برای شب های دهه اول ماه ذیحجه نماز مستحبی ای ذکر شده که به جای آوردن آن، فرد را در ثواب حاجیان شریک می کند.
به گزارش خبرنگار جماران، برای ده شب اول ماه ذیحجه دو رکعت نماز مستحبی توصیه شده که به روش زیر به جای آورده می شود:
در هر رکعت پس از سوره حمد و اخلاص آیه ۱۴۲ سوره اعراف خوانده می‌شود. آیه مذکور به میقات چهل‌روزه حضرت موسی در طور سینا برای گرفتن الواح اشاره دارد، که ده روز پایانی آن همزمان با دهه اول ذی‌الحجه بوده است. بر اساس روایتی، کسی که در دهه اول ذی‌الحجه این نماز را بخواند، در ثواب حاجیان شریک خواهد بود.
چگونگی ادای نماز
نماز دهه اول ذی‌الحجه در ده شب اول این ماه بین نماز مغرب و عشاء خوانده می شود. این نماز دو رکعت است. در هر رکعت بعد از سوره حمد و سوره اخلاص، آیه «وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ قالَ مُوسی لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ؛ و با موسى، سى شب وعده گذاشتیم و آن را با ده شب دیگر تمام کردیم. تا آنکه وقت معین پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به کوه طور] به برادرش هارون گفت: در میان قوم من جانشینم باش، و [کار آنان را] اصلاح کن، و راه فسادگران را پیروى مکن.» خوانده می شود. این نماز در مفاتیح الجنان در بخش اعمال ماه ذی‌الحجه ذکر شده است.
آیه مذکور به میقات چهل روزه موسی در طور سیناء برای گرفتن الواح اشاره دارد. در این مدت برادرش هارون، به عنوان جانشین او در میان بنی‌اسرائیل بود. بر اساس این آیه، موسی ابتدا ۳۰ شب در طور سیناء ماند، سپس ۱۰ شب دیگر به آن اضافه شد. در برخی روایات، ۳۰ شب به ماه ذی‌القعده و ۱۰ شب دیگر به دهه اول ذی‌الحجه تفسیر شده است.
پاداش و سند
بر پایه راویتی که در کتاب اقبال الاعمال نقل شده، امام باقر(ع) به فرزندشان امام صادق(ع) سفارش کرده که این نماز را در دهه اول ذی‌الحجه ترک نکند، چرا که اگر آن را در این دهه بخواند در ثواب حاجیان شریک خواهد بود، هرچند که به حج نرفته باشد. سید ابن طاووس این مطلب را از کتاب ابن اُشناس نقل کرده است. بنابر آنچه در کتاب وسائل الشیعه آمده نام کتاب ابن اشناس، «عمل ذی‌الحجه» بوده است.
