ترکیه با بن بست بسیار خطرناکی در ادلب رو به روست این کشور یا باید با هر گونه حمله سوریه و روسیه برای بازپس گیری آن جلوگیری کند که در این حالت همپیمان روس خود را از دست می دهد و این گزینه بعید است یا آن که مرزهای خود را به روی سه میلیون شهروند در این استان باز کند که می خواهند فرار کنند زیرا بیشتر اینها خانواده های «جهادی هایی» هستند که با اتوبوس های سبز یا پای پیاده از مناطق درگیری سابق در حلب،«حمص»،«غوطه شرقی»و «دیرالزور» خود را به این استان رساندند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به آخرین تحولات سوریه به ویژه استان ادلب پرداخت و نوشت: اظهارات دو مسئول روسی برجسته که روز گذشته پنج شنبه بیان شد می تواند نشان های صحنه سوریه در هفته های آینده را به لحاظ سیاسی و نظامی تعیین کند.
اول: ژنرال«سرگئی رودسکوی» یکی از بارزترین فرماندهان در ستاد ارتش روسیه که گفت نیروهای سوریه به طور کامل عناصر گروه های تروریستی داعش و هیأت تحریر الشام(جبهه النصره سابق) را در جنوب سوریه از بین بردند و 3332 کیلومتر مربع را آزاد کردند و 146 شهرک را نیز بازپس گرفتند و اکنون به طور کامل سه استان «درعا، القنیطره و السویداء» را باز پس گرفتند و همه مرزها با اردن و همه گذرگاه ها را نیز آزاد کردند.
دوم:«سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه که مقصد بعدی ارتش های روسیه و سوریه را مشخص کرد زمانی که روز گذشته گفت «باید نوارهای باقی مانده در شهر ادلب در شمال غرب سوریه از گروه های تروریستی پاک سازی شود.»
«بشار اسد» رئیس جمهور سوریه از همه واضح تر و روشن تر سخن گفت زمانی که در جریان دیدارش با یک هیأت روسی در دمشق طی هفته پیش گفت:« هدف ما اکنون ادلب است به رغم آن که در هر صورت تنها هدف نیست.»
استراتژی ای که ارتش سوریه با موفقیت از ابتدای جنگ در پیش گرفت بر سیاست صبر طولانی و هماهنگی کامل با دو همپیمان روس و ایرانی تکیه دارد و نتیجه اش نیز بازپس گیری مرزها و گذرگاه های مرزی در شرق و غرب و شمال و جنوب است و بخش مهم بازپس گیری مرزها با اردن و عراق است که تقریبا محقق شد و فقط مرزها با ترکیه می ماند که خطرناک است و از طریق همین مرزها بود که انبوه تروریست ها و صدها میلیارد دلار و سلاح های سنگین و سبک با هم وارد سوریه شد.
برخی این مساله را مطرح کرده اند که حمله به ادلب به دلیل هزینه سیاسی و نظامی سنگین آن به علت حضور عامل ترکیه در منطقه و قرار گرفتن آن زیر چتر توافقنامه مناطق کاهش تنش است که روسیه،سوریه، ایران و ترکیه به آن رسیدند، چه بسا به تأخیر بیفتد.
رهبران سیاسی و نظامی ترکیه اصرار بر اجتناب رویارویی با مسکو و ارتش عربی سوریه دارند و این رهبران از درجه بالایی از عملگرایی بهره مندند دقیقا همانند اتفاقی که در «حلب» افتاد زمانی که در پی حمله نیروهای روسی و سوریه به آن از هوا سپس از زمین و بازپس گیری کامل آن، این رهبران دخالت نکرد.
چه بسا بد نیست این را نیز یادآوری کنیم که استان های سه گانه در جنوب که ارتش سوریه به طور کامل بازپس گرفت نیز شامل توافقنامه کاهش تنش بودند و رژیم اسرائیل نیز به شدت تهدید کرده بود که اجازه نمی دهد ارتش سوریه به آنها نزدیک شود، با وجود این، ارتش سوریه به آنها حمله کرد و در نهایت این سه استان را به طور کامل آزاد کرد.
