد یا نه؟ اینکه چگونه صدای مرا شنید از امدادهای الهی بوده.

وی که هنوز در شوک این حادثه مهلک قرار دارد، زنده ماندنش را بیش از هر چیزی لطف و امداد الهی می‌داند و می گوید: من در آن لحظات مرگ را با تمام وجودم حس کردم و مانند فیلم ها به فکر کار انجام نشده ای هستم که به خاطر آن زنده ماندم؛ احساس می‌کنم خدا خواسته بمانم تا کار انجام نشده‌ام را کامل کنم. حالا باید ببینم چه کار ناتمامی داشتم که خدا دوباره فرصت زنده بودن را به من داده است.