«ترامپِ مکزیک» را بیشتر بشناسیم/ سیاستمداری که از دل شکست ها پیروزی را بیرون کشید+ تصاویر

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، این هفته مکزیک شاهد شگفتی بود و نسخه چپگرای «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری مکزیک بیشترین آراء را به دست آورد و رئیس جمهور شد.

به این ترتیب «آندرس مانوئل لوپز اوبرادور» نامزد چپ‌ گرای انتخابات ریاست جمهوری مکزیک با کسب 53 درصد آرا پیروز این انتخابات شد.

 

 

«ترامپِ مکزیک» را بیشتر بشناسیم:

زندگی نامه

آندرس مانوئل لوپز اوبرادور متولد 13 نوامبر 1953 در شهر «تاباسکو» در مکزیک است. او را به اختصار «آمیلو» می نامند.

او اولین فرزند «آندروس لوپز رامون» و «مانوئلا اوبرادور گونزالس» است که هر دو تاجر بودند.

 

 

پدربزرگ مادریش در دهه 1930 از «کانتبریا» در اسپانیا تبعید شد و به عنوان یک تبعیدی به مکزیک آمد.

او در تنها مدرسه ابتدایی شهر «مارکوس بسرا» حضور می یافت و بعدازظهرها هم  به والدینش در فروشگاه کمک می کرد.

 

 

در اواسط دهه 1960، خانواده اش به ویلاهرموسا، مرکز تاباسکو نقل مکان کردند و در آنجا یک فروشگاه لباس و کفش باز کردند. بر اساس روایتی، در 8 ژوئن 1969، او با برادرش «خوزه رامون لوپز اوبرادور» با یک تپانچه بازی می کردند که گلوله ای رها شد و به سر برادرش خورد و کشته شد. او دوره راهنمایی و دبیرستان را هم گذراند و در سن 19 سالگی برای تحصیل در دانشگاه مستقل ملی مکزیک، به مکزیکو سیتی رفت.

 

 

وی طی سال های 1973 تا 1976 در دانشگاه، علوم سیاسی و مدیریت دولتی خواند. او پس از داشتن چندین جایگاه در دولت تاباسکو و مدیریت حزب انقلابی نهادی (پی آی آی) به دانشگاه بازگشت و در سال 1987، مدرک دکترای علوم سیاسی و اجتماعی خود را دریافت کرد.

 

 

عضو حزب انقلابی نهادی

او در سال 1976 در حمایت از کارزار «کارلوس پلیسر» برای دستیابی به کرسی سنا برای تاباسکو به این حزب پیوست. در سال 1984 او برای کار در موسسه ملی مصرف کنندگان به عنوان یک آژانس دولتی مجددا در مکزیکو سیتی مستقر شد.

عضو حزب انقلاب دموکراتیک

او در سال 1988 از سمتش در دولت تاباسکو استعفا داد و به حزب چپ گرای انقلاب دموکراتیک (پی آر دی) پیوست.

 

 

در سال 1994 او برای فرمانداری تاباسکو کاندید شد اما شکست خورد.

او از تاریخ 2 اوت 1996 تا 10 آوریل 1999 رئیس حزب انقلاب دموکراتیک بود.

شهردار (2000 تا 2005)

انتخابات

در 2 ژوئیه سال 2000 او با کسب 38.3 درصد آرا، به عنوان رئیس دولت فدرال محلی - جایگاهی برابر با شهردار پایتخت - انتخاب شد.

او در این دوران به یکی از سیاستمداران بسیار شناخته شده در کشور تبدیل شد. او در حالی این پست را ترک کرد که میزان محبوبیت اش 84 درصد بود.

 

 

او  در سال 2004 کاندید جایزه جهانی شهردار شد اما به شهردار تیرانا پایتخت آلبانی باخت.

نخستین کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 2006

لوپز اوبرادور در سپتامبر 2005 از طرف حزبش به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد.