همین دیروز و با نظارت سازمان اطلاعات ترکیه جبهه جدیدی به نام« جبهه ملی آزادی بخش» ایجاد شد که شامل پنج گروه مسلح می شود که بارزترین آنها «احرار الشام»،«نورالدین زنکی» و «جیش الاحرار» هستند و هدف از تشکیل آن حمله به گروه هیأت تحریر الشام است که رهبری آن را «ابو محمد الجولانی» به عهده دارد و 60 درصد از استان ادلب را در اشغال خود دارد. بعید نمی دانیم که این اقدام با هماهنگی روسیه صورت گرفته است و به منظور اجتناب از حمله نظامی ارتش سوریه است به مانند آن چه در جنوب سوریه رخ داد. به عبارتی دیگر از بین بردن کامل و یکسره گروه های جهادی که در فهرست تروریسم قرار دارند.
خبرهای رسیده از ادلب می گوید که جنگ ترورها با شدت آغاز شده است و تا کنون فرماندهان برجسته گروه جبهه النصره را مانند«ابوبکر المصری» فرمانده نظامی ، «ابو البراء الحموی» قاضی شرعی و «ابوهمام اللاذقی»فرمانده میدانی شامل شده است و انتظار می رود که این عملیات ترورها در چنین حالتی در صورت تن ندادن ابو محمد الجولانی به فشارهای ترکیه برای منحل کردن هیأت تحریر الشام ادامه یابد.
نکته جاب توجه درباره نبرد آینده این است که ادلب دیگری وجود ندارد تا افراد مسلحی که مخالف راه حل و رسیدگی به اوضاع شان توسط ارتش سوریه هستند به آن جا بروند، افراد مسلح فقط دو گزینه پیش روی خود دارند یا جنگ تا حد مرگ یا عبور از مرزهای بسته ترکیه و رویارویی با مرگ با گلوله های نیروهای مرزی ترکیه؛ یعنی در هر دو حالت مرگ در انتظار آنهاست.
خود ترکیه نیز با بن بست بسیار خطرناکی در ادلب رو به روست این کشور یا باید با هر گونه حمله سوریه و روسیه برای بازپس گیری آن جلوگیری کند که در این حالت همپیمان روس خود را از دست می دهد و این گزینه بعید است یا آن که مرزهای خود را به روی سه میلیون شهروند در این استان باز کند که می خواهند فرار کنند زیرا بیشتر اینها خانواده های «جهادی هایی» هستند که با اتوبوس های سبز یا پای پیاده از مناطق درگیری سابق در حلب،«حمص»،«غوطه شرقی»و «دیرالزور» خود را به این استان رساندند.
«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه حتی یک پناهنده سوری جدید دیگر روی اراضی کشورش نمی خواهد و چشم به این دارد که از 3.5 میلیون پناهنده راحت شود و آنها را به کشورشان بازگرداند به همین دلیل اصرار بیشتری بر این داشته باشد که رهبران و فرماندهان گروه هیأت تحریر الشام(جبهه النصره) به دست جبهه جدیدی که سازمان اطلاعاتش بر تأسیس آن به فرماندهی سرهنگ«فضل الله الحجی» (فرمانده کل) و معاونش «صهیب لبوش» رئیس شورای فرماندهی جبهه، نظارت کرده است پاک سازی شوند. برخی اخبار نیز مبنی بر این منتشر شده است که تشکیلات نظامی جدید صدهزار فرد مسلح را در بر می گیرد.
سوریه با قدرت به ما قبل هفت سال پیش و ماقبل آغاز جنگ و با حاکمیت مرکزی قدرتمندتر و محکم تر بر می گردد و این همان چیزی است که جنبش پویا در منطقه دیپلماتیک در دمشق پایتخت سوریه را تفسیر می کند همان جایی که عملیات نظافت و ترمیم سفارتخانه های عربی و خارجی به منظور بازگشایی دوباره آنها با استثناهایی محدود و موقت آماده شوند.. و باقی را به فهم و درک تان واگذار می کنیم.
