اردوغان پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی از چه می ترسد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران ،«عبدالباری عطوان» تحلیلگر و نویسنده مشهور عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رای الیوم به آخرین تحولات ترکیه در سایه اخراج هزاران نفر از مخالفان از نهادهای دولتی پرداخت و نوشت: دولت ترکیه روز یکشنبه اعلام کرد که 18هزار و 632 نفر را از کارشان اخراج کرد که در میان آنها 9 هزار نفر از نیروهای دستگاه پلیس و شش هزار نفر از نیروهای مسلح، معلم ها و استادان دانشگاه ها و کارکنان وزارت دادگستری دیده می شوند. این علاوه بر بستن شماری روزنامه و شبکه تلویزیونی است.

این اخراج ها چند روز قبل از آغاز دور جدید ریاست جمهوری «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه و در سایه افزایش اخبار درباره عزمش برای عملی کردن وعده انتحاباتی اش در لغو قانون حالت فوق العاده در کشور صورت می گیرد که از دو سال پیش و در پی کودتای نظامی نافرجام در این کشور برقرار شده است.لغو حالت فوق العاده در ترکیه اقدامی مثبت است که جایگاه دموکراسی ترکیه را تا حدود زیادی به آن باز می گرداند.

سازمان های حقوق بشری محلی و بین المللی به «حق» این بازداشت ها و اخراج ها را محکوم کردند و گفتند که تعداد اخراج شده ها از کارهای شان به 112 هزار و 679 نفر رسیده است و بیشتر شان متهم به وابستگی به جنبش «فتح الله گولن» روحانی معروف ترک مقیم در ایالات متحده هستند که دولت ترکیه بر این باور است وی پشت کودتای نافرجام دو سال پیش است اما گولن این اتهام را رد می کند. همچنین بازداشتی ها و اخراجی ها به وابستگی یا همبستگی با احزاب و جنبش های کرد متهم هستند.

اردوغان که از اختیارات و صلاحیت های اجرایی گسترده و بی سابقه ای برخوردار است می خواست از قانون حالت فوق العاده و چه بسا برای آخرین بار برای «پاک سازی» نهادهای رسمی از همه مخالفان یا کسانی که در وابستگی شان به خودش شک دارد استفاده کند به ویژه می خواست مخالفان را از نهادهای حاکمیتی سه گانه در دولت یعنی بخش امنیت، ارتش و وزارت دادگستری  بیرون کند. بهانه ای که برای توجیه این اخراج ها به کار می برد مبارزه با «تهدید تروریستی» داخل این نهادها در اشاره به کسانی است که با پ.ک.ک جدایی طلب همبستگی دارند.

اردوغان در سخنرانی خود پس از پیروزی اش در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی در دو هفته پیش که دستاورد  بی سابقه در ترکیه است که میزان محبوبیتش در میان مردم ترکیه را مورد تأکید قرار می دهد؛ تأکید کرد که رئیس جمهور همه ترک ها خواهد بود و نه فقط رئیس جمهور هواداران حزب« عدالت و توسعه»که وی رهبری آن را به عهده دارد اما این اخراج هااا و رقم بزرگ اش اشاره به چیزی غیر از آن دارد و نوعی مشروعیت به اتهام های دشمنانش می دهد که می گویند وی دارای گرایش های انتقامجویانه است و کشور را به شکل غیر دموکراتیک و غیر قانونی رهبری می کند.

اردوغان رئیس جمهور ترکیه با کسب 52 درصد از آرا در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد و 53 درصد از آرای انتخابات پارلمانی(از جمله کرسی های حزب ملی گرای ترکیه) را نیز به دست آورد؛ امری که معنایش این است که مخالفان وی نزدیک به نیمی از آرا و کرسی های پارلمان را به دست آوردند و هواداران این مخالفان حق دارند که در نهادهای دولتی ترکیه تا زمانی که به قانون اساسی پایبند هستند حضور داشته باشند؛ همانطور که در تمام کشورهای دموکراتیک می بینیم.

ما هرگز در «کاریزمای» اردوغان و میزان محبوبیت وی در میان ترک ها یا در میان بخش بزرگی از مردم ترکیه تردیدی نداریم.این محبوبیت نیز به دلیل به پرونده پر از موفقیت های اقتصادی وی است که ترکیه را در ردیف بیست کشور دارنده اقتصاد قوی در جهان قرار داد ولی نمی توان این اخراج ها را و قطع رزق و روزی بیش از 113 هزار خانواده را با انداختن نان آوران اش به خیابان به دلیل مواضع سیاسی مخالف وی با سوء استفاده از قوانین حالت فوق العاده توجیه کرد.

ما در این روزنامه رأی الیوم انتظار داشتیم که اردوغان رئیس جمهور ترکیه الگویی برای تسامح و آشتی ملی پس از پیروزی بزرگش در انتخابات اخیر ارائه کند و زندان ها را با آزادی هزاران بازداشتی خالی کند و محدودیت ها بر آزادی بیان را کم کند اما متأسفانه وی ما را ناامید کرد و دست به این اقدام ها نزد؛ اقدام هایی که جایگاه وی را تقویت و وی را تبدیل به پدری برای همه شهروندان ترکیه می کند؛البته با احترام ما به نگرانی هایش و اصرارش بر حفظ امنیت و ثبات ترکیه و عبورش از همه موانعی که در راه رشد و شکوفایی اش قرار دارند.