 

 

تا مارس 2006 او در نظرسنجی ها پیشتاز بود اما به ناگاه در اواخر آوریل شمار طرفداران او کاهش یافت. «روبرتو مادرازو» از حزب انقلاب نهادی به او پیشنهاد ائتلاف برای شکست دادن «فیلیپه کالدرون» از حزب اقدام ملی را داد ولی ابرادور نپذیرفت.

 

 

در 6 ژوئیه 2006 نتیجه انتخابات اختلاف جزئی 0.56 درصدی وی با رقیبش کالدرون را نشان داد و او رئیس جمهور شد. لوپز ابرادور به نتایج اعتراض کرد و اعتراضات گسترده ای علیه آن به راه انداخت. با این حال کمیته فدرال انتخابات مکزیک در 5 سپتامبر 2006 سلامت انتخابات را تایید کرد.

تاسیس حزب مورنا

لوپز اوبرادور در سپتامبر 2012 از حزب انقلاب دموکراتیک خارج شد و  «جنبش بازسازی ملی» (مورنا) را تشکیل داد.

 

 

دومین کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 2012

لوپز ابرادور مجددا برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 2012 کاندید شد. در نوامبر 2011 او وعده های اقتصادی خود را ارائه، و مخالفت جدی خود را با برخی از اقدامات دولت کالدرون اعلام کرده بود.

 

 

با این حال او باز هم در انتخابات شکست خورد. «انریکو پنا نیتو» رقیب او از حزب انقلابی نهادی با 38.15 درصد در برابر 31.64 درصد آراء لوپز ابرادور ، او را در این انتخابات هم بازنده کرد.

او باز هم به نتیجه انتخابات اعتراض کرد و خواستار بازشماری آراء شد اما در 6 ژوئیه، نتیجه قبلی تایید شد.

سومین کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 2018

لوپز ابرادور مجددا در انتخابات 2018 کاندید شد.

 

 

این انتخابات در حالی برگزار شد که مردم مکزیک از سطح فزاینده خشونت و فساد مقامات خسته شده بودند و خواستار اجرای سیاست های جدی برای ریشه کنی این دو چالش در این کشور بودند.

لوپز اوبرادور که در دو انتخابات ریاست جمهوری گذشته به دنبال شکست، ادعای تقلب در انتخابات را مطرح کرده بود، این بار هم پیش از برگزاری انتخابات بار دیگر از هراسش از تقلب سخن گفت.

لوپز اوبرادور در آخرین سخنرانی انتخاباتی اش در جمع حامیانش گفت: «حکومت فساد در مکزیک رو به پایان است.»

 

 

خشم بیشتر مردم مکزیک از عملکرد حزب انریکه پنا نیتو بود. با توجه به چنین خشمی، بسیاری از شهروندان مکزیک، این انتخابات را فرصتی برای تغییر دولت این کشور دانستند و در نهایت به لوپز اوبرادور رای دادند و او هم این مثل قدیمی را اثبات کرد که «تا سه نشه بازی نشه!»

به این ترتیب، آندرس مانوئل لوپز ابرادور کاندیدای چپ گرای مکزیک موفق شد 53 درصد آرا را به‌ دست بیاورد که این رقم حدود دو برابر میزان آرایی است که نزدیک‌ ترین رقیب او به‌ دست آورده بود. «ریکاردو آنایا» رهبر «ائتلاف مخالف» در مقام دوم قرار گرفت و 23 درصد آرا را به خود اختصاص داد. همچنین «خوزه آنتونیو مید» کاندیدای حزب حاکم انقلابی نهادی هم با کسب 16 درصد آرا در مقام سوم قرار گرفت.

 

 

آنایا و مید دو رقیب اصلی ابرادور با اذعان به شکست خود در این انتخابات به او تبریک گفتند.

 

 

لوپز ابرادور انقدر وعده و وعید داده که او را «ترامپِ مکزیک» نام نهاده اند؛ اما نسخه چپ گرایش. تاکید بر ناسیونالیسم، مبارزه جویی و دادن وعده و وعیدهای مردم پسند، وجوه مشترک این دو را تشکیل می دهد هرچند لوپز وعده داده است در دفاع از منافع ملی کشورش با ترامپ دست و پنجه نرم کند.

