اگر عبارت «اخبار جعلی» و ترامپ را با هم در گوگل جستجو کنید، با 48 میلیون نتیجه مواجه شوید که این اتفاق زنگ خطر بزرگی است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، ایندیپندنت در گزارشی نوشت: «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا مطابق معمول در توییتی به تیراندازی در اتاق خبر روزنامه «کپیتال گازتا» در «آناپولیس» ایالت مریلند واکنش نشان داد و گفت: «پیش از ترک ویسکانسین، من در مورد این تیراندازی سخنرانی کردم. فکر و دعای من همراه قربانیان و خانواده های آنها است. ممنونم از همه کسانی که در ساعات اولیه در محل حاضر شدند و اکنون در محل حادثه هستند.»
به نظر غیرقابل تصور، نمونه ای نادر از این است که رئیس جمهور با فکر سخن بگوید، اما با استفاده از کلمات بسیار بی طرفانه، و به یک شکل متفاوت سخن گفته است. ترامپِ واقعی در حقیقت همانی است که بالگردش را به سمت کاخ سفید ترک می کند و خبرنگاران برای مصاحبه با او تلاش می کنند اما او آنها را نادیده می گیرد.
اگر چند کلمه ای با خبرنگاران صحبت کند، آسیبی نمی بیند اما او این کار را نمی کند. شما باید تعجب کنید که چرا؟ شما باید تعجب کنید که مشکل او چیست. شما باید تعجب کنید که آیا بخشی از ساختار احساسی او از دست رفته است. همانطور که اغلب ادعا می شود این هوش او نیست که مشکل ساز است، ، بلکه بیشتر عدم هوش هیجانی او است، که ممکن است به دلیل شکنندگی و جنجال برانگیزی فوق العاده او باشد.
منطقی است که بخواهیم ترامپ با خبرنگاران صحبت کند؛ و به ویژه در این مورد. او ناگزیر باید به سوالات رسانه ها پاسخ دهد اما طبق معمول این کار را نمی کند.
ترامپ شاید مجبور بوده باشد که توضیح دهد که چرا او اغلب «نویسندگان جعلی خبر» را «دشمن» نامیده است، چرا او به ویژه سی ان ان، نیویورک تایمز، ای بی سی و سی بی اس را به عنوان «دشمن مردم آمریکا» نامگذاری کرده است. در حقیقت باید از او پرسید که چرا او در مورد آنها به شوخی گفته است: «من هرگز آنها را نمی کشم، اما از آنها متنفرم. و برخی از آنها چنان دروغگو، و نفرت انگیز هستند. و این مسئله درست است.»
اگر روزنامه نگاری درباره حقیقت باشد، جای تعجب نیست که ترامپ بخواهد آن را به عنوان «اخبار جعلی» از بین ببرد. «اخبار جعلی» و ترامپ را با هم در گوگل جستجو کنید و با 48 میلیون نتیجه مواجه شوید. این جستجو به شما می گوید که چگونه این مفهوم شروع به آلوده کردن زندگی عموم مردم شده است. همانطور که می دانید اگر یک دروغ را مدام تکرار کنید، مردم به اندازه کافی به آن اعتقاد پیدا خواهند کرد و حتی خودتان هم آن را باور خواهید کرد.
بسیاری از افراد مایل هستند نظریه های توطئه ترامپ را باور کنند. ترامپ باعث می شود نیکسون و کلینتون در بازی بزرگ فریب شبیه به آماتورهای آرمانی باشند.
شما هرگز نباید از این کلمه به آسانی استفاده کنید، اما در نگرش ترامپ مسائل زیادی وجود دارند که به نظر می رسد فاشیستی باشد. اگر با او موافق نباشید، پس شما علیه او و یک دشمن هستید و او با هر وسیله ای که در اختیار دارد، به شما حمله خواهد کرد. او نمی تواند و یا شاید هم نمی خواهد عملکرد «مطبوعات آزاد» را به دست بیاورد.
رسانه ها به این ترتیب ضد ترامپ نیستند؛ اما این حق را دارند که از او سوالاتی بپرسند (و انتظار پاسخ را داشته باشند)، و این حق را دارند که نظر خود را درباره او بگویند.
همه اینها مهم است، حتی اگر یک تفنگ بدون مالکیت شخصی در آمریکا وجود نداشته باشد. این یک فرهنگ کشنده تر در کشوری است که به لطف ترامپ و از زمانی که وی روی کار آمده اسلحه راحت تر در اختیار همه قرار گرفته است. در دنیای ترامپ، مشکل اسلحه این است که تعداد آنها کافی نیستند و اگر معلمان مدرسه به طور کامل مسلح و آماده باشند، مرگ و میر ناشی از تیراندازی ها کمتر می شود، چرا که «انسان های خوب» می توانند به «انسان های بد» شلیک کنند!
منطقی است که نتیجه گیری کنیم که ترامپ احتمالا فکر می کند که روزنامه نگاران کشته شده قربانی می شوند، زیرا آنها با هیچ چیزی خطرناک تر از صفحه کلید خود مجهز نشده اند. ذهن ترامپ این چنین کار می کند. پس شاید همان بهتر بود که او این بار هم دهان بزرگش را باز نمی کرد!
