امام خمینی (س) درروزدوازده بهمن ماه 1357 هنگام بازگشت به ایران،پس ازپانزده سال تبعید درحضور جمعیت انبوهی ازمردم درفرودگاه مهرآباد سخنرانی تاریخی دربیان چگونگی جریان انقلاب انجام دادند که مشروح این سخنرانی را می خوانیم:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر مىکنم. عواطف ملت ایران به دوش من بار گرانى است که نمىتوانم جبران کنم. من از طبقه روحانیون که در این قضایاى گذشته جانفشانى کردند، تحمل زحمات کردند، از طبقه دانشجویان که در این مسائل مصایب دیدند، از طبقه بازرگانان و کسبه که در زحمت واقع شدند، از جوانان بازار و دانشگاه و مدارس علمى که در این مسائل خون دادند، از اساتید دانشگاه، از دادگسترى، قضات دادگسترى، وکلاى دادگسترى، از همه طبقات، از کارمندان، از کارگران، از دهقانان، از همه طبقات ملت تشکر مىکنم.
آن زحمتهاى فوق العاده شماست که با وحدت کلمه پیروز شدید؛ البته در قدم اول، پیروزى شما ... الآن [در مرحله اول است] و آن اینکه خائن اصلى را که محمد رضا نام دارد، از صحنه کنار زدید. گرچه گفته مىشود که در خارج از کشور به دست و پا افتاده است؛ و حالا که اربابها هم دست رد بر سینه او زدهاند و او را راه نمىدهند، حالا متوسل شده به بعضى همجنسهاى خودش، شاید بتواند باز راهى پیدا کند. و این یک خیال خامى است که بعد از پنجاه سال خیانتهاى این سلسله و بعد از سى و چند سال جنایات و خیاناتِ این شخص خائن به این مملکت، که مملکت ما را به عقب راند، مملکت ما را- فرهنگش را فرهنگ استعمارى کرد، زراعتش را به باد فنا داد، خزاینش را به باد فنا داد، مملکت را ویران کرد، و جُندىِ او و ارتش او را تابع ارتش غیر کرد، تابع مستشاران غیر کرد و اینها تأسفاتى است که ما داریم و ملت ما دارند، [بار دیگر بتواند به قدرت بازگردد].
ما پیروزىمان وقتى است که دست این اجانب از مملکتمان کوتاه شود و تمام ریشههاى رژیم سلطنتى از این مرز و بوم بیرون برود و همه رانده بشوند. و این کارها و این چیزهایى که اخیراً واقع مىشود و دست و پا مىزنند عمال اجانب که یا شاه را برگردانند- یعنى شاه سابق- و یا رژیم دیگرى و یا رژیم سلطنتى را حفظ کنند، این مطلب را باید بدانند که گذشته است مطلب؛ و این طور مسائلى که شما پیش مىآورید دست و پایى بیش نیست. و اگر تسلیم ملت نشوید، ملت شما را به جاى خودش مىنشاند.
ما باید از همه طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزى تا اینجا به واسطه وحدت کلمه بوده است. وحدت کلمه مسلمین- همه، وحدت کلمه اقلیتهاى مذهبى با مسلمین، وحدت دانشگاه و مدرسه علمى، وحدت طبقه روحانى و جناح سیاسى. باید همه این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه رمز پیروزى است؛ و این رمز پیروزى را از دست ندهیم و- خداى نخواسته- شیاطین بین صفوف شما تفرقه نیندازند. من از همه شما تشکر مىکنم و از خداى تبارک و تعالى سلامت و عزت همه شما را طالب، و از خداى تبارک و تعالى قطع دست اجانب و ایادىِ بسته به آنها را خواهان هستم.
صحیفه امام، ج6، ص: 8