 

 

با اعلام پیشتازی ابرادور، دونالد ترامپ در توییتر خود به او تبریک گفته و نوشته که مشتاق است که به‌ زودی با او همکاری کند. ترامپ در توییتر خود نوشت: «کارهای زیادی باید انجام شود که به سود آمریکا و مکزیک خواهد بود.» رابطه ترامپ با رئیس جمهور فعلی مکزیک بر سر طرح ترامپ برای دیوار کشیدن بین دو کشور چندان خوب نبود.

ابرادور وعده داده که مساله مهاجرت را حل خواهد کرد و «وعده تقویت بازار داخل را داده تا مکزیکی‌ ها بتوانند در کشورشان کار کنند و به زندگی در این کشور ببالند.»

رئیس‌ جمهور چپ گرا وعده نابودی فساد را داده است. ابرادور گفته طرح صلحی را با نمایندگان سازمان ملل، سازمان‌ های حقوق بشر و دینی دنبال خواهد کرد تا نرخ قتل را کاهش دهد.

چالش های عظیم پیش رو

فساد مزمن و نهادینه شده، گسترش خشونت ها، قاچاق و جنایات سازمان یافته، یعنی همان عواملی که لوپز با انگشت نهادن بر آنها موجبات پیروزی خود را رقم زد، اکنون به معضل و چالش پیش روی او تبدیل می شوند. علاوه بر اینها، لوپز باید به وعده خود در زمینه ریشه کنی فقر تا حدی عمل کند.

بیش از 40 درصد جمعیت مکزیک در فقر زندگی می‌ کنند. میزان بالای فساد و جرم و جنایت در این کشور باعث شده که بسیاری از شرکت‌ های تجاری از مناطق آسیب‌ دیده خارج شوند.

طی سال گذشته حدود 29 هزار پرونده قتل و کشتار در مکزیک ثبت شد که بالاترین آمار طی تقریبا دو دهه اخیر بوده است.

 

 

آغاز به کار رسمی اوبرادور به عنوان رئیس‌ جمهور مکزیک، اول دسامبر 2018 است.

نیویورک تایمز در گزارشی نوشته است: «مخالفان در مکزیک، لوپز را به «هوگو چاوز» رهبر چپگرای پیشین ونزوئلا تشبیه می کردند که اگر روی کار بیاید اقتصاد کشور را به تباهی می کشاند. گاه نیز در قدرت طلبی به پوتین همانند می شد و حال لوپز باید سرمایه گذاران را مجاب سازد که نه چاوز است و نه پوتین، بلکه با کسب و کار و سرمایه گذاری رابطه ای دوستانه خواهد داشت.»

 

 

زندگی شخصی

او به نام مستعار «پجه» نامگذاری شده که مخفف پجلگارتو (Pejelagart ) ماهی پوزه بلند دریایی در تاباسکو است.

او دو بار ازدواج کرده است.

 

 

در آوریل 1979، او با «روسیو بلتران مدینا» ازدواج کرد. آنها سه فرزند داشتند: «خوزه رامون لوپز بلتران» (متولد 1982)، «آندرس مانوئل لوپز بلتران» (متولد 1987) و «گونزالو آلفونسو لوپز بلتران» (متولد 1991).

 

 

در 12 ژانویه 2003، روسیو به دلیل بیماری تنفسی که چندین سال از آن رنج می برد، فوت کرد.

در 16 اکتبر 2006، او برای بار دوم با «بئاتریس گوتیرز مولر» ازدواج کرد.

 

 

آنها یک پسر (متولد سال 2007) دارند.

 

 

لوپز اوبرادور عمدا پروتستان بودن خود را در جمع رد می کند و در یک مصاحبه تلویزیونی خود را یک کاتولیک رومی نامید.

او طرفدار بازی بیس بال است.