از ماه مبارک رمضان به ماه مهمانی الهی نام برده شده است و در حدیثی از حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که ایشان فرمودند دعیتم الی ضیافت الله. اما این ضیافت با دیگر مهمانی ها چه فرقی دارد؟
به گزارش خبرنگار جماران، آخرین روز ماه شعبان سال 1400 قمری مصادف شده بود با بیست و یکم تیرماه سال 59، جمعی از اعضای جامعه اسلامی بانوان شمیران در حسینیه جماران حاضر شدند تا با امام خمینی (س) دیدار داشته باشند. چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی. در آستانه ماه مبارک رمضان دیدار با عبد خالص خدا را می شد به فال نیک گرفت و بهره برد از محضرش و از سخنانش. ایشان به مقدمه بودن ماه شعبان برای ورود به ماه مبارک رمضان اشاره کردند و فرمودند:
ماه مبارک رمضان نزدیک شد و در این ماه مبارک خودتان را تقویت کنید به قوّت هاى روحانى. در یک حدیثى است که پیغمبر اکرم فرمودند که ماه رمضان آمد، اقبال کرد، آمد. در ضمنش مى فرمایند که دُعیتُم الى ضیافَةِ اللَّه.[1] ضیافت هاى خدا با ضیافت هاى مردم این است فرقش که وقتى شما را یک اشخاصى دعوت بکنند به یک مهمانى، وقتى بروید در آن مهمانى به حسب فراخور حال، یک چیزهایى براى خوردنى و یک چیزهایى براى تفریح و این چیزهاست. ضیافت خدا در ماه رمضان یک شعبه اش روزه است، آن ضیافت خداست؛ یک شعبه اش روزه است و یک امر مهمش که مائده غیبى و آسمانى است قرآن است. شما دعوت شده اید به مهمانى خدا و شما در ماه رمضان مهمان خدا هستید. مهماندار شما، شما را وادار کرده است به اینکه روزه بگیرید. این راه هایى که به دنیا باز است و شهوات است، اینها را سدش کنید تا مهیا بشوید براى لیلة القدر. ماه شعبان مقدمه است براى ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند براى ورود در ماه مبارک رمضان و ورود در «ضیافة اللَّه». شما وقتى که مى خواهید به مهمانى بروید خوب، یک وضع دیگرى- غالباً البته-، یک وضع دیگرى خودتان را درست مى کنید. لباسى تغییر مى دهید و یک طور دیگرى وارد مى شوید. آن طورى که در خانه هستید یک تغییرى مى دهید. ماه شعبان براى این است که همان مهیا بودنى که مى خواهید مهمانى بروید، خودتان را مهیا مى کنید و سر و ظاهرتان را، سر و صورتتان را یک قدرى فرق مى گذارید با آن وقتى که در خانه هستید. در ضیافت خدا، ماه شعبان براى مهیا کردن این افراد است، مهیا کردن مسلمین است براى ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیده ام در ادعیه، دعایى را که گفته شده باشد همه امام ها این دعا را مى خواندند، در دعاى شعبانیه این هست؛ اما من یادم نیست که در یک دعاى دیگرى دیده باشم که همه ائمه این را مى خواندند. این مناجات شعبانیه براى این است که شما را، همه را مهیا کند براى «ضیافة اللَّه».
بحار الأنوار؛ ج 93، ص 356، ح 25: «شما به مهمانى خدا دعوت شده اید».
