آیت الله شهاب الدین اشراقی، مشاور امین رهبر کبیر انقلاب اسلامی

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران:مرحوم آیت الله اشراقی داماد حضرت امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی بود که پیش و بعد از انقلاب اسلامی ایران یکی از خدمتگزاران به اسلام و انقلاب و از یاران باوفای امام امت(س) و در همه جا از ملازمین مجاهد ایشان بود که در 21 شهریور 1360 بر اثر سکته مغزی درگذشت و به دیار باقی شتافت.
آن چه در پی می آید مطلبی است در گرامیداشت این عالم ربانی ، محقق و خدمتگذار به اسلام که به مناسبت بیست و هشتمین سالگرد ارتحال ایشان به قلم همکار ارجمندمان آقای فرامرز شعاع حسینی به رشته تحریر در آمده است:

آیت الله میرزا شهاب الدین اشراقی فرزند حاج میرزا محمد تقی در سال 1302 ه .ش در شهر قم زاده شد. پدر وی از جمله شاگردان برجسته و ممتاز حوزه قم بود و در فقه و اصول حکمت و کلام ، شعر و ادبیات مهارت داشت و سالها در سلک علما و مدرسین حوزه بود. مرحوم میرزا محمد تقی اشراقی در فن وعظ و خطابه و نطقهای آتشین کم نظیر بود و با شجاعت و شهامت مخصوص به خود در هوشیاری فضلا و مردم عصر خویش جدیتی فراوان داشت. این دانشمند خطیب در سن 55 سالگی بر اثر عارضه قلبی در 25 رمضان سال 1368 هجری قمری بر اثر سکته قلبی درگذشت و در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام به خاک سپرده شد. بعد از فوت این عالم مجاهد فرزند برومندش مرحوم آیت الله میرزا شهاب الدین اشراقی وارث علوم پدر گردید.
میرزا شهاب پس از تکمیل دوره سطح به درس خارج فقه و اصول آیات عظام سید محمد محقق یزدی ، آیت الله بروجردی و حضرت امام حاضر شد . ارتباط و آشنایی ایشان با حضرت امام خمینی(س) منجر به وصلت با یکی از دختران مکرمه این خاندان جلیل‌القدر شد و از آن تاریخ به بعد مرحوم اشراقی از معتمدین خاص حضرت امام در اداره بیت ایشان شد . بطوری که این روحانی برجسته بعد از تبعید امام به ترکیه در سال 1343 به عنوان وکیل تام الاختیار امام انتخاب شد تا به رتق و فتق اموربپردازد و در همین ارتباط فعالیت چشمگیری در کمک رسانی به روحانیون مبارز و خانواده مبارزان داشت .
تلاشهای مستمر این روحانی گرانقدر در اداره بیت امام و نقش ایشان در پیشبرد نهضت امام خمینی و ایجاد حلقه ارتباطی یاران و دوستان حضرت امام با ایشان موجب آن گردید که این فعالیتها از چشم ساواک دور نماند بطوری که ساواک در گزارش های مختلفی به نقش مهم ایشان اشاره کرده است.
سرانجام نفوذ ناپذیری در شخصیت میرزا شهاب الدین اشراقی، رژیم را بر آن داشت تا حکم بازداشت وی را صادر کند. لذا ایشان را دستگیر و برای آنکه او را از فضای قم دور و ارتباطش با مرتبطین نهضت قطع گردد به همدان تبعید کردند. مرحوم آیت الله اشراقی با سپری کردن دوران تبعید به تهران منتقل شد و در منزلی تحت نظر ماموران امنیتی قرار گرفت .
در غیاب ایشان مسئولیت دفتر امام به آیت الله پسندیده واگذار شده بود لذا با اوج گیری انقلاب اسلامی در 1357 و پس از تبعید آیت الله پسندیده برادر و نماینده تام الاختیار حضرت امام ، مرحوم اشراقی دوباره از طرف امام خمینی به عنوان وکیل تام الاختیار انتخاب و در قم به حل و فصل مسائل و رسیدگی به مشکلات پرداخت .
ارتباط تنگاتنگ و موثر آیت الله اشراقی با امام در نامه های بجا مانده از این دو بزرگوار مشهود است. در یک نامه خانوادگى در تیر 1345 از نجف اشرف، حضرت امام خمینی دو بار سلامتی آیت الله اشراقى را از خداوند متعال خواستار می شود و به او می نویسد: " از اینکه فرصت مطالعه پیدا کردید و بحمدالله جهت نگرانی ندارید، خوشوقتم." متن کامل این نامه چنین است:
"بسمه تعالى
خدمت ذى سعادت جناب مستطاب عماد الاعلام و حجت الاسلام آقاى اشراقى - دام.
