نمی دانیم که برخی رهبران گروه های مسلح یا غیر مسلح چگونه این وضعیت فاجعه بار که هواداران خود را در این گرفتار کردند و این تحقیرشان توسط همپیمانان آمریکایی و برخی عرب ها و حتی اسرائیلی ها توجیه می کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به آخرین تحولات سوریه و تنها گذاشتن گروه های مسلح سوری توسط همپیمانان آمریکایی و عرب شان پرداخت و نوشت: «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله زمانی که در سخنرانی روز جمعه گذشته خود اعلام کرد اوضاع در سوریه تا یمن به نفع مقاومت پیش می رود چندان به دور از واقعیت نبود زیرا در اولی یعنی سوریه ارتش عربی سوریه به سرعت در جبهه جنوبی در حال پیشروی است و بسیاری از شهرها و مواضع را در ریف های«درعا و السویداء»به زیر حاکمیت سوریه برده است و در دومی یعنی یمن نیز دولت امارات متحده عربی که بر جنگ در شهر«حدیده» اشراف دارد اعلام کرد که «به شکل موقت» عملیات نظامی خود را برای اشغال این بندر یمنی متوقف می کند تا زمینه را برای «مارتین گریفیت» فرستاده ویژه سازمان ملل به یمن ر به منظور فرایند تحویل بدون شرط این بندر به وجود آورده و کارش را تسهیل کند.
موافقت گروه های مسلح در شهر«بصری الشام» برای ورود به آشتی و راه حل با دوست سوریه و اجازه دادن به ارتش عربی سوریه برای ورود به این شهر بدون درگیری تأکیدی میدانی بر چیزی است که می گوییم.
بازگشت هیأت نظامی روسی به شهر«درعا» برای از سرگیری مذاکراتی که به دلیل مخالفت نمایندگان هیأت مذاکره کننده گروه های مسلح با شرط های میانجی گر روس که بارزترین آنها تحویل سلاح، رسیدگی به اوضاع گروه های مسلح توسط دولت سوریه و محاکمه کسانی است که در جنایت های جنگی دست دارند، به معنای آن است که گروه های مسلح حاضر به پذیرش بیشتر این شرط ها اگر نگوییم همه آنها هستند آن هم پس از آن که گزینه ها و فرصت های مانورشان اندک شد و همپیمانان شان از عرب ها گرفته تا آمریکایی ها یا اسرائیلی ها پشت آنها را خالی کردند.
دو طرف اصلی که از «برخی» گروه های مسلح سوری حمایت کردند یعنی اردن و دولت اشغالگر اسرائیلی مرزها را به طور کلی به روی غیرنظامیان یا افراد مسلحی که به دنبال جای امن برای فرار از جنگ هستند، بستند. اردن برای آموزش گروه های مسلح در اراضی خود برای شان اردوگاه ایجاد کرد و میزبان اتاق« موک»بود که شماری از فرماندهان اطلاعاتی آمریکایی، عربستانی و اردنی را برای اشراف بر جنگ سوریه در بر گرفت این در حالی است که رژیم اسرائیل که از گروه های مسلح در زمینه جاسوسی و اطلاعاتی و حمایت انسانی و پزشکی پشتیبانی کرد.
اردن موضع خود را به دلایل شرایط اقتصادی و امنیتی که اجازه نمی دهد هیچ گونه پناهنده سوری در اراضی اش بپذیرد، توجیه کرد. نزدیک به یک میلیون و نیم آواره سوری در اردن به سر می برند و این کشور به مانند ترکیه در بستن مرزها و تیراندازی به سمت هر کسی که تلاش کند از مرزها عبور کند اقدام کرد.ترکیه تعداد بسیار زیادی از آوارگان سوری را در مرزها به ضرب گلوله کشت و اکنون می خواهد 3.5 میلیون آواره سوری در اراضی اش را به مناطق سوری که در اشغال نیروهایش به طور کلی یا جزئی است مانند«عفرین، الباب، جرابلس» و چه بسا بعدها«ادلب» بازگرداند.
اسرائیل که همیشه مدعی بود که با برخی گروه های مسلح و غیر مسلح سوری همبستگی دارد و میزبان برخی از فرماندهان گروه های مسلح سوری در شبکه های تلویزیونی اش و کنفرانس و همایش هایش بود و بیش از صد حمله هوایی به عمق سوریه انجام داد و سامانه های دفاعی و پایگاه های نظامی اش را هدف قرار داد فرصت طلبی و آن روی نژادپرست شنیع و قبیح خود را بار دیگر نشان داد و تصمیم گرفت که مرزهای فلسطین اشغالی را ببندد و حاضر به پذیرش حتی یک آواره سوری و حتی کسانی که از فلسطین اشغالی دیدن کردند و کرم و انسانیت این رژیم را مورد ستایش قرار داند، نشد.بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل تأکید کرد که این رژیم اجازه نمی دهد غیرنظامیان فراری از جنگ وارد فلسطین اشغالی شوند اما به آنها کمک های انسانی داخل مرزهای سوریه ارائه می کند.
نمی دانیم که برخی رهبران گروه های مسلح یا غیر مسلح چگونه این وضعیت فاجعه بار که هواداران خود را در این گرفتار کردند و این تحقیرشان توسط همپیمانان آمریکایی و برخی عرب ها و حتی اسرائیلی ها توجیه می کنند؛ همپیمانانی که وعده حمایت از آنها و براندازی نظام حاکم بر سوریه طی چند ماه و ایجاد کشور سوریه«آرمانی»روی ویرانه های آن را دادند اما چیزی که می دانیم این است که این همپیمانان و در رأس آنها ایالات متحده آمریکا که روی خود را اکنون به سمت دیگری کرده و به گروه های مسلح پشت کرده است به رهبران گروه های مسلح سوری رسما اطلاع داد که برای دفاع از آنها هیچ اقدامی نمی کند، به شکست خود اذعان کرده و تصمیم گرفت که برای کاهش تلفات اش پای خود از این پرونده بیرون بکشد و هواداران خود را تنها بگذارد تا به تنهایی با سرنوشت خود رو به رو شوند و شروط دولت سوریه و همپیمان روس اش یعنی تسلیم کامل را بپذیرند ؛ هوادارانی که امید زیادی به آمریکا داشتند.چه بسا این همان منظور سید حسن نصرالله در سخنرانی روز جمعه اش است.
اعتراض ها در سوریه که از درعا آغاز شد به نظر می رسد که با یکی از فصل های پایانی فاجعه بار خود پس از هفت سال دروغ ،گمراهی و فریب توسط همپیمانانش رو به روست؛ همپیمانانی که یاری رساندن به اعتراض ها در رأس اولویت آنها نبود بلکه نابودی سوریه و تجزیه آن هدف شان بود دقیقا مانند همان کاری که با عراق و لیبی کردند و اکنون با یمن می کنند.
نوشته ها روی دیوار واضح بود و با حروف درشت و با خطی زیبا نوشته شده بود اما برخی به رغم توان زیادشان برای خواندن ترجیح دادند آن را نادیده بگیرند و همه تخم مرغ های خود را در سبد آمریکا و همپیمانان عربش قرار دادند؛ و همچنان تکبر نشان داده و از اعتراف به واقعیت سر باز می زنند، عذرخواهی کردن که دیگر جای خود دارد.
