بر اساس پژوهشی که مرکز کارنگی انجام داده است بخش بزرگی از پناهندگان سوری چشم به بازگشت به سوریه دارند زیرا بیشتر اینها با انواع و اقسام تبعیض مواجه شدند و نمی خواهند که کودکان آنها هویت فرهنگی عربی و اسلامی خود را از دست دهند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران ،«عبدالباری عطوان» تحلیلگر و نویسنده مشهور عرب در تحلیلی درباره آخرین اوضاع سوریه نوشت: یکی از دوستان خانوادگی که پزشکی سوری از خانواده ای متوسط است و مدرک دانشگاهی اش را از انگلیس که در آن به دنیا آمد گرفت برای ما عکس ها و نواری ویدیوئی فرستاد که شامل تصاویری از مراسم ازدواجش می شود که داماد و خانواده اش که از ایالات متحده آمریکا آمده بودند و نزدیکان شان که از منطقه خلیج فارس و کشورهای عربی دیگر آمده بودند در این مراسم حضو داشتند.
مراسم عروسی در دمشق و نه در لندن یا بیروت یا حتی هیوستن برگزار شده است زیرا همانطور که به من گفتند داماد و عروس و خانواده های آنها همگی اصرار داشتند که این مناسبت را در سرزمین میهن برگزار کنند که بیشتر بخش های آن امن شده است و همچنین می خواستند اولین کسانی باشند که به این سرزمین برگشته و در آن اقامت کنند هر چند به شکل موقت.
همین وضعیت برای خانواده های حلبی و حمصی که به حکم همسایگی یا شرایط کار و اقامت با آنها آشنا شدیم تکرار شده است و آنها بازگشت به سوریه را به شکل منظم آغاز کرده اند تا از خانه های خود بازدید کنند و امکان تعمیر یا ساخت دوباره آنها را منظور بستر سازی برای بازگشت نهایی یا موقت بررسی کنند. همانطور که یکی از بزرگان این خانواده ها به من گفت هیچ چیزی ارزشمندتر از سرزمین سوریه نیست.
این مقدمه را در حالی می نویسیم که گزارش های منتشر شده توسط خبرگزاری های جهانی مانند رویترز و خبرگزاری فرانسه می گوید هزاران آواره سوری بازگشت به خانه های خود در شهر«درعا» را پس از توقف درگیری ها در آن به شکل کامل در نتیجه رسیدن به توافق توقف درگیری میان ارتش سوریه و گروه های مسلح آغاز کردند؛ درگیری میان ارتش و گروه های مسلح منجر به آوارگی نزدیک به 320 هزار غیرنظامی از استان به سمت مرزهای بسته با اردن و فلسطین اشغالی شد و همه درخواست ها و فشارهای بین المللی برای بازکردن این مرزها شکست خورد.
سرلشکر «عباس ابراهیم»مدیر کل امنیت عمومی لبنان، روز گذشته اعلام کرد که هزاران آواره سوری در لبنان بازگشت به کشور خود را به شکل داوطلبانه و پس از برقراری امنیت در بیشتر شهرها و روستاهای سوریه به ویژه منطقه الغوطه که بیشتر آنها در جستجوی امنیت برای خود و کودکان شان از ان آواره شدند، آغاز کردند.
ده ها هزار فرد مسلح سوری که در صفوف گروه های مسلح مخالف بودند وارد طرح های آشتی با دولت شده و مشکل خود را با دولت حل کردند و سلاح های خود را تحویل دادند. این در حالی است که برخی دیگر از آنها کوچ را به همراه خانواده های خود با استفاده از اتوبوس های سبز به مناطقی که بستر امن برای خود می دانند مانند «ادلب» را ترجیح دادند و به خواسته خود نیز رسیدند.
همه توافقنامه های آتش بس تقریبا با میانجی گری روسیه و استقبال رسمی سوریه و نقش بسیار محدود یا به عبارتی دیگر سمبلیک سازمان ملل صورت گرفت و کشورهای حاشیه خلیج فارس که از گروه های مسلح حمایت کرده و آنها را تسلیح کردند حتی یک دلار به آوارگان یا افراد مسلحی که مشکل خود را با دولت حل کردند ندادند این در حالی است که ده ها میلیارد دلار برای آموزش و تسلیح و تحریک شان برای جنگ و ویرانی سوریه هزینه کردند؛ حالا همین کشورها روی خود را به سمتی دیگر کردند یا وارد جنگ دیگری (یمن) شدند.
پنج میلیون آواره سوری اکنون در کشورهای همجوار هستند.3.5 میلیون در ترکیه و باقی در لبنان و اردن. این در حالی است که کشورهای ثروتمند عرب درهای خود را به روی شان بستند و حتی یک اردوگاه برای پناه دادن به آنها ایجاد نکردند و کسانی که به این کشورهای ثروتمند پناه بردند بیشتر تاجر و میلیونر بودند و تسهیلات نه برای آنها بلکه برای پول های به غارت رفته یا قاچاق شده از کشورشان و به منظور سرمایه گذاری در این کشور و تزریق میلیاردها دلار بیشتر به خزانه های در اصل پر این کشورها ارائه شد.
بر اساس پژوهشی که مرکز کارنگی انجام داده است بخش بزرگی از پناهندگان سوری چشم به بازگشت به سوریه دارند زیرا بیشتر اینها با انواع و اقسام تبعیض مواجه شدند و نمی خواهند که کودکان آنها هویت فرهنگی عربی و اسلامی خود را از دست دهند و انتظار دموکراسی ، تمدن ، آزادی و عدالت دارند.
بازپس گیری درعا و جنوب سوریه توسط ارتش عربی سوریه پس از بازپس گیری حلب و دیرالزور و غوطه شرقی و بیشتر شهرها و روستاهای دیگر نقطه تحول محوری در جنگ سوریه است و یکی از بارزترین عناوین شکست طرح ها برای تجزیه و تغییر هویت ملی عربی سوریه است که پشت آن ایالات متحده آمریکا و همپیمانانش در غرب و برخی کشورهای عربی است.
نکته قابل توجه این است که بر اساس گزارش های بی طرفانه دولت مرکزی سوریه به همه توافقنامه های آشتی احترام گذاشت و کسانی که وارد این آشتی ها شده و سلاح خود را به زمین گذاشته و زیر چتر کشور به عنوان شهروند درستکار برگشتند را دستگیر نکرد و انتظار می رود که این روحیه آشتی ادامه یابد و تعمیق پیدا کند. سوریه باید تبدیل به بستری گرم برای همه فرزندانش در چارچوب تسامح و برابری و ورود به فرایند آبادانی و بازسازی و ایجاد دولت مدنی مدرن شود.
سوریه پس از هفت سال کشتار، ویرانی، توطئه و تبلیغات رسانه ای گمراه کننده بهبود پیدا می کند و مطمئن هستیم که سوریه آینده قوی تر و متحدتر خواهد بود و از سال های خشکسالی درس می گیرد آن هم به دلیل میراث تمدنی پربارش و ژن های خلاقی که در رگ های مردمش در جریان است.
از درعا جرقه اعتراض های خواستار اصلاحات مشروع زده شد و از درعا امید به سپیده دم جدید و آشتی ملی فراگیر و روند بازسازی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی آغاز می شود؛ روندی که در آستانه آغاز شدن است اگر نگوییم در عمل آغاز شده است. این همان سوریه ای است که می شناسیم و تاریخ اش که بیش از هشت هزار سال امتداد دارد و پر از دستاوردهای بزرگ است را از بر کرده ایم.
