نتانیاهو دست خالی از مسکو بر می گردد/ گزینه های تل آویو در سوریه چیست؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی نوشت: بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل برای سومین بار از ابتدای سال جاری ظهر روز گذشته به مسکو رفت تا از «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه برای بیرون کردن نیروهای ایرانی از سوریه که حضورشان را تهدیدی وجودی برای دولت اشغالگر اسرائیل می داند درخواست کمک کند اما به چیزی که می خواهد نمی رسد و تنها دستاوردش در این سفر حضور در بازی فوتبال میان انگلیس و کرواسی در دور قبل از نهایی جام جهانی است که در مسکو پایتخت روسیه برگزار شد.

پوتین به عنوان خدمتکار نتانیاهو کار نمی کند تا دستوراتش را اجرا کند یا اینچنین ما باور داریم.همچنین این به مصلحت پوتین نیست که نیروهای ایرانی و همپیمانانش را از سوریه بیرون کند حتی اگر هم بتواند که البته ما در این توانایی تردید داریم، بهای آن برایش گران تمام می شود و بارزترین عناوین آن از دست رفتن همه دستاوردهایش در سوریه و منطقه خاورمیانه است و گرفتار شدن در جنگ خونینی مانند جنگ برادران شوروی سابقش در افغانستان است حالا در مقابل، چه چیزی گیرش می آید؟راضی کردن نخست وزیر اسرائیل همپیمان استراتژیک آمریکا در منطقه و منبع همه مشکلات و ناکامی ها و دلیل همه جنگ هایش؟

«سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه در اوج شفافیت بود زمانی که این درخواست متکبرانه اسرائیل را غیرواقعی توصیف کرد؛امری که معنایش این است که چنین درخواستی روی میز مذاکرات مطرح نیست و حتی اگر مورد بحث قرار گرفت واکنش روسیه مخالفت رک و پوست کنده است که هیچ ابهامی در آن نیست.

نیروهای ایرانی در سوریه با درخواست دولت قانونی سوریه که در سازمان ملل کرسی دارد حضور دارند و در کنار نیروها و هواپیماهای روسی و گردان های «حزب الله» لبنان نقش بزرگی در شکست توطئه ای که سوریه را هدف قرار داد و به طور مشخص به دنبال براندازی حکومتش بود، ایفا کردند حالا آیا این منطقی است که ایران اکنون و پس از انجام ماموریتش و شکست توطئه و شکست گروه های مسلح شرکت کننده در توطئه و بازپس گیری بیش از 90 درصد از اراضی سوریه، از این کشور خارج شوند؟یا برای انتقامجویی از روسیه تحریم هایی اعمال شود؟!

پرسش مهمی که بسیاری از جمله خود نتانیاهو  از پاسخ به آن اجتناب می کنند  این است که گزینه های روی میز اسرائیل در صورت رد درخواست این رژیم در زمینه نیروهای ایرانی در سوریه که سناریوی محتمل تر است، چیست؟ آیا جنگ فراگیر راه می اندازد و ارتش اش را به سوریه می فرستد؟

اگر اسرائیل در شکست حزب الله در جنوب لبنان در سال 2000 ناکام ماند و شنیع ترین شکست را برای بار دوم در سال 2006 متحمل شد و سه بار نتوانست «حماس» را در نوار غزه به زانو در بیارود آیا شانس اش در رویارویی با ارتش سوریه که از حمایت همپیمانان ایرانی قوی برخوردار است و هفت سال در بیش از ده ها جبهه در روز جنگید، بهتر است؟

نتانیاهو و ژنرال هایش و سلاح نیروی هوایی اش هیچ گزینه ای به جز ادامه حملات هوایی کورکورانه به پایگاه هوایی نظامی«تیفور» در استان «حمص» که سه بار در کمتر از سه ماه به آنها حمله کردند، پیش روی خود  ندارند این در حالی است که نیروهای ایرانی متمرکز در این پایگاه نظامی  هنوز در آن حضور دارند و به شکلی قوی تر هم حضور دارند و بعید می دانیم که روز مقابله بهتر و کارآمدتر با این بمباران ها چندان دور باشد.

حملات هوایی اسرائیل به سوریه به حضور ایران و نیروهایش و همپیمانانش در سوریه پایان نمی دهد همچنان که قبل از آن نتوانست رسیدن موشک ها به حزب الله که از اراضی سوریه عبور می کنند را متوقف کند و بهترین دلیل و مدرک ما این است که به شهادت کارشناسان نظامی اسرائیلی قدرت حزب الله طی سالی های اخیر پنج برابر شده است و زرادخانه اش بیش از 150 هزار موشک از انواع و اقسام و حجم های مختلف دارد.

بگذارید نتانیاهو به تهدیدهای خود همانطور که از هفت سال پیش انجام داد و می دهد ادامه دهد، ارتش عربی سوریه در سکوت و بدون هیاهو به پیشروی خود ادامه می دهد و پیروزی ها به دست می آورد آن هم یکی پشت سر دیگری و استان ها را نیز یکی پس از دیگری با کمک همپیمانان روس و ایرانی بازپس می گیرد. این واقعیتی است که برخی  می خواهند در این جنگ پنهان بماند و از روی واقعیت های میدانی آن بپرند.

نشست پوتین و ترامپ که روز دوشنبه آینده در شهر هلسینکی برگزار می شود هرگز موضوع حضور ایران در سوریه را مورد بحث قرار نمی دهد  و اگر هم بدهد به شکل گذری این کار را می کند، این نشست مرحله پس از پایان جنگ در سوریه را مورد بحث قرار می دهد و این شکست بزرگی برای اسرائیل است که قطعا باعث افزایش وحشت نتانیاهو و ژنرال هایش می شود.