مرقوم محترم که حاکى از سلامت مزاج محترم بود واصل، لکن هیچ مرقوم نشده بود که مکتوبى از اینجانب واصل شده است یا خیر حتى مکتوب اخیر که راجع به اجازه تصرف در آن وجه بود. در هر صورت سلامت شما و نور چشم مکرم صدیقه را از خداوند خواستار است، و همین طور سایر نور چشمان را.
اینجانب بحمد اللَّه سلامت هستم و هواى اینجا هم تاکنون طورى نیست که ناراحت کننده باشد، خصوصاً که زیر زمین خوب داریم و بحمد اللَّه وسایل هم موجود است فقط نگرانى از وضع ایران است. خداوند تعالى ان شاء اللَّه اصلاح فرماید.
از اینکه فرصت مطالعه پیدا کردید و بحمد اللَّه جهت نگرانى ندارید خوشوقتم. از آقاى لواسانى مکتوبى داشتم، نوشته بودند «یک هزار تومان حواله کردم» لابد رسیده است. در خاتمه سلامت جنابعالى را خواستار است. والسلام علیکم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوى الخمینى. "
نامه دیگر امام خمینی به آیت الله اشراقى در همین ایام تبعید در مورد رسیدگى به وضع تبعید شدگان است. در این نامه که به تاریخ ‏28 تیر 1357 در نجف نوشته شده است، امام از وضعیت تبعیدشدگان و منبر نرفتن آیت الله خزعلی از آیت الله اشراقی کسب اطلاع می کند و از او می خواهد تا گرفتاری وی رفع شود. متن کامل این نامه چنین است:
" بسمه تعالى
13 شعبان 98
خدمت جناب مستطاب عمادالعلماء الاعلام و حجت الاسلام آقاى اشراقى- دامت افاضاته.
به عرض عالى مى‏رساند، توفیق و سلامت جنابعالى را از خداوند تعالى خواستار است. لازم است تذکر دهم که راجع به آقایانى که تبعید شده‏اند از آقاى اخوى سؤال کنید چه معامله‏اى مى‏شد. همان نحو عمل نمایید.
از قرار مسموع آقاى خزعلى براى نرفتن منبر و محدود بودن گرفتارى مادى پیدا کرده‏اند جنابعالى به وسیله آقاى غفاریان از ایشان استفسار کنید و آنچه گرفتارى دارند رفع کنید و در آتیه هم تا وضع چنین است رفع گرفتارى ایشان بشود. از جنابعالى امید دعاى خیر دارم. والسلام علیکم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوى الخمینى."
با هجرت تاریخی امام خمینی به پاریس ، آیت الله اشراقی به همراه خانواده، خود را به نوفل لوشاتو رساند و همچون یاری صدیق و فداکار در خدمت امام قرار گرفت و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکرد . وقتی آهنگ انقلاب تند شد و پیروزی قطعی گردید و امام قصد خود را در بازگشت به میهن اعلام کرد، مرحوم آیت الله اشراقی به فرمان امام در نوفل لوشاتو ماند تا امانت دار ایشان در انتقال بیت مکرم امام به میهن اسلامی باشد لذا ایشان همچون گذشته از این امر مهم فرمانبرداری کرد و از همراهی در سفر تاریخی امام به ایران خودداری نمود و از فرودگاه پاریس به دهکده نوفل لوشاتو بازگشت تا نگهدار امانتی باشد که به او سپرده شده بود .
آیت الله اشراقی با استقرار حضرت امام در مدرسه رفاه و تثبیت انقلاب در اولین فرصت ممکن به کشور بازگشت و همواره در کنار امام به عنوان مشاوری امین بود و بارها به عنوان نماینده ویژه رهبر کبیر انقلاب اسلامی مسئول بررسی مسائل و مشکلات و حل بحرانهای سیاسی بسیاری شد .
از این عالم ربانی تألیفاتی نیکو مانند سخن حق در تفسیر، پاسداران وحی، چهره های درخشان، دانستنی های لازم و حاشیه بر عروة الوثقی به جای مانده است. یادش گرامی باد.