به رغم اعلام آمادگی میانمار برای پذیرش مجدد آوارگان روهینگیایی، اما تعداد افرادی که گریز برای بقا را به ماندن ترجیح می دهند همچنان رو به افزایش است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، یورونیوز در گزارشی نوشت: «حمیده بیگم» دو ماه پیش از خانه اش در میانمار گریخت تا به همراه همسر، پسر دو ساله و نوزاد سه ماهه اش در بنگلادش پناه گیرد. همسر حمیده هفته ها قبل از این گریزاز بیم دستگیرشدن تقریبا هرگز پلک بر هم نگذاشت و شب و روز را بیدار سپری کرد.
حمیده حالا در یکی از بزرگترین اردوگاه آوارگان دنیا زندگی را سپری می کند. او و خانواده اش جدیدترین ساکنان این اردوگاه هستند که حدود ۷۰۰ هزار مسلمان از اقلیت «روهینگیا» را در خود جای داده است.
این افراد از آزار و سرکوب نیروهای نظامی در میانمار گریخته اند، اقدامی که سازمان ملل متحد آن را «نمونه بارز و آشکار پاکسازی نژادی» توصیف کرده است.
به رغم اعلام آمادگی میانمار برای پذیرش مجدد آوارگان روهینگیایی، اما تعداد افرادی که همچون حمیده و خانواده اش گریز برای بقا را به ماندن ترجیح می دهند همچنان رو به افزایش است. این خود می تواند نشان دهنده عدم هرگونه پیشرفت در حل و فصل این بحران پس از یکسال از آغاز آن باشد.
کوچ اقلیت روهینگیا از خانه و کاشانه به سوی اردوگاهی با کمترین امکانات در کشور همسایه چالشی بزرگ برای روند متشنج گذر به دموکراسی در میانمار محسوب می شود که با مخدوش شدن چهره «آنگ سان سوچی» رهبر حزب حاکم میانمار و برنده جایزه صلح نوبل در خارج از کشور همراه شده است.
«ریچارد هارسی» تحلیلگر سیاسی و دیپلمات سابق آمریکا در میانمار معتقد است: «بحران موجود آسیبی یر قابل جبران به وجه میانمار در جهان وارد کرده است.»
دولت تحت رهبری آنگ سان سوچی بسیاری از اتهامات مطرح در باره اقدامات خشونت آمیز و غیر متعارف نیروهای امنیتی بر ضد اقلیت روهینگیا را رد کرده است. دولت میانمار برای ترمیم چهره مخدوش خود اقدام به ایجاد مراکز ویژه برایپذیرش مجدد آوارگان روهینگیایی در ایالت راخین کرده است.
این در حالی است که بر اساس روایت و مشاهدات حمیده و دیگر آوارگانی که به تازگی از میانمار به بنگلادش گریخته اند، حل این بحران پس از گذشت یکسال همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد و در حال حاضر هیچ نشانه ای از دسترسی به این راه حل موجود نیست.
بر اساس تازه ترین خبرها حدود ۱۵۰ تن از اقلیت روهینگیا تنها در ماه جاری میلادی خاک میانمار را ترک کرده اند. شمار افرادی که از ابتدای سال جاری از خانه و کاشانه خود آواره شده اند نیز به ۱۳ هزار نفر رسیده است.
خبرگزاری رویترز نیز به نقل از مشاهدات بیش از نیمی از آوارگان روهینگیایی که به تازگی وارد خاک بنگلادش شده اند پیشرفت در راه حل این بحران را اندکی و بسیار ناچیز عنوان کرده است. این افراد به رویترز گرفته اند پس از ماه ها استقامت و مبارزه در میان کلبه های سوخته و روستاهای خالی شده از سکنه، از بیم آزار و دستگیری توسط نیروهای امنیتی چاره ای جز ترک خانه و کاشانه خود نداشته اند.
آنها گفته اند که به صورت محبوس در خانه و در شرایط فقر و گرسنگی روزگار می گذراندند. به گفته آوارگان روهینگیایی شرایط امنیتی و آزار و اذیت سبب شده بود تا کار در مزرعه، ماهیگیری و کسب رزق و روزی در بازار برای آنها غیر ممکن باشد. آنها همچنین تاکید کرده اند حتی امکان حضور در مساجد برای نماز و عبادت نیز فراهم نبوده است.
از سوی دیگر میانمار مدعی است که برای مهار بحران تلاش کرده و همزمان در پاسخ به خشونت روهینگیایی ها، عملیاتی را برای جلوگیری از طغیان احساسات بر ضد این اقلیت مسلمان رهبری کرده است.
در میانمار، کشوری بودائی مذهب در جنوب شرق آسیا که اقلیت روهینگیا از دریافت هویت و حق شهروندی محروم هستند، بسیاری از مردم این اقلیت را «بنگالی» خطاب می کنند. این عبارت که از سوی روهینگیایی ها به عنوان یک نوع توهین تلقی می شود برای این منظور به کار گرفته می شود که اقلیت مسلمان روهینگیا را نه شهروندان میانمار بلکه عوامل نفوذی و خارجی کشور همسایه، بنگلادش قلمداد کنند